Μαζί με την «μάχη» της επιβίωσης στην αναζήτηση μεροκάματου, και η «μάχη» των Πανελληνίων Εξετάσεων.
Τέτοια εποχή κάθε χρόνο, θα δώσουν την «μάχη» της διαφήμισης τα …φροντιστήρια, προβάλλοντας επιτυχόντες που είχαν την οικονομική δυνατότητα για την πρόσθετη βοήθεια προκειμένου να εισαχθούν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Υπάρχουν όμως και επιτυχόντες που δεν θα δουν το όνομά τους σε αυτές τις διαφημίσεις και είναι αυτοί που μαζί με την «μάχη» της επιβίωσης στην αναζήτηση μεροκάματου, έδωσαν και την «μάχη» των Πανελληνίων Εξετάσεων.
Είτε επειδή οι γονείς τους δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα, είτε επειδή η ζωή τους στέρησε πατέρα και έπρεπε αυτοί να «σηκώσουν» το οικονομικό βάρος της συντήρησης της οικογένειας…
Μέσα σε αυτούς και ο Χρηστάκης που μετά το πενιχρό μεροκάματο που έφερνε στο σπίτι για την άνεργη μητέρα του και τα 2 μικρότερα αδέλφια του, τον έβλεπες μόλις τελείωνε την δουλειά να ετοιμάζει την σχολική τσάντα και από εκεί κατευθείαν στο ΕΠΑΛ «για ένα καλύτερο μέλλον κ. Κώστα» όπως μου έλεγε κάθε απόγευμα που σήκωνε το κεφάλι από τα βιβλία του για να με χαιρετήσει…
Για αυτόν τον Χρηστάκη δεν θα δείτε πουθενά …διθυράμβους στα ΜΜΕ γιατί δεν ήταν …αριστούχος, αλλά όμως ήταν ο ΠΡΩΤΟΣ μεταξύ πρώτων…
Είσαι Χρηστάκη άξιος συγχαρητηρίων όχι μόνο για την επιτυχία σου αλλά επειδή μας έκανες όλους όσους σε ξέρουμε να πάρουμε ΕΛΠΙΔΑ από την δική σου δύναμη ότι δεν έχουμε «τελειώσει» ως χώρα.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ…
