Του Δημήτρη Κωνσταντάρα
Δεν θα ήθελα καθόλου να «φοράω τα παπούτσια» του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αν μού ήταν μεγάλα, θα περπατούσα εντελώς «στραβά» και θα κινδύνευα να πέσω σε κάθε μου βήμα γιατί θα έσερνα τα πόδια μου. Αν μού ήταν μικρά, θα μου δημιουργούσαν πόνο και τεράστια δυσαρέσκεια και το πρόσωπό μου θα αντανακλούσε αυτή τη δυσαρέσκεια. Δεδομένου όμως ότι έχουμε περίπου το ίδιο μπόι, θα μου έρχονταν καλά. Αλλά ποιος νοήμων άνθρωπος θα ήθελε σήμερα να του «έρχονταν καλά» τα παπούτσια του πρωθυπουργού; Εγώ πάντως όχι. Είναι δύσκολο πράγμα να βαδίζεις φορώντας «τα παπούτσια του Μητσοτάκη».
Υπάρχουν ωστόσο κάποιοι – και μάλιστα εξαιρετικοί επιστήμονες- που το έχουν δεχτεί. Δεν είναι αναγκαστικά κακό. Φοράνε τα παπούτσια του και περπατώντας στον κακοτράχαλο δρόμο της διπλωματίας και της εξωτερικής πολιτικής, δείχνουν άνετοι και αρκετές φορές, τον «αντικαθιστούν». Όπως λόγου χάριν, ο διακεκριμένος Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής κ. Άγγελος Συρίγος, ο οποίος «διορίστηκε» και βουλευτής – αν και δεν χρειαζόταν- και σε αρκετές περιπτώσεις τον τελευταίο χρόνο, εμφανιζόμενος στα Μ.Μ.Ε. , μού δίνει την εντύπωση ότι λειτουργεί ως «αντ’ αυτού». Λέει δηλαδή πράγματα που θα έπρεπε να πει ο πρωθυπουργός, ο οποίος, για τους δικούς του λόγους, δεν θέλει να τα πει. Εντάξει. Παντού στον κόσμο υπάρχουν οι διακεκριμένοι « χρήσιμοι πρόθυμοι» να πουν πράγματα που θάπρεπε να πει ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Τι συμβαίνει όμως όταν αυτοί οι «πρόθυμοι αντ’ αυτού» λένε πράγματα αρκετά δύσκολα, επικίνδυνα, ιδιαιτέρως σοβαρά που –κατά την ταπεινή μου αντίληψη- θα έπρεπε να το καλοσκεφτεί να τα πει ο ίδιος ο πρωθυπουργός; Τι να πιστέψουμε εμείς όταν ένας απλός βουλευτής , έστω διακεκριμένος επιστήμων- λέει πράγματα που εάν τα έλεγε ο ίδιος ο πρωθυπουργός θα μας έβαζε σε φοβερές σκέψεις; Τα εννοεί; Κι όχι ο ίδιος που τα λέει αλλά αυτός που ΔΕΝ τα λέει. ΕΚΕΙΝΟΣ τα εννοεί; Εννοεί ότι η Ευρωπαική Ένωση « δεν έχει στρατηγική»; Και το επεξηγώ:
Πολλά Μ.Μ.Ε. , με τίτλο «Η Γερμανία θέλει να γίνει διαμεσολαβητής της Τουρκίας προς τη Δύση» δημοσίευσαν αναλύσεις που βασίζονταν σε μια δήλωση του κ. Συρίγου στον προσφιλή του Σκάι ότι : Η Γερμανία είπε στην Τουρκία «εγώ είμαι εδώ για εσένα», μιλώντας για την στάση του Βερολίνου έναντι της Άγκυρας και τον ρόλο που επιθυμεί να παίξει η γερμανική πλευρά και λέγοντας ότι «Το μήνυμα που πέρασε η Γερμανία προς την Τουρκία είναι “εγώ είμαι εδώ για εσένα”. Και αυτό ήθελε να περάσει».
Και για τον κ. καθηγητή. « πρόκειται για μια στρατηγική κίνηση από την πλευρά του Βερολίνου, καθώς μπορεί η ΕΕ να μην έχει στρατηγική για το ζήτημα της Άγκυρας αλλά η Γερμανία έχει».
Φυσικά πολλοί άρθρο γράφοι και αναλυτές θα μπορούσαν να το πουν ή να το γράψουν αυτό το εξαιρετικά σημαντικό και σοβαρό πράγμα. Αλλά αυτοί ΔΕΝ είναι βουλευτές και «αντ΄αυτού» και μπορούν να λένε και να γράφουν ό,τι θέλουν γιατί είναι απλώς η γνώμη τους η οποία δεν δεσμεύει κανέναν. Αν όμως ο κ. Συρίγος εκφράζει τον κ. Μητσοτάκη, τότε είναι σαν να το είπε ο ίδιος ο Μητσοτάκης. Δηλαδή, ο κ. Μητσοτάκης πιστεύει αυτά που είπε ο κ. Συρίγος; Κι αν ΔΕΝ τα πιστεύει; Δεν θα πρέπει να τα αποδοκιμάσει; Να αποδοκιμάσει δηλαδή ότι «η Γερμανία θέλει να είναι ο διαμεσολαβητής της Τουρκίας προς τη Δύση. Βλέπει ότι υπάρχει ένα κενό αυτή τη στιγμή. Η Γαλλία και η Αμερική είναι απέναντι. Η Βρετανία ασχολείται με το Brexit. Η Γερμανία έχει βρει το “κενό” για να είναι ο προνομιακός συνομιλητής της Τουρκίας με τη Δύση».
Αυτά σύμφωνα με τον κ. Συρίγο. Ο οποίος εξήγησε ότι η μόνη κύρωση η οποία θα μπορούσε να «πονέσει» άμεσα την Τουρκία είναι το εμπάργκο όπλων και γι’ αυτό η ελληνική πλευρά επιμένει ότι πρέπει να υπάρξει καθώς είναι και θέμα ηθικό για τις ευρωπαϊκές χώρες. Και θύμισε ότι η Γαλλία το 2014 είχε ακυρώσει την πώληση δύο έτοιμων πλοίων στην Ρωσία, επιστρέφοντας μάλιστα και την προκαταβολή που είχε λάβει, λόγω των εξελίξεων στην Κριμαία».
Το ερώτημά μου : Είναι ο κ. Συρίγος «σκιώδης υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ;» Αν ναι, γιατί δεν τον κάνει; Αν όχι, τι να κάνουμε εμείς; Τι να πιστέψουμε;
Πολλή κουβέντα δηλαδή για ένα ζευγάρι παπούτσια.
