Ρίχνω μια γρήγορη ματιά στα «πρωτοσέλιδα» της ειδησεογραφίας:
- Σκοπιανό: Το τηλεφώνημα Τσίπρα – Ζάεφ θα λύσει τον γόρδιο δεσμό
- Τριγμοί και ψίθυροι στον ΣΥΡΙΖΑ: Ανάστατοι οι βουλευτές, αλλά ο Τσίπρας τους απαντά «λιτότητα τέλος».
- Παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος: Οι δασμοί Τραμπ, τα αντίποινα, οι επιπτώσεις.
- Πέφτει η κυβέρνηση του Μ. Ραχόι – Ο Π. Σάντσεθ αναλαμβάνει πρωθυπουργός
- «Μπλόκο» Μητσοτάκη στο Σκοπιανό: Θέμα απώλειας της δεδηλωμένης αν οι ΑΝΕΛ δεν ψηφίσουν τη συμφωνία
- Ευαγγελία Αραβανή: Πάντα στο πλευρό του Νίκου Οικονομόπουλου και στην Θεσσαλονίκη.
Και παρακάτω, αρκετά παρακάτω: Λέρος: Εξοργίζει η μητέρα για τους βιασμούς των παιδιών της – «Δεν κάναμε κάτι κακό».
Καταλαβαίνω τους λόγους και τις αιτίες που τα διάφορα Μ.Μ.Ε. τα οποία, προς εντυπωσιασμό, το «ξέσκισαν» το φρικώδες γεγονός της Λέρου αλλά κάποια στιγμή, ιδίως μόλις συνελήφθησαν οι γονείς , σχεδόν το ξέχασαν. Άλλα γεγονότα, ακόμα και ανοησίες, «πουλάνε» περισσότερο.
Αυτή είναι η νοοτροπία, αυτή είναι η «ειδησεογραφία» την σήμερον ημέραν με αποτέλεσμα, επειδή δεν υπάρχουν άλλες «εντυπωσιακές» αποκαλύψεις, την τραγωδία της σύγχρονης κοινωνίας μας την «έριξαν» στα χαμηλά.
Αλλά είναι σωστό αυτό; Τα όσα συνέβησαν – ή ΔΕΝ συνέβησαν- σ αυτή την οικογένεια της Λέρου πάνε, τέλειωσαν; Δεν υπάρχει καμία συνέχεια; Αναζήτηση των βαθύτερων αιτίων, των συνεπειών, της νοοτροπίας που ευνόησε ένα πατέρα να βασανίζει –πιθανότατα και να κακοποιεί σεξουαλικά- τα παιδιά του με μια μητέρα να παρακολουθεί απλώς, από το φόβο μήπως κακοποιηθεί κι εκείνη και μια ολόκληρη κοινωνία να μην έχει «πάρει χαμπάρι» το επί χρόνια ολόκληρα συνεχιζόμενο μαρτύριο τεσσάρων παιδιών;
Η κοινωνία μας σάπισε. Η ηγεσία της χώρας έχει άλλες προτεραιότητες. Οι δάσκαλοι ενδιαφέρονται για αυτό που γίνεται στην τάξη. Οι παπάδες θέλουν απλώς να τους καλούν να κάνουν αγιασμό. Η αστυνομία κυνηγά κλεφτοκοτάδες και πορτοφολάδες. Η δικαιοσύνη δεν ήξερε γιατί δεν της είχαν στείλει έγγραφη καταγγελία. Και τα κολαστήρια , σαν το σπίτι της οικογένειας «τάδε», τα αφήνουμε, μέσα στη γενικευμένη αδιαφορία μας να λειτουργούν σαν σύγχρονα Νταχάου ή Άουσβιτς για τα οποία οι τρομοκρατημένοι Δημοκρατικοί πολίτες της Γερμανίας δεν ήξεραν, δεν άκουγαν, ούτε καν μύριζαν τους εκτελεστικούς θαλάμους.
Αλλά έτσι «δουλειά» δεν γίνεται. Φταίνε και τα Μ.Μ.Ε. που με επιπόλαιο τρόπο υποβαθμίζουν τα σοβαρά γεγονότα προς όφελος άλλων, εντυπωσιακότερων ειδήσεων και δεν τα εξελίσσουν. Φταίνε και οι άλλοι «υπεύθυνοι» λειτουργίας του κράτους και του πολιτισμού μας που περιορίζουν τα όρια της ευθύνης τους μέχρι εκεί που θέλουν.
Αλλά κατά κύριο λόγο φταίμε εμείς. Οι απλοί πολίτες. Που στη συντριπτική μας πλειοψηφία δε βλέπουμε, δεν ακούμε, δε διαμαρτυρόμαστε, γυρνάμε το κεφάλι απ΄ την άλλη μεριά και δε λειτουργούμε υπεύθυνα παρά μόνο για να κουτσομπολέψουμε, να γελάσουμε και να κάνουμε πλάκα εις βάρος κάποιου.
Σας δυσαρεστώ; Δεν πειράζει. Κάποιος έπρεπε να το κάνει.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ