Το ψυχορράγημα του ένδοξου θεού που έφυγε για πάντα;
Τα τελευταία χρόνια όλο και πιο πολλοί στρέφουν στη σκέπη του Νομού Τρικάλων το βλέμμα τους αναζητώντας την πηγή της ζωής και το απόλυτο γνήσιο της υπογραφής της φύσης. Αναζητώντας τη Βερλίγκα ανακαλύπτοντας όμως τη σύγχρονη εκδοχή της που απέχει πολύ από το παρελθόν.
Ένας παράδεισος που κλείνει ίσως σιγά σιγά την πόρτα του μιας και οι περιβαλλοντικές συνθήκες αλλάζουν ραγδαία. Πέρα από το τι σημαίνει να μείνει μόνο μια αδύναμη ροή νερού για την περιοχή μας, ο Σύλλογος Πεζοπορίας και Ορειβασίας Τρικάλων περιγράφει την κατάσταση, τον προβληματισμό αλλά και τον “λυγμό” όσων έχουν ακόμη ζωντανές τις εικόνες του παρελθόντος.
Αξίζει να το διαβάσει κανείς για να δει ότι “το μέλλον έχει πολλή ξηρασία”:
“Άνθρωποι που ανεβοκατεβαίνουν τις πλαγιές, ένας μετά τον άλλον χάνονται πίσω από τα βράχια και έπειτα άλλοι ακολουθούν φορτωμένοι με σακίδια ογκώδη, σκηνές και υπνόσακους. Νέοι στην πλειοψηφία τους, από όλα τα μέρη της χώρας, περισσεύουν οι κοπέλες. Σώματα γυμνασμένα και άλλα λιπόσαρκα, μαυρισμένα από τον ήλιο, τα μπράτσα έξω, τα κεφάλια σκιάζονται από φαρδιά καπέλα.
Πάνε και έρχονται και τελειωμό δεν έχουν, σειρές η μια μετά την άλλη.
Κι όταν ρωτάνε «από δω πάνε για τη λίμνη;» τι να τους απαντήσεις; Ότι λίμνη δεν υπάρχει παρά μόνο μια αδύναμη ροή νερού, το ψυχορράγημα του ένδοξου θεού που έφυγε για πάντα στη χώρα των σκιών;
Μαζί του χάνονται οι αναμνήσεις μιας τριακονταετίας. Αναμνήσεις ενός επίγειου παραδείσου στα τέλη του Μάη. Τότε χιλιάδες μωβ κρόκοι και κίτρινες βιολέτες χόρευαν στον άνεμο εκεί που έλιωναν τα χιόνια. Χιόνια; Σπανίζει το λευκό στις μέρες μας τις καφετιές τις σκεπασμένες με τη σκόνη.
Στο πράσινο κοίλωμα των πηγών, δεκάδες σκηνές και πλήθος ανθρώπων που έρχονται, φεύγουν, στήνουν, ξεστήνουν. Ποια ανάγκη τους έφερε ως εδώ, σε ποιους θεούς το τάμα, ποιας ελευθερίας άνεμο ψυχανεμίζονται και ποιών αγγέλων μουσικές οραματίζονται στου γαλαξία την οδό;
Αργήσατε φίλοι, αργήσατε πολύ, παράδεισος πλέον δεν υπάρχει, μόνο στα όνειρά μας κατοικεί και τα στοιχειώνει.”
