Γράφει ο Γεώργιος Τσιάκαλος
Μονόδρομος για τη χώρα η αύξηση της χρηματοδότησης στην υγεία, στην παιδεία, στην αγροτική οικονομία. Το χρωστάμε στις επόμενες γενιές
Μετά και τις αυξανόμενες ελλείψεις σε ιατρικό και λοιπό προσωπικό που παρατηρούνται σε πολλά νοσοκομεία και κέντρα υγείας στη χώρα μας απαιτείται η ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις σύγχρονες απαιτήσεις της περίθαλψης των πολιτών αλλά και γενικότερα των ασθενειών που αποτελούν τη μάστιγα της εποχής. Η ενίσχυση του Ε.Σ.Υ. με το απαραίτητο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό αλλά και τις ειδικότητες εργαζομένων που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αποτελεί μονόδρομο στη χώρα μας και σχετίζεται πρωτίστως με το κοινωνικό αγαθό που ονομάζεται υγεία, αλλά και την περίθαλψη των οικονομικά ασθενέστερων πολιτών αλλά και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
Το χρωστάμε στους πολίτες μιας και η υγεία ως το πολυτιμότερο αγαθό στη ζωή του ανθρώπου πρέπει να προσφέρεται δωρεάν από τα νοσηλευτικά ιδρύματα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας και να ανακουφίζει τους εργαζόμενους πολίτες που λόγω και της ακρίβειας αδυνατούν να ανταποκριθούν στις καθημερινές τους ανάγκες. Στα πλαίσια αυτά απαιτείται η χάραξη συγκεκριμένης στρατηγικής για την ενίσχυση του Ε.Σ.Υ. που θα περιλαμβάνει τη μονιμοποίηση του επικουρικού προσωπικού και όλων των εργαζομένων με συμβάσεις Σ.Ο.Χ. που εδώ και πολλά χρόνια ενίσχυσαν τη λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας, καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Στην παιδεία είναι απαραίτητη η αντισεισμική θωράκιση των σχολικών κτηρίων καθώς ένα μεγάλο μέρος των σχολικών κτηρίων είναι παλαιότερης κατασκευής και δεν διαθέτουν την απαραίτητη αντισεισμική προστασία. Βέβαια έχει ξεκινήσει υπό την αιγίδα του καθηγητή Γεωλογίας και Φυσικών Καταστροφών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κυρίου Λέκκα και της αντίστοιχης ομάδας εργασίας ο έλεγχος στατικότητας σε επίπεδο σχολικών κτηρίων μέσα από το πρόγραμμα αντισεισμικής προστασίας των σχολικών μονάδων έτσι ώστε να χαρτογραφηθεί η υφιστάμενη κατάσταση σε επίπεδο σχολικών κτηρίων. Ωστόσο η χρηματοδότηση πρέπει να είναι γενναία για τη βέλτιστη διεκπεραίωση των εργασιών και της σχετικής μελέτης.
Εκτός από την αντισεισμική θωράκιση των διδακτηρίων το δημόσιο σχολείο χρήζει περαιτέρω μόνιμων διορισμών που θα καλύψουν τα κενά που υπάρχουν και σήμερα στις περισσότερες σχολικές μονάδες, χρήζει τη δημιουργία νέων οργανικών θέσεων σε πολλές ειδικότητες όπως σε αυτές των γερμανικών, των θεατρολόγων, αλλά και τη δημιουργία τμημάτων ένταξης και την κάλυψη των κενών που υπάρχουν σε ειδικότητες παράλληλης στήριξης για την υποστήριξη μαθητών με μαθησιακές ανάγκες, τη μονιμοποίηση των ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, αλλά και την περαιτέρω ενίσχυση σε τεχνολογικό εξοπλισμό για τη βέλτιστη λειτουργία των σχολικών μονάδων.
Ακόμη είναι απαραίτητο το υπουργείο παιδείας να προχωρήσει στη μονιμοποίηση όλων των εκπαιδευτικών που συμπλήρωσαν τη δόκιμη διετή θητεία κάτι που θα έπρεπε να είχε κάνει από πέρσι το καλοκαίρι. Αναγκαία συνθήκη για την πρόοδο της χώρας είναι και η χρηματοδότηση των ερευνητικών προγραμμάτων στα ελληνικά πανεπιστήμια ιδιαίτερα στην εξειδίκευση που θα δώσουν ώθηση στη βελτίωση στους παραγωγικούς τομείς. Για τα παραπάνω είναι αναγκαία η αύξηση του κρατικού προϋπολογισμού.
Στον τομέα της αγροτικής οικονομίας είναι αδήριτη ανάγκη να ενισχυθούν οι αγροτικές επιχειρήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα, στο πετρέλαιο, στα λιπάσματα και γενικότερα στο κόστος παραγωγής των προϊόντων σε κάθε μικρή επιχείρηση. Οι βασικοί άξονες για την ενίσχυση του αγροτικού εισοδήματος είναι σίγουρα το αφορολόγητο πετρέλαιο στις αγροτικές επιχειρήσεις, η μείωση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος που θα μειώσει το κόστος παραγωγής, η επιδότηση των ζωοτροφών, των φαρμάκων και γενικότερα των μέσων παραγωγής, η άμεση ενίσχυση από τον ΕΛΓΑ του αγροτικού εισοδήματος σε περίπτωση φυσικών καταστροφών στο 100% και η καταβολή ποσοστιαίας ενίσχυσης σε αναγκαστική αλλαγή καλλιέργειας.
Την αύξηση του κρατικού προϋπολογισμού σ’ αυτούς τους τομείς τη χρωστάμε στις επόμενες γενιές έχοντας ως μοναδικό γνώμονα την πρόοδο της ελληνικής κοινωνίας που θα στηρίζεται στην αυτονόητη παροχή κοινωνικών αγαθών.
