Ο Σύλλογος ΑμεΑ Τρικάλων «Ελπίδα» σαν μέλος της ΠΟΣΓΚΑμεΑ συνυπογράφει και αναδημοσιεύει τμήμα της σημερινής διακήρυξης
Με την αφορμή και της φετινής 3ης Δεκέμβρη, Εθνικής και Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία, , αναμενόμενα αναλαμβάνονται ανά την χώρα πολλές πρωτοβουλίες, δράσεις, εκδηλώσεις, εκστρατείες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης απέναντι στις καταστάσεις που βιώνουν τα άτομα με αναπηρία, ως πληθυσμός ιδιαίτερα ευάλωτος. Τις καλωσορίζουμε, αν διατηρήσουν τον ‘παλμό’ και τη ‘δυναμική’ τους στις υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου……
Με την αφορμή και της φετινής 3ης Δεκέμβρη, υπενθυμίζουμε πως για όλους/ες εμάς, τους γονείς και κηδεμόνες των ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο Down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, και των ανήλικων ατόμων με κάθε μορφής αναπηρία, δεν είναι ημέρα ‘γιορτής’, ‘φευγαλέας συνάντησης’, ‘διαλείμματος φρούδας αισιοδοξίας’, ‘αβλαβούς ρουτίνας’, ‘καθησυχαστικών σχημάτων’, ‘αόριστης συμπάθειας’ και ‘αδρανούς δυσαρέσκειας’.
Είναι ημέρα περισυλλογής, εγρήγορσης, ‘επιλογής πλευράς’ και δέσμευσης στη συνέχιση των κοινών μας αγώνων, για όσον καιρό, ημέρες, χρόνια, δεκαετίες, αισθητά και επώδυνα…..
Ø χιλιάδες άτομα με βαριές και άλλες αναπηρίες παραμένουν διαχωρισμένα από την κοινωνία, διαβιώντας σε ιδρύματα, με διαχρονικό τους ‘αγκάθι’ την έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού για τη φροντίδα τους, ενώ οι προσδοκίες για μια αντίθετη προοπτική εξανεμίζονται όταν η πολυπόθητη Εθνική Στρατηγική για την Αποϊδρυματοποίηση, που χρόνια ευαγγελίζεται η ελληνική πολιτεία, κινείται αργόσυρτα και με αστοχίες στα επίπεδα σύλληψης και εφαρμογής της,
Ø εκατοντάδες άτομα με βαριές και άλλες αναπηρίες κινδυνεύουν να περιέλθουν σε τραγική κατάσταση όταν χρειάζονται περίθαλψη, λόγω αδυναμίας του δημόσιου συστήματος υγείας να διαχειριστεί με επάρκεια τη σωματική και ψυχοσυναισθηματική τους φροντίδα.
Ø εκατοντάδες άτομα με βαριές και άλλες αναπηρίες που έχουν ανάγκη επείγουσας οδοντιατρικής φροντίδας, καλούνται σε πολύμηνη αναμονή εξυπηρέτησής τους στις ανεπαρκείς δημόσιες οδοντιατρικές μονάδες φροντίδας και περίθαλψης, εξαναγκάζοντας τις οικογένειές μας να προσφεύγουν στις διόλου ευκαταφρόνητου κόστους υπηρεσίες του ιδιωτικού τομέα,
Ø χιλιάδες άτομα με βαριές και άλλες αναπηρίες και οικογένειές μας τηρούν στάση αναμονής για μια δέσμη υποστηρικτικών πολιτικών για την αξιοπρεπή διαβίωσή τους, που βραδυπορούν αγκυλωμένες στο επίπεδο διακηρυγμένων προθέσεων, νομοθετήσεων, σχεδιασμού της ‘πιλοτικής’ και όχι γενικευμένης εφαρμογής τους, πιλοτικό πρόγραμμα για την πρώιμη παρέμβαση, την υποστηριζόμενη απασχόληση, τον ‘προσωπικό βοηθό’ για τα άτομα με αναπηρία, πρόγραμμα για την ημιαυτόνομη διαβίωση κ.τ.ό.
Ø χιλιάδες άτομα με βαριές και άλλες αναπηρίες συστηματικά προβάλλονται ως θύματα κοινωνικής ευπάθειας που χρήζουν αρωγής, συμπάθειας ή οίκτου, καθιστώντας απερίσκεπτα τον πληθυσμό τους σε περαιτέρω στιγματισμό και περιθωριοποίηση.
Ø στις χιλιάδες οικογένειες των ατόμων αυτών εναποτίθεται διαχρονικά το βάρος της ευθύνης για την κατάλληλη φροντίδα της ζωής των ανάπηρων μελών τους, και της, επί θυσίας τους, βελτίωσης της εικόνας του προνοιακού χάρτη της χώρας, από ένα κράτος πρόνοιας υποχρεωμένο να διασφαλίζει όλα τα δημόσια αγαθά, ανεξαιρέτως, σε όλους τους πολίτες του……
Μέχρι να επουλωθούν αυτές οι‘πληγές’, , μαζί με τις χιλιάδες οικογένειες των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες……
…..ασφαλώς και θα τιμήσουμε την Εθνική και Παγκόσμια Ημέρα για τα Άτομα με Αναπηρία!
Θα την τιμήσουμε, συνεχίζοντας να διεκδικούμε, για τα παιδιά μας, με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, για τις οικογένειές μας, ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ – ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗ!
Θα την τιμήσουμε, παραμένοντας πιστοί/ές και επάγρυπνοι/ες στον αγώνα μας για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους και ίσων ευκαιριών στην αξιοπρεπή διαβίωση, την εκπαίδευση, την υγεία, τη συμμετοχή, την κοινωνική συμπερίληψη, την προστασία από ιδρυματισμό, την άρση κάθε διάκρισης και αδικίας που ωθεί προς το περιθώριο τα άτομα με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, και κάθε μορφής αναπηρία..…
Γιατί με την αφορμή της 3ης Δεκέμβρη, ο αγώνας μας για την προώθηση και την προστασία των ανθρώπινων και κοινωνικών δικαιωμάτων των ανηλίκων και ενηλίκων ατόμων με αναπηρία, παραμένει αυτονόητα επίκαιρος….
Ήταν και παραμένει ΑΓΩΝΑΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, για τα παιδιά μας, με αναπηρία, για τις οικογένειές μας, με ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΙΛΟΓΗ να τον ΔΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ!
ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΛΠΙΔΑ
ΝΟΜΟΥ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
