Του Κρικόρ Τσακιτζιάν
Στην Αρμενία μάχονται, το παλιό παρωχημένο πολιτικό σύστημα, με το σημερινό αποτυχημένο και δεν αφήνουν χώρο να εμφανιστεί το νέο και ελπιδοφόρο.
Η Αρμενία είναι βυθισμένη σε μια βαθιά πολιτική κρίση κι όπως όλα δείχνουν, πολύ δύσκολα θα μπορέσει να βγει απ’ αυτή. Πάντως όλα αυτά που κυκλοφορούν τις τελευταίες ημέρες περί πραξικοπήματος του στρατού, είναι φήμες τις οποίες διαρρέει η κυβέρνηση Πασινιάν, σε μια προσπάθεια να συσπειρώσει τις λαϊκές μάζες γύρω της.
Πράγματι, μια μερίδα περίπου 40 στρατιωτικών, οι οποίο αρνούνται τον έλεγχο για τις ευθύνες που μπορεί να έχουν για την ήττα στο μέτωπο, εξέδωσαν μια ανακοίνωση με την οποία ζητούν την παραίτηση του πρωθυπουργού Νικόλ Πασινιάν. Ας λάβουμε υπόψη ότι η πρωτεύουσα της Αρμενίας Γιερεβάν, έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο νεκροταφείο, αφού οι νεκροί του τελευταίου πολέμου ανέρχονται σε 4.500. Σχεδόν κάθε οικογένεια έχει ένα νεκρό ή τραυματία πολέμου.
Η πλειοψηφία της κοινωνίας βρίσκεται σε κατάσταση σοκ και δεν ασχολείται με τα πολιτικά δρώμενα γιατί νιώθει απογοήτευση, τόσο από τους πολιτικούς του παρελθόντος, όσο και από τους σημερινούς.
Αυτοί που ασχολούνται με την πολιτική κατάσταση και σχεδόν καθημερινά διαμαρτύρονται και κατεβαίνουν σε κινητοποιήσεις είτε από τη μία, είτε από την άλλη πλευρά, δεν ξεπερνούν τους 100.000 πολίτες.
Κάτω από αυτή την ψυχολογική κατάσταση που έχουν περιέλθει οι Αρμένιοι, θεωρούν ότι ο πρωθυπουργός Πασινιάν είναι υπεύθυνος για τα σημερινά θύματα, αλλά κυρίως για την ήττα που υπέστη η χώρα και πολλοί τον θεωρούν προδότη, ενώ οι πιο ψύχραιμοι ζητούν την άμεση αποπομπή του από την κυβέρνηση.
Φυσικά υπάρχει μια μερίδα υποστηρικτών του, οι οποίοι πραγματοποιούν αντισυγκεντρώσεις, απέναντι σ’ εκείνους που ζητούν την απομάκρυνσή του από την ηγεσία της χώρας. Πρόκειται για τη μεσαία τάξη και τα πολύ φτωχά στρώματα στα οποία έχει απήχηση ο Πασινιάν ως ένας κατ’ εξοχήν λαϊκιστής ηγέτης.
Και οι δυο πλευρές προσφεύγουν στη Ρωσία για στήριξη, αλλά ο Πούτιν για μια ακόμη φορά παίζει το παιχνίδι που ξέρει καλά και κρατά ουδέτερη στάση, διατηρώντας όμως και με τις δύο πλευρές στενούς δεσμούς. Εν τω μεταξύ συναγωνίζονται μεταξύ τους οι πολιτικοί αντίπαλοι, ποιος είναι πιο φιλορώσος που θα καταφέρει να κερδίσει την εύνοια του Κρεμλίνου.
Εν των μεταξύ η χώρα βυθίζεται σε ακόμη μεγαλύτερη κρίση, αφού δεν ξεκαθαρίζει το πολιτικό τοπίο, για να μπορέσει να υπάρξει μια σταθερή κυβέρνηση που θα μπορέσει να διαχειριστεί τα πολύ σοβαρά προβλήματα που έχει μπροστά της και αυτά είναι, η διαχείριση της ήττας, η οικονομική κρίση και η πανδημία που μαστίζει τη χώρα. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως σε πληθυσμό 3.500.000, θρηνούν 6.000 νεκρούς από τον Κορωνοϊό, περισσότερους ακόμη και από τα θύματα του πολέμου.
Από την άλλη υπάρχει και η Τουρκία, η οποία κάνει ότι μπορεί για να ρίξει λάδι στη φωτιά, όπως προ ημερών ο ΥΠΕΞ της κ. Τσαβούσογλου παρενέβει με δηλώσεις του στο εσωτερικό της χώρας, δίνοντας στήριξη στον Πασινιάν, προκαλώντας ένα εκρηκτικό κλίμα και ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό τις φωνές που αποκαλούν προδότη τον Αρμένιο πρωθυπουργό.
Η Αρμενία πρέπει να βγει γρήγορα από αυτή την πολιτική κρίση. Να πάει σε δημοκρατικές εκλογές υπό την παρούσα κυβέρνηση και όποια πολιτική δύναμη αναλάβει τη διακυβέρνηση, να προετοιμαστεί για τον επόμενο πόλεμο με την Τουρκία, ο οποίος δεν θα αργήσει όπως όλα δείχνουν, αφού οι Τούρκοι είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν το κομμάτι εκείνο που συνδέει την Αρμενία με το Ιράν, στην περιοχή Μεγρί, μιας και είναι αυτό που θα επιτρέψει να ολοκληρωθεί το σχέδιο της Τουρκίας για να ενωθεί το Αζερμπαιτζάν με το Ναχιτσεβάν κι έτσι θα συνδεθούν αυτές οι περιοχές απ’ ευθείας με την Τουρκία.
Το περιβάλλον του πρωθυπουργού πρέπει να σταματήσει να διασύρει τη χώρα διεθνώς, ανακοινώνοντας ότι έγινε πραξικόπημα και να κοιτάξει να αποκλιμακώσει την κρίση με την άμεση διεξαγωγή εκλογών, όπου θα αποφασίσει ο λαός ποιόν θα επιλέξει για να προχωρήσει τη χώρα στην επόμενη μέρα.
