Μια διαδρομή που συχνά περιλαμβάνουμε στο πρόγραμμά μας είναι αυτή που ξεκινά από τις όχθες του Πορταϊκού λίγο μετά τη σιδερένια γέφυρα που οδηγεί στο Ροπωτό και καταλήγει στην Πορτή. Είναι μια εύκολη πεζοπορία διάρκειας δυο περίπου ωρών, μισή μέσα σε δάσος και μισή σε χωματόδρομο. Δεν υπάρχει σήμανση, αν και παλαιότερα είχαμε βάλει κάποιες κορδέλες που τώρα πλέον έχουν χαθεί. Γενικά ακολουθούμε κατεύθυνση παράλληλη με το ρέμα και τις ανατολικές πλαγιές του Ιτάμου μέσα σε ένα πυκνό και πανέμορφο δάσος μικτής βλάστησης. Καστανιές, βελανιδιές, πλατάνια είναι τα σημαντικότερα δέντρα. Κάτω από αυτά αναπτύσσεται μια πλούσια χλωρίδα που περιλαμβάνει φτέρες, πολλά είδη λουλουδιών και μανιτάρια το φθινόπωρο.
Βγαίνοντας από το δάσος, είμαστε σε υψομετρο 650 μέτρων. Μπροστά μας έχουμε την κορυφή του Τύμπανου και στις υπώρειές του τα χωριά της Δρακότρυπας και της Βατσουνιάς. Από εδώ και πέρα, ένας ομαλός χωματόδρομος μας οδηγεί σε περίπου μια ώρα στην είσοδο της Πορτής.
Η Πορτή είναι χωριό του νομού Καρδίτσας και διοικητικά υπάγεται στον Δήμο Μουζακίου. Βρίσκεται σε απόσταση 6 χλμ. ΝΔ. του Μουζακίου και 33 χλμ. από την πόλη της Καρδίτσας. Το χωριό, χτισμένο σε υψ. 650 μ. βρίσκεται ανάμεσα σε δύο βραχώδη βουνά. Ο ποταμό Πάμισος κυλά ανάμεσα τους. Αριθμεί 150 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες φτάνουν τους 450. Κύριες πηγές εισοδήματος είναι η κτηνοτροφία, η γεωργία και οι οικοδομικές εργασίες.
Τα ίχνη του χωριού χάνονται στα βάθη του χρόνου. Από τον αρχαίο συγγραφέα Πολύβιο, η Πορτή αναφέρεται ως “Άκρον” ή “Αθήναιον”, όπου υπήρχε στρατόπεδο του βασιλιά των Αθαμάνων Αμύνανδρου και φυλάκιο του βασιλιά Αργίθεου.Το χωριό ήταν μέρος των Γόμφων που βρίσκονταν σε στρατηγική θέση, καθώς ήλεγχαν μεγάλο μέρος της δυτικής Θεσσαλικής πεδιάδας και τις δύο εισόδους προς την Ήπειρο. Η αρχαία πόλη ήταν οχυρωμένη με ισχυρό τείχος στην ακρόπολή της, στο όρος Ίταμος της σημερινής Πορτής, όπου βρίσκονται λείψανα αρχαίων τειχών και οικοδομημάτων. Ερευνητές τοποθετούν εδώ το αρχαίο πόλισμα “Αθήναιον”. Τα λείψανα ενός από τα κάστρα μαρτυρούν μάλλον ότι πρόκειται για αρχαίο ναό της Αθηνάς κατασκευασμένο με πελώριες πέτρες (πελασγικές), διαστάσεων 10 επί 30 μέτρων περίπου. Τα τείχη των κάστρων καταστράφηκαν πρώτη φορά το 198 π.χ όταν η πόλη των Γόμφων κατελήφθη από τους Αθαμάνες με το βασιλιά Αμύνανδρο και δεύτερη φορά από τον Ιούλιο Καίσαρα το 48 π.χ στον Ρωμαϊκό εμφύλιο πόλεμο με τον Πομπήιο. Οι κάτοικοι είχαν ταχθεί με την πλευρά του Πομπήιου και αρνήθηκαν να ανοίξουν τις πύλες στον Καίσαρα. Μεγάλοι λίθοι, μετά την καταστροφή των τειχών, χρησιμοποιήθηκαν σε δεύτερη χρήση στην κατασκευή οικοδομημάτων κατά την Ρωμαϊκή εποχή και μεταγενέστερα.
(πηγή πληροφοριών Wikipedia).
Στο ψηλότερο σημείο του χωριού βρίσκεται η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου. Δίπλα της τοο καφενείο του χωριού όπου θα ξεκουραστούμε για λίγο πρίν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής.
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες του συλλόγου στα γραφεία μας -Μπότσαρη 2, 2ος όροφος (δίπλα στον ΟΤΕ) και στο τηλέφωνο 2431072077 κάθε Παρασκευή 9-10 μ.μ. καθώς και στη σελίδα μας στο Facebook.
