Μετά την περσινή καταστροφή στο δήμο Μουζακίου, με τα πλημμυρικά φαινόμενα που κατέστρεψαν μεγάλο μέρος των υποδομών του δήμου μας, πιστέψαμε πως η δημοτική αρχή έβαλε μυαλό και έκανε βασικό της μέλημα την πρόβλεψη και τη φροντίδα για την ασφαλή ζωή των κατοίκων.
Ήμασταν βέβαιοι πως θα λάμβανε έγκαιρα μέτρα, ώστε να αποφευχθούν στο μέλλον παρόμοιου τύπου καταστροφές στην περιοχή μας.
Δυστυχώς πέσαμε έξω! Ακόμη κι όταν είδαν πως η μισή χώρα καίγεται από φωτιές που είτε μπήκαν από εμπρηστές, είτε από ανθρώπινη αμέλεια ή ακόμη κι από φυσικά αίτια και κατέστρεψαν το δασικό πλούτο της χώρας, τις περιουσίες του κόσμου και απείλησαν ακόμη και ανθρώπινες ζωές, εκείνοι δεν φάνηκε να θορυβήθηκαν ούτε στιγμή.
Κι αυτό το αναφέρω με βεβαιότητα, γιατί εμείς οι κάτοικοι των 25 κοινοτήτων του δήμου Μουζακίου, δεν είδαμε σε καμία περίπτωση το δήμο να δείχνει το παραμικρό ενδιαφέρον για μέτρα πρόληψης πυρκαγιών.
Στη δική μας δημοτική κοινότητα Αγναντερού, ο πρόεδρος και στενός συνεργάτης του δημάρχου Νικήτας Παπακώστας, έχει διακριτική παρουσία. Τόσο διακριτική που νομίζουμε πως δεν υπάρχει. Φαίνεται ο άνθρωπος δεν θέλει να ενοχλήσει, όχι εμάς, αλλά το δήμαρχο με διάφορα αιτήματα που ίσως να μην έχει καμία όρεξη ο άνθρωπος να ικανοποιήσει. Όπως για παράδειγμα ο καθαρισμός των κοινοτικών οικοπέδων, όπου τα ξερόχορτα έχουν υψωθεί ίσα μ’ ένα ανθρώπινο μπόι κι έχουν γίνει όχι μόνο ιδανικό προσάναμα για πυρκαγιές, αλλά και καύσιμη ύλη ικανή να κάψει ένα ολόκληρο χωριό σε περίπτωση που αρπάξουν από δόλο ή από αμέλεια.
Τις καλαμιές τις έχουν αφήσει κι έχουν φτάσει μέχρι τη μέση του οδοστρώματος. Ο κίνδυνος να προκληθεί θανατηφόρο τροχαίο είναι μεγάλος, αφού οι οδηγοί καλούνται να χρησιμοποιήσουν για άνοδο και για κάθοδο μια λωρίδα κυκλοφορίας. Και καλά τη μέρα, το σούρουπο που δεν φαίνονται καλά καλά ούτε τα φώτα, τα πράγματα για τους οδηγούς γίνονται εφιαλτικά. Σαν να οδηγείς στο δρόμο με τις λεύκες του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Αλλά φαίνεται ο πρόεδρος τις αφήνει τις καλαμιές για να κάνουν σκιά στο οδόστρωμα και να το κρατάνε δροσερό τις θερμές ημέρες του καλοκαιριού. Από χειμώνα που θα μειωθεί και η κίνηση των οχημάτων, βλέπουμε.
Τι θυμήθηκα πάλι! Κάποτε περνούσε το ειδικό απορριμματοφόρο όχημα του δήμου, έστω μια φορά στις δεκαπέντε μέρες και έπλενε τους κάδους απορριμμάτων του δήμου. Φέτος ούτε για δείγμα δεν πέρασε το συγκεκριμένο όχημα. Οι κάδοι δεν πλύθηκαν κι έχουν γίνει εστία μόλυνσης και αναδύουν έντονη δυσοσμία σε ολόκληρο το χωριό. Αλλά θα μου πείτε αυτή η δυσοσμία σε πείραξε εσένα και δεν σε πείραξε το γεγονός ότι κάθεσαι στην πλατεία να του Αγναντερού να πιείς ένα καφέ και αντί να μυρίζεις το χαμάρνι του και τα αρώματα που αναδύει όταν ψήνεται, αναπνέεις τη μπόχα που αναδύεται από το αποχετευτικό δίκτυο του χωριού, όπου στους αγωγούς ομβρίων υδάτων, ρίχνουν κάποιοι πονηροί τα βοθρολύματά τους και μετατρέπεται ώρες – ώρες η πλατεία Αγναντερού σε χαβούζα. Εμείς βλέπετε στο χωριό μας το πάμε από δυσοσμία σε δυσοσμία. Μόλις ξεφεύγουμε από τα ξινισμένα σκουπίδια, πέφτουμε πάνω στις οσμές από τις ακαθαρσίες, έτσι για να μη μας λείπει η μπόχα και ξεσυνηθίσουμε.
Ποιός όμως ν’ ασχοληθεί μ’ αυτά τα βασικά, καθημερινά προβλήματα του τόπου μας; Θα μου πείτε ο πρόεδρος, ο οποίος θα τα μεταβιβάσει στο δήμαρχο κι εκείνος με τη σειρά του θα κληθεί να δώσει λύσεις. Αυτή είναι μια λογική σειρά. Έλα όμως που ο πρόεδρος, πρώτον αδυνατεί να ασχοληθεί ενεργά με τα προβλήματα του τόπου, λόγω ηλικίας. Δεύτερον, όπως προανέφερα δεν θέλει να γίνει φορτικός στο δήμαρχο, γιατί προτιμά να είναι αρεστός. Ο δε δήμαρχος περνάει μόνο ως τουρίστας από την περιοχή μας, με το ζόρι μια φορά το χρόνο. Εκτός βέβαια όταν είναι προεκλογική περίοδος, όπου μας επισκέπτεται πιο τακτικά ώσπου να μας υφαρπάξει την ψήφο των πολιτών και μετά αρχίζει πάλι το πρόγραμμα του τουρίστα.
Έτσι κι εμείς καλούμαστε να αναδείξουμε αυτά τα μικρά, καθημερινά, αλλά σημαντικά για τη ζωή μας ζητήματα, μπας και ντραπούν μια στάλα και φιλοτιμηθούν να σκύψουν πάνω κι από τα δικά μας προβλήματα και δώσουν επιτέλους κάποια λύση. Πριν καούμε, πριν πνιγούμε και πριν μας χτυπήσει κάποιος λοιμός από τη βρώμα και τη δυσωδία που αναδύουν τα βοθρολύματα και οι άπλυτοι επί χρόνια σκουπιδοτενεκέδες του δήμου.
Με εκτίμηση προς τη δημοτική αρχή
Αθανάσιος Καραντάνας, κάτοικος κοινότητας Αγναντερού – δήμου Μουζακίου, νομού Καρδίτσας.
