Τον Γίγαντας της Φιλανθρωπίας Άγιο Ιωάννη τον Ελεήμων εόρτασε με κάθε λαμπρότητα ο ιερός Ναός Παναγίας Φανερωμένης Τρικάλων.
Αφ’ εσπέρας 11 Νοεμβρίου εψάλη στο παρεκκλήσιο του Αγίου ο Μέγας Εσπερινὸς προεξάρχοντος του Αρχιμ Παρθένιου Γιουβανελη συμπαραστατούμενος υπό των Πρωτοπρεσ. Αναστασίου Γκαβοτζήμα και Πρεσ. Αμβροσίου Φάλια, παρουσία ευσεβών προσκυνητών.
Το ιερό αναλόγιο εκόσμησαν οι Αθανάσιος Δημητρίου (Πρωτοψάλτης – Πρόεδρος του Σωματείου Ιεροψαλτών Νομού Τρικάλων «ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ»), Κων/νος Μέμηλας και Πέτρος Ζησόπουλος.
Το πρωί της Κυριακής τελέσθηκε Πανηγυρικός Όρθρος και Θεία Λειτουργία από τον Πρώτ. Εφραίμ Γιαννακό ο οποίος ευλόγησε και το ύψωμα του Αγίου.
Οι άφθονες ελεημοσύνες που έκανε ο Άγιος Ιωάννης τού έδωσαν την επωνυμία Ελεήμων. Έδινε αδιακρίτως σε καλούς και κακούς, σε άξιους και ανάξιους. Μια μέρα ένας φτωχός που πήρε βοήθεια, παρουσιάστηκε μεταμφιεσμένος άλλες τρεις φορές.
Όταν το έμαθε ο άγιος είπε να του δώσουν δύο φορές περισσότερα λέγοντας: «Ίσως να είναι ο Χριστός, ο Σωτήρας μου, που έρχεται να με δοκιμάσει».
Έστειλε τρόφιμα και σιτηρά στην Παλαιστίνη και εργάτες για να κτίσουν τις κατεστραμμένες εκκλησίες. Ο ιστορικός και ακαδημαϊκός Κ. Άμαντος γι’ αυτό το έργο του Αγίου αναφέρει «Περιέθαλψε τους πρόσφυγας κατά τρόπον μοναδικόν, άγνωστον μέχρι τότε εις την ιστορίαν». Στη διαθήκη του, ένα κείμενο σύντομο, αναφέρει τα εξής: «Σ’ ευχαριστώ, Κύριε και Θεέ μου, γιατί με αξίωσες, τα δώρα που Συ μου έδωσες, να σου τα προσφέρω πίσω.
Σ’ ευχαριστώ, ακόμη που άκουσες την προσευχή μου και στην κατοχή μου τώρα που πεθαίνω δεν έμεινε παρά «εν τρίτον νομίσματος», το οποίον προστάζω να δοθεί στους φτωχούς αδελφούς μου. Όταν με τη χάρη του Θεού έγινα επίσκοπος της Αλεξάνδρειας, βρήκα στα ταμεία της επισκοπής μου οκτώ χιλιάδες περίπου λίτρες χρυσού.
Με τις γενναιόδωρες προσφορές φιλόχριστων ανθρώπων, κατόρθωσα να συγκεντρώσω αμύθητα ποσά. Τα ποσά αυτά, επειδή ήξερα, πως είναι δώρα του βασιλέα των όλων Χριστού, τα επέστρεψα με επιμέλεια και προσοχή στον Θεό, στον οποίο και ανήκουν. Σ’ Αυτόν παραδίδω τώρα και την ψυχή μου».
Ο πρόεδρος
Αθανάσιος Γ Δημητρίου
