10 αντίστοιχα έργα ετοιμάζονται στον Δήμο Πύλης – Ποιες είναι οι ενστάσεις των δημοτών της περιοχής
Με προβληματισμό αλλά και με ενστάσεις στέκονται απέναντι στην προοπτική να δημιουργηθεί από ιδιώτες υδροηλεκτρικός σταθμός στο Γκολφάρι Μυροφύλλου οι δημότες της περιοχής.
Όπως αναφέρουν σε καταγγελία που κοινοποίησαν στο Τrikalanews.gr, μόνο στον δήμο Πύλης σχεδιάζονται τουλάχιστον άλλες 10 αντίστοιχες «επενδύσεις». Ο προβληματισμός έγκειται κυρίως στην παραχώρηση δημόσιας δασικής έκτασης για τις ανάγκες της δημιουργίας του υδροηλεκτρικού αλλά δεν διστάζουν να αναφερθούν και σε μελέτες που γίνονται με προχειρότητα.
Καλούν δε τους συμπολίτες τους να συμμετέχουν στη δημόσια διαβούλευση με το παρακάτω κείμενο:
Βρισκόμαστε στην δυσάρεστη θέση να πρέπει εμείς να ενημερώσουμε δημόσια για την αίτηση κατασκευής υδροηλεκτρικού σταθμού παραγωγής ενέργειας (ισχύος 0,56 MW) στο ρέμα Κρούσματα στο Γκολφάρι, τοπικής κοινότητας Μυροφύλλου.
Το ρέμα που βρίσκεται περίπου στο ύψος του Πλατανιά (μετά τον Πύργο όπως πάει κάποιος από Μυρόφυλλο προς Γκολφάρι) και τα νερά του οποίου έρχονται από τον Αλαμάνο (βλ. εικόνα). Μια σειρά από φορείς πρέπει να γνωμοδοτήσουν για το έργο και ανάμεσα σε αυτούς η Τοπική Κοινότητα Μυροφύλλου Δήμου Πύλης στη σημερινή της συνεδρίαση (10/4/23). Το γεγονός ότι πληροφορηθήκαμε για το έργο μόλις πριν 2 μέρες μας οδηγεί σε μια εσπευσμένη (και πιθανά ελλιπής) ανακοίνωση. Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) έχει δώσει Βεβαίωση στην εταιρεία-παραγωγό ήδη από το καλοκαίρι του 2021 για 25 έτη, μέχρι 6.06.2046.
Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων εκδόθηκε τον Δεκέμβρη του 2022. Το έργο βρίσκεται σε διαβούλευση μέχρι τις 10/5/23 στο Ηλεκτρονικό Περιβαλλοντικό Μητρώο (https://eprm.ypen.gr/) στο όποιο όλοι και όλες μπορείτε να εγγραφείτε, να σχολιάσετε στη δημόσια διαβούλευση και να δείτε τα όλα τα στοιχεία του έργου (εδώ).
Υπερασπιζόμαστε πάντα τον δημόσιο διάλογο και την τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία για όλα τα ζητήματα ανεξάρτητα από τις διαφορετικές απόψεις. Αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε και με αυτή την ανακοίνωση, ώστε να προσφέρουμε και στο τοπικό συμβούλιο κάποια επιχειρήματα που ελπίζουμε να εισακουστούν.
Περί τίνος πρόκειται;
Τα μικρά υδροηλεκτρικά έργα ιδιωτικών εταιρειών παίρνουν νερό από ποτάμια και ρέματα για να παράξουν ηλεκτρικό ρεύμα το οποίο μετά πουλάνε στον πάροχο του ρεύματος και το ρίχνουν στο δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ. Μόνο στο Δήμο Πύλης σχεδιάζονται πάνω από 10 τέτοια έργα. Στο συγκεκριμένο έργο θα κατασκευάσουν μια τσιμεντένια υδροληψία σε υψόμετρο 700μ. και με έναν αγωγό μήκους σχεδόν 1χλμ (που στο μεγαλύτερο μέρος του θα είναι υπόγειος) θα καταλήγει στον σταθμό παραγωγής που θα χτιστεί σε οικόπεδο σε υψόμετρο 555μ. Για την πρόσβαση στην υδροληψία θα διανοιχτεί δασικός δρόμος μήκους περίπου 200μ.
Για την εγκατάσταση του σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας θα καταληφθεί έκταση ίση με το εμβαδόν του οικοπέδου του σταθμού, περί τα 1.796,05m2 συνολικά. Για την εγκατάσταση της υδροληψίας στα 700μ. υψόμετρο θα καταληφθούν 1.463,09 τ.μ. Αντιγράφουμε από την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (σ. 86-87): «η συνολική έκταση που θα οριοθετηθεί ως χώρος επέμβασης για την εγκατάσταση του έργου θα είναι 5.570,53 m2.
Από τον διαδραστικό χάρτη της ΡΑΕ
Οι εκτάσεις που πρόκειται να εγκατασταθεί το ΜΥΗΕ Μυρόφυλλο είναι δημόσιες δασικές εκτάσεις. Ειδικότερα, σύμφωνα με το Ν. 4483/2017 αρθ.142 τα γήπεδα εμπίπτουν στις δασικές εν γένει εκτάσεις με τους κυρωμένους δασικούς χάρτες της Π.Ε. Τρικάλων και φέρουν χαρακτήρα:
ΔΔ: ΔΑΣΗ ΚΑΙ ΔΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΑΕΡΟΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗΣ ΛΗΨΗΣ Ή ΠΡΟΫΦΙΣΤΑΜΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ»
Για το σύνολο του έργου (υδροληψία/σταθμός παραγωγής) θα χρησιμοποιηθούν 700 κυβικά μέτρα τσιμέντο και 96 τόνοι σιδηρούν οπλισμός (σ.90).
Άρα, θα καταληφθούν από μια ιδιωτική εταιρεία 5,5 τ. χλμ. δασικής έκτασης για τουλάχιστον 25 χρόνια, η οποία θα παράγει και θα πουλάει ρεύμα με τη χρήση του νερού που κατεβαίνει από τον Αλαμάνο. Θα παίρνει το νερό τζάμπα και θα βγάζει ιδιωτικό κέρδος. Όλα αυτά σε προστατευόμενη περιοχή NATURA και σε καταφύγιο άγριας ζωής.
Ας συνεχίσουμε, όμως, με τον σχολιασμό της Μελέτης. Στην Μελέτη αναφέρονται λεπτομερώς οι ποσότητες του νερού που θα είναι υποχρεωμένη η εταιρεία να «τραβάει» με τον αγωγό στο σταθμό (το οποίο μετά θα ξαναρίχνει στο ρέμα). Αυτές οι ποσότητες υπολογίζονται με βάση κάποιους μαθηματικούς τύπους που λένε πόσο νερό είναι απαραίτητο να κυλάει στο ρέμα και να μένει εκτός υδροληψίας για να διατηρείται το υπάρχον οικοσύστημα.
Στη μελέτη αυτή η ποσότητα ονομάζεται «οικολογική παροχή» και υπολογίζεται επί του ποσοστού της μέσης παροχής του ρέματος στους μήνες Ιούνιο μέχρι Σεπτέμβριο. Ορίζεται, όμως, και με το απόλυτο νούμερο των 30l/s (λίτρα ανά δευτερόλεπτο). Το ενδιαφέρον (!) όμως είναι αλλού. Για να υπολογιστούν οι μέσες παροχές χρησιμοποιούνται, προφανώς, κάποιες μετρήσεις. Όχι από το συγκεκριμένο ρέμα αλλά από άλλα σημεία που υπήρχαν/υπάρχουν διαθέσιμα όργανα μέτρησης και έχουν ανάλογες συνθήκες (υψόμετρο/κλίμα).
Πιο συγκεκριμένα, αξιοποιήθηκαν μετρήσεις που γίνανε σε μετρητές στη Μεσοχώρα και στο Παχτούρι. Αυτές οι μετρήσεις γίνανε την περίοδο από το 1963 μέχρι το 1993!! Ναι, σωστά διαβάσατε.
Η τελευταία μέτρηση στην οποία αναφέρεται η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων έγινε πριν από 30 χρόνια! Με βάση κάποιες εξισώσεις από ΑΥΤΕΣ τις μετρήσεις, έχουν καταρτίσει έναν πίνακα που υπολογίζουν την ποσότητα νερού ανά μήνα/έτος για το ρέμα Κρούσματα στο Γκολφάρι για την δεκαετία 1979-1989! Δηλαδή, πριν από 34 χρόνια. Όλα αυτά τα βρίσκετε στη μελέτη (σ. 102-3 και 214-217).
Είναι γνωστό σε παγκόσμιο επίπεδο ότι τα τελευταία 30-40 χρόνια ένα από τα πιο μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι η μείωση της χειμερινής περιόδου, η λειψυδρία σε διάφορες περιοχές και η ξηρασία ποταμών και ρεμάτων. Και στις επίσημες μελέτες χρησιμοποιούνται δεδομένα που αφορούν μέχρι τη δεκαετία του ‘80. Κάτι αντίστοιχο έχει γίνει και με τον ποταμό Αχελώο όπου αγνοούν τις εκθέσεις για το μέλλον του ποταμού σε βάθος χρόνου (2050) και υπολογίζουν και προωθούν τα φράγματα με επιστημονικά δεδομένα μισού αιώνα πριν.
Άρα, σε μια εποχή που το ζήτημα είναι η έλλειψη νερού βασίζονται σε μετρήσεις από τη δεκαετία του ’80. Και ποιος άραγε θα ελέγχει πόση ποσότητα νερού θα μένει στο ρέμα; Και ποιος ορίζει πόση ποσότητα νερού είναι απαραίτητη για το οικοσύστημα σήμερα και στα επόμενα 25 χρόνια υπό τις σημερινές συνθήκες και όχι τη δεκαετία του ’80;
Για να αναδείξουμε άλλο ένα σημείο της προχειρότητας της Μελέτης θα αναφέρουμε ένα ακόμα σημείο (το γνωρίζουμε και από τις Μελέτες για τα αιολικά έργα και τις αντιγραφές αποσπασμάτων που βρέθηκαν σε διάφορες μελέτες για έργα διαφορετικά από αυτά στα οποία αναφερόντουσαν). Στο κεφάλαιο 8 στο οποίο περιγράφει το ανθρωπογενές περιβάλλον της περιοχής και πιο συγκεκριμένα στην σελίδα 132 και στο υποκεφάλαιο με 8.7.4 με τίτλο «Πολιτιστική κληρονομιά» αναφέρεται στα «ιδιαίτερα.. σημαντικά πολιτιστικά μνημεία συμπεριλαμβανομένων και τις μονές, που βρίσκονται μέσα στα όρια του Δήμου Πύλης».
Αναφέρουν τα συγκεκριμένα 4: την τοξωτή γέφυρα του Πορταϊκού, έναν Μύλο, το Ναό της Πόρτας Παναγιάς και τη Μονή Δουσίκου. Όσο κι αν σας φαίνεται παράδοξο στα πολιτιστικά μνημεία/μονές δεν συμπεριλαμβάνουν το Μοναστήρι του Αη-Γιώργη που βρίσκεται στον ίδιο τον τόπο της κατασκευής του έργου. Δεν το έχουν ακούσει;;; Πώς κάνανε τη μελέτη; Μέσω αναζήτησης στο διαδίκτυο; Ρητορική η ερώτηση.
Από θέση αρχής απορρίπτουμε την ιδέα πως μπορεί ο φυσικός πλούτος να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης για ιδιωτικό κέρδος. Απορρίπτουμε το συνολικό ενεργειακό σχεδιασμό των ΑΠΕ που γίνεται χωρίς πραγματικό σχέδιο και ουσιαστικό ενδιαφέρον για την κοινωνία και το φυσικό περιβάλλον. Το ζήτημα, όμως, είναι πως δεν υπάρχει καμία ενημέρωση και δημόσιος διάλογος για το ζήτημα. Εμείς συνεισφέρουμε με τις μικρές μας δυνάμεις στον διάλογο αυτό. Καλούμε τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, την τοπική κοινότητα και τον Δήμο Πύλης να γνωμοδοτήσουν αρνητικά για το συγκεκριμένο έργο όπως και για όλα τα αντίστοιχα στην επικράτειά τους.
Η κοινωνική βιωσιμότητα και ανάπτυξη δεν θα έρθει με αυτές τις μεθόδους. Έχουν αλλάξει οι εποχές και θα πρέπει όλοι να το συνειδητοποιήσουμε.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΔΗΜΩΝ ΜΥΡΟΦΥΛΛΙΤΩΝ
