“Οι ευρωκάλπες κατέγραψαν την αποστροφή του λαού στην ΕΕ και στους υπηρέτες των τυράννων και των εκμεταλλευτών του!“
“Στον δρόμο κρίνεται το δίκιο, στη μαζική πάλη χτίζεται η επαναστατική κομμουνιστική κατεύθυνση!” τονίζει το ΚΚΕ (μ-λ) όσον αφορά τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών και επισημαίνει επίσης,
“Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών στην Ελλάδα και στις χώρες της ΕΕ είναι μια ορισμένη αποτύπωση των συνθηκών μέσα στις οποίες έγιναν: της ολόπλευρης κρίσης και της γενικευμένης φτώχειας και εξαθλίωσης, της εξελισσόμενης σφαγής του Παλαιστινιακού λαού και του άδικου πολέμου στην Ουκρανία, που κλιμακώνεται απειλώντας με τα χειρότερα ολόκληρη την ανθρωπότητα. Συνθήκες που παράγουν διχασμούς και αντιθέσεις εντός των ιμπεριαλιστικών πυλώνων και των αστικών τάξεων της ΕΕ, και επιτείνουν τους τριγμούς αυτής της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας. Συνθήκες που ευνοούν την άνοδο ακροδεξιών δυνάμεων, ακριβώς γιατί –πέρα από την εκμετάλλευση της λαϊκής δυσφορίας– αντανακλούν εκατέρωθεν δυσαρέσκειες ή και ανταγωνιστικές φιλοδοξίες των ευρωπαϊκών ιμπεριαλιστικών αστικών τάξεων που κανοναρχούν στην Ευρώπη, αλλά και συστημικές κινήσεις προληπτικής τρομοκράτησης των λαών και καταστολής των τάσεων αφύπνισής τους. Συνθήκες που τροφοδοτούν διαρκώς τις αγωνίες και τις αναζητήσεις των εργαζόμενων μαζών και της νεολαίας, ενώ οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις φθίνουν σε αξιοπιστία και κλιμακώνουν τις αντιδραστικές-αντιλαϊκές πολιτικές τους. Συνθήκες που σφραγίζονται από την αποσυγκρότηση της εργατικής τάξης και την απουσία του επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος που απαιτεί η εποχή μας.
Η κρίση που εκδηλώθηκε άμεσα σε κάποιες χώρες (Γαλλία, Βέλγιο), αλλά και οι ανασυγκροτήσεις που επιχειρούνται σε άλλες (Γερμανία), ως προσπάθειες απάντησης στην ανυποληψία που έχει περιέλθει το πολιτικό τους σύστημα, δεν μπορούν να αποδώσουν στέρεα και μόνιμα αποτελέσματα, καθώς γίνονται κάτω από το βάρος της κρίσης και των ανταγωνισμών που οξύνουν τα αδιέξοδα του συστήματος και μεγαλώνουν τις ανησυχίες εργατών και λαών.
Στη χώρα μας, κυρίαρχο ζήτημα ήταν η αποχή. Σχεδόν κατά 1,9 εκατομμύρια ψήφους μειώθηκε η συμμετοχή από τις προηγούμενες ευρωεκλογές (του 2019) και κατά 1,2 εκατομμύρια από τις βουλευτικές εκλογές του Ιούνη του 2023 που η αποχή είχε ήδη φτάσει σε πρωτόγνωρα ποσοστά. Τα μεγέθη αυτά της αποχής καταγράφουν μια διαρκή, επίμονη και διογκούμενη άρνηση των μαζών να στοιχηθούν στα κόμματα του συστήματος, κόντρα στην μεγαλύτερη και πιο «άγρια» από κάθε άλλη φορά εκστρατεία στην Ελλάδα και σε όλη την ΕΕ ενάντια στην αποχή. Καταγράφουν την αναπαραγωγή και διεύρυνση της αναξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος συνολικά, την αποδοκιμασία, την αποστροφή, την οργή των μαζών απέναντι σε όσα ζουν εδώ και πολλά χρόνια. Ταυτόχρονα θεωρούμε ότι ένα σημαντικό κομμάτι της αύξησης της αποχής στις εκλογές της 9ης του Ιούνη, καταγράφει την αποδοκιμασία σε αυτή καθαυτή την ευρωκάλπη, τη διευρυμένη λαϊκή αντίθεση-άρνηση στο οικοδόμημα της ΕΕ και τα δεινά που αυτή έχει φορτώσει στη χώρα και στο λαό όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Η επιχείρηση αναστύλωσης του κατακερματισμένου πολιτικού συστήματος που επιχειρούσε κυρίως η ΝΔ απέτυχε ενώ κάθε άλλο παρά δρομολογήθηκε η συγκρότηση του δεύτερου πυλώνα, της εναλλακτικής για το σύστημα κυβερνητικής-πολιτικής λύσης την οποία προσπαθούν να καλύψουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Η ενίσχυση σε ψήφους και ποσοστά του κόμματος του Βελόπουλου, που έφτασε στην τέταρτη θέση, η ενίσχυση σε ποσοστά του κόμματος ΝΙΚΗ, η ανάδειξη –με ισχυρή προεκλογική στήριξη– της Λατινοπούλου, και συνολικά η καταγραφή των δυνάμεων της ακροδεξιάς που φτάνουν περίπου στο 20%, αποτελεί έναν σαφή –αλλά όχι τον κύριο– δείκτη της αντιδραστικής μετατόπισης του πολιτικού συστήματος. Όλοι αυτοί αναπτύσσονται και διεκδικούν αναβαθμισμένο ρόλο υπό τη σκέπη της πολιτικής του συστήματος και ως εφεδρείες της.
Προφανώς έχουμε επίγνωση ότι η μαζική αποχή δεν δίνει από μόνη της μια πολιτική κατεύθυνση. Ωστόσο, θεωρούμε αδιαμφισβήτητο ότι η μαζική αποστοίχιση, τόσο από το κυρίαρχο συστημικό πολιτικό σκηνικό όσο και από τις κάλπες για το κάλπικο «κοινοβούλιο» της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, αποτελεί γόνιμο έδαφος, όπου μπορεί να επενδύσει η Αριστερά του κινήματος και των αγώνων, να ανοίξουν δηλαδή ρωγμές για την πραγματική έκφραση του λαού, της εργατικής τάξης και της νεολαίας.
Σε αυτή τη βάση, το ΚΚΕ(μ-λ) απολογίζεται θετικά την πολιτική μάχη που έδωσε για Αποχή από τις ευρωεκλογές. Διαμορφώνοντας κοινή ανακοίνωση και στάση με μια σειρά αριστερές και κομμουνιστικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Πραγματοποιώντας πανελλαδικά εκδηλώσεις, εξορμήσεις και παρεμβάσεις που πρόβαλαν και στήριξαν την κατεύθυνση αυτή.
Οι νέοι τριγμοί, τα ακόμα πιο έντονα στοιχεία πολιτικής αστάθειας και κρίσης που βγήκαν από τις ευρωκάλπες στις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις και στις άλλες πρωτεύουσες των 27 της ΕΕ, δεν γεννήθηκαν μέσα στις κάλπες αυτές. Είναι γεννήματα της βαρβαρότητας, της κρίσης και των αδιεξόδων του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, και μόνο ένα μέρος τους αναδείχτηκε από τις κάλπες.
Σε αυτό το πλαίσιο, μόνο «καθαρή» (και πόσο μάλλον ανέφελη) τριετία δεν έχει μπροστά της η κυβέρνηση του Μητσοτάκη και της ΝΔ στη χώρα μας. Αλλά και οι συζητήσεις και τα μαγειρέματα για σύμπλευση «κεντροδεξιών» και «κεντροαριστερών» δυνάμεων που αποδοκιμάστηκαν από τον λαό στην κάλπη, θα αποδειχθούν αναποτελεσματικά κάτω από το βάρος της κρίσης και των αδιεξόδων που αντιμετωπίζει το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης.
Στους δρόμους, στις απεργίες, στις διαδηλώσεις, ενάντια στην εξαθλίωση, την εκμετάλλευση, τον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό και την εξάρτηση, χρειάζεται να βγει μαζικά και αποφασιστικά ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία της χώρας. Για να αντιμετωπίσουν τις θύελλες, να διεκδικήσουν ζωή και δουλειά με δικαιώματα, και να χαράξουν το δικό τους μέλλον.”
