Δεν προβλέπεται έξοδος από το ευρώ στο κυβερνητικό πρόγραμμα Σαλβίνι – Ντι Μάιο αλλά προβλέπονται παροχές για ανέργους, μείωση της φορολογίας, πιο αυστηρή αντιμετώπιση της παράτυπης μετανάστευσης, μείωση του χρέους, τόνωση της εσωτερικής ζήτησης, αύξηση των επενδύσεων.
Αν και το κυβερνητικό πρόγραμμα των δύο εταίρων για την συγκυβέρνηση της Ιταλίας (Κίνημα πέντε αστέρων – Λέγκα), η οποία αναμένεται σήμερα με απόφαση του προέδρου Ματαρέλα, δεν περιέχει αναφορά σε ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ, ούτε κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει οποιαδήποτε ανησυχία αναφορικά με τη συμμετοχή της Ιταλίας στο ευρώ, δεν είναι όμως αυτό ικανό να άρει τις ανησυχίες εκεί στις Βρυξέλλες, που έχουν θορυβηθεί με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία.
Και ανησυχούν περισσότερο οι Γάλλοι, όσο και αν αυτό ακούγεται περίεργο. Για τον απλούστατο λόγο, διότι επενδύουν πολλά στον Μακρόν, στον γαλλογερμανικό άξονα και τον ηγετικό ευρωπαϊκό ρόλο που θέλει να παίξει στο εξής ο Γάλλος πρόεδρος, μετά την αποχώρηση της φυσικής ηγέτιδας της Ε.Ε. που λέγεται Άνγκελα Μέρκελ.
Δεν είναι τυχαίο που το τελευταίο διάστημα, την άτυπη διεθνή εκπροσώπηση της Ε.Ε., την έχει αναλάβει ο Εμάνουελ Μακρόν. Έτσι, υπό αυτό το πρίσμα, γίνεται κατανοητή η αντίδραση που υπάρχει σε ευρωπαϊκό επίπεδο από την γαλλική πλευρά, από σειρά παραγόντων και αξιωματούχων για το κυβερνητικό πρόγραμμα των δύο εταίρων στην Ιταλία. Χθες για παράδειγμα, ο Μπρούνο Λεμέρ, ο Γάλλος υπουργός των οικονομικών, μιλώντας σε γαλλικό κανάλι, προειδοποίησε ότι μπορεί να απειληθεί η σταθερότητα της ευρωζώνης, αν η προσεχής ιταλική κυβέρνηση δεν σεβαστεί τις δεσμεύσεις της για το χρέος και το έλλειμμα! Και συγκεκριμένα όπως είπε: «Αν η νέα κυβέρνηση έπαιρνε το ρίσκο να μην σεβαστεί τις δεσμεύσεις της για το χρέος, το έλλειμμα, όπως και για την εξυγίανση των τραπεζών, όλη η χρηματοπιστωτική σταθερότητα της ευρωζώνης μπορεί να απειληθεί.
Ο καθένας πρέπει να καταλάβει στην Ιταλία ότι το μέλλον της Ιταλίας είναι στην Ευρώπη και πουθενά αλλού, και για να είναι το μέλλον αυτό στην Ευρώπη υπάρχουν κανόνες που πρέπει να τηρούνται»! Η αποστροφή αυτή του Λεμέρ, υποκρύπτει ανησυχία, καθώς ο έμμεσα απειλητικός τόνος αυτό καταδεικνύει. Και για να μην αφήσει καμία αμφιβολία, ποιος είναι το πραγματικό αφεντικό στην υπόθεση αυτή, είπε το εξής: «Σέβομαι την κυρίαρχη απόφαση του ιταλικού λαού, αλλά υπάρχουν δεσμεύσεις που ξεπερνούν τον καθένα μας»! Δηλαδή, πως ακριβώς σέβεται ο κ. Λεμέρ την απόφαση του ιταλικού λαού, όταν λέει ουσιαστικά ότι, οι “δεσμεύσεις” είναι πάνω από όλους;
Γιατί όμως, ανησύχησαν πρωτίστως οι Γάλλοι και οι πέριξ του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου από το αμφιλεγόμενο πρόγραμμα διακυβέρνησης των δύο εταίρων στην Ιταλία; Στα βασικά του σημεία, το κυβερνητικό αυτό πρόγραμμα προβλέπει παροχή ισχυρότερης στήριξης των ανέργων, μείωση της φορολογικής πίεσης, πιο αυστηρή αντιμετώπιση της παράτυπης μετανάστευσης, την δημιουργία εθνικής τράπεζας επενδύσεων και την μείωση του χρέους με τόνωση της εσωτερικής ζήτησης και αύξηση των επενδύσεων.
Ειδικότερα, στα φορολογικά, υπάρχει απόρριψη της ευρωπαϊκής ρήτρας αύξησης του ΦΠΑ, ενώ ο Flat tax είναι η λέξη -κλειδί στο σχέδιο αναθεώρησης του συστήματος φορολογίας εισοδήματος. Προβλέπεται φορολογία 15% και 20% για τα φυσικά πρόσωπα και νοικοκυριά για τα οποία προβλέπεται αφορολόγητο στα 3.000 ευρώ. Φορολογία 15% για τις εταιρείες. Επιβεβαιώνεται η no tax area για χαμηλά εισοδήματα όπως και η "δημοσιονομική ειρήνη" για τους «κόκκινους» φορολογούμενους. Αυξάνονται οι κυρώσεις για τους φορολογικά απατεώνες με την πραγματική φυλάκιση να προβλέπεται για τους μεγάλους εξ αυτών. Κίνητρα δίνονται για την επανεκκίνηση του αγροτικού τομέα στηρίζοντας το made in Italy.
Στο Μεταναστευτικό, ζητούν την υπέρβαση της συνθήκης του Δουβλίνου με την υποχρεωτική και αυτόματη μετεγκατάσταση των αιτούντων άσυλο μεταξύ των κρατών της ΕΕ. Διαφάνεια για τα δημόσια κονδύλια που προορίζονται για την υποδοχή μεταναστών και προσωρινές εγκαταστάσεις κράτησης για τον επαναπατρισμό, που οφείλει να γίνει εντός 18 μηνών.
Για τις συντάξεις, καταργείται ο νόμος Fornero και ενισχύεται του ταμείο κατά 5 δις. Μείωση των μεγάλων συντάξεων (άνω των 5.000 ευρώ καθαρά μηνιαίως). Η πρόταση θα προκαλέσει μείωση της ηλικίας σύνταξης κατά 3 χρόνια και καταργεί τον υπάρχοντα νόμο που ήταν στα πρότυπα της Κομισιόν. Θεσμοθετείται ο ελάχιστος ωριαίος μισθός που θα καθορίζεται από το νόμο ανεξάρτητα από τις εθνικές συμβάσεις.
Καθορίζεται το εργαλείο υποστήριξης εισοδήματος «για τους πολίτες που έχουν ανάγκη» και αποσκοπεί στην επανένταξη στην απασχόληση. Καταβάλλεται ποσό 780 ευρώ το μήνα για τους άγαμους, θα ισχύει για 2 χρόνια και προβλέπει την ενεργό δέσμευση του δικαιούχου που πρέπει να τηρεί τις προσφορές θέσεων εργασίας των κέντρων απασχόλησης (max τρεις προτάσεις για δύο χρόνια).
Τα κέντρα απασχόλησης θα αναβαθμιστούν με επένδυση ύψους 2 δισ.
Και τέλος προστατεύεται η ιταλική αμυντική βιομηχανία. Σχεδιάζονται και κατασκευάζονται πλοία, αεροσκάφη και συστήματα υψηλής τεχνολογίας.
Νέες προσλήψεις στην δημόσια τάξη με αυξημένο εξοπλισμό και πόρους. Επανεξέταση της παρουσίας του ιταλικού στρατού στις διεθνείς ειρηνευτικές αποστολές και μεγάλο άνοιγμα στην Ρωσία, που ονομάζεται οικονομικός και εμπορικός εταίρος. Ζητείται από την Ευρώπη να προχωρήσει στην άμεση απόσυρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και στο εξής θα είναι στρατηγικός συνομιλητής στις περιοχές κρίσης (Συρία, Λιβύη και Υεμένη).
Απόστολος Ρόσσιος
