Τι σκέφτονται τα παιδιά για τα αδέσποτα; Τι περνάει από το μυαλό τους κάθε φορά που βλέπουν δίπλα τους ένα ζώο να πεινάει, να διψάει, να μην έχει οικογένεια;
Αυτό σκεφτήκαμε και πήραμε την πρωτοβουλία να τους ζητήσουμε να γράψουν για όλους εμάς μηνύματα μέσα από την καρδιά τους.
Η αρχή έγινε στο διεθνές σχολείο Λάρισας ICSL (International Community School Larissa) που δέχτηκε χωρίς δισταγμό να ετοιμάσει για εμάς τα μηνύματα αγάπης στα Αγγλικά. Τους ευχαριστούμε για την άμεση ανταπόκριση, τους ευχαριστούμε που διδάσκουν στα παιδιά την αξία της ζωοφιλίας, της αγάπης και της αλληλεγγύης.
Η συνέχεια έγινε στο περίπτερό μας στο Παζάρι Λάρισας. Τα παιδιά που μας επισκέφθηκαν αγκάλιασαν με ενθουσιασμό την ιδέα και κάθισαν μαζί μας, μας έκαναν ερωτήσεις για τα αδέσποτα ζώα και μοιράστηκαν μαζί μας τις ιστορίες τους.
Ακούσαμε με κομμένη την ανάσα για το πως είδαν ζώο να πεθαίνει μπροστά τους από φόλα ή χτυπημένο στην άκρη του δρόμου. Μας είπαν ότι έχουν συγγενείς που πέταξαν τα μωρά που γέννησε το κατοικίδιό τους σε κάδο και ρώτησαν αν είναι σωστό. Μας είπαν ότι στεναχωρήθηκαν όταν ο γείτονας που είχε έναν πολύ γλυκό σκύλο, τον βαρέθηκε και τον άφησε στο βουνό.
Όλες αυτές οι ιστορίες είναι ιστορίες τρόμου κι όχι αγάπης. Εμείς διδάσκουμε στα παιδιά μας το μέλλον και οφείλουμε να τους διδάξουμε το σωστό. Ας αφουγκραστούμε λοιπόν το μήνυμα που μας δίνουν και ας φροντίσουμε να τους προσφέρουμε κάτι καλύτερο, γιατί κατά πως φαίνεται ότι αυτό που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα δεν είναι αρκετό.
Αδέσποτοι Εθελοντές Λάρισας
