Οι εκλογές για το Συμβούλιο Διοίκησης, που διεξήχθησαν στις 25/10 στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, αποτελούν ήδη, 1,5 μήνα μετά, μία από τις πιο εμφατικές αποτυχίες του νόμου των “Νέων Οριζόντων” της κ. Κεραμέως. Με δεδομένο τον υπερσυγκεντρωτισμό, την αδιαφάνεια και το ολιγαρχικό πνεύμα που διέπουν τον νέο νόμο, δεν ήταν δύσκολο βέβαια να προβλέψει κανείς τη σημερινή παράλυση και το αδιέξοδο στο πανεπιστήμιό μας. Αυτό που δεν θα μπορούσε όμως να φανταστεί κάποιος είναι τη θλιβερή εικόνα, τις ανθρωποφαγικές επιθέσεις, τις διαρροές στον τύπο, τους αντιδεοντολογικούς χαρακτηρισμούς, τους υπαινιγμούς, τις καταγγελίες, τις προσβολές. Δεν θέλουμε δε να πιστέψουμε τις πληροφορίες για εκφοβιστικές πρακτικές, τηλεφωνήματα και επισκέψεις σε γραφεία συναδέλφων. Είναι πλέον σαφές σε όλες και όλους ότι η συγκεκριμένη διαδικασία πλήττει ανεπανόρθωτα την πανεπιστημιακή κοινότητα, εντός και εκτός των τειχών.
Είναι επίσης σαφές ότι αυτό το αστείο πρέπει να τελειώνει. Πέρα από τις γραφικές απόπειρες ερμηνείας των αποτελεσμάτων κατά το δοκούν και πέρα από τις ατυχείς αναλύσεις περί πολιτεύματος και εκλογών που διαβάζουμε καθημερινά, η δυνατότητα και η διαφαινόμενη συναλλαγή στον τρόπο επιλογής των εξωτερικών μελών του ΣΔ και του Πρύτανη δεν κρύβεται. Δεν θέλουμε να φανταστούμε τι θα μπορούσε να γίνει με τη σωρεία διορισμών στις διοικητικές θέσεις που έπεται, εάν και εφόσον ολοκληρωθεί η διαδικασία. Από Κοσμήτορες μέχρι Αντιπρυτάνεις. Χωρίς αιρετούς ελεγκτικούς μηχανισμούς και άλλα θεσμικά αντίβαρα, το Πανεπιστήμιό μας τις τελευταίες μέρες είναι έρμαιο της αδιαφάνειας, της πελατειακής διαπλοκής, των συνωμοσιών και της συνωμοσιολογίας, των διαρροών και της ανυποληψίας. Η κυβέρνηση, ως «οδοστρωτήρας», ισοπεδώνει μπροστά στα μάτια μας τα συλλογικά βουλευόμενα όργανα – Σύγκλητο, Συνελεύσεις Τμημάτων – και μαζί τους διασύρει κάθε δημοκρατική αξία του Δημόσιου Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου. Έφτασε στο σημείο, χρησιμοποιώντας και εδώ καταχρηστικά την έννοια του «απόρρητου», να επιδιώκει τον έλεγχο των συμβουλίων έως και με κομματικά στελέχη. Μέχρι και συνεργάτες βουλευτικών γραφείων βρέθηκαν υποψήφιοι!
Το αδιέξοδο είναι πλήρες, τόσο λειτουργικά όσο και ηθικά. Καμία ερμηνευτική διάταξη και κανένα πρόσθετο διάταγμα δεν πρόκειται να μας βγάλει από αυτό το τέλμα. Αποδεικνύεται και στον πιο δύσπιστο ότι οι “Νέοι Ορίζοντες” είναι αιώνες μακριά από τα ήθη του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου. Είναι μακριά από την καθημερινότητα και τα προβλήματά μας, από τις ανάγκες το σύγχρονου Πανεπιστημίου.
Ο κατήφορος πρέπει να σταματήσει τώρα. Τίποτα λιγότερο από:
- Άμεση κατάργηση του νόμου
- Άμεση εκλογή των οργάνων από τo σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας
- Επιστροφή των αρμοδιοτήτων στα συλλογικά δημοκρατικά όργανα και ενίσχυσή τους.
Το Πανεπιστήμιο έχει ζωτικά προβλήματα και άμεσες ανάγκες. Τίποτα λιγότερο από:
- Ενίσχυση του προϋπολογισμού για κάλυψη των λειτουργικών και κτηριακών αναγκών του
- Άμεση κάλυψη των κενών θέσεων σε όλους τους κλάδους και τις βαθμίδες, με μόνιμο προσωπικό
- Επενδύσεις από το ΠΔΕ, το ΕΣΠΑ, το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας για την ανάπτυξη των απαραίτητων υποδομών για διδασκαλία, έρευνα, φοιτητική μέριμνα.
- Κατάργηση των ΟΠΠΙ και των σπάταλων ρυθμίσεων του νόμου
- Ανάκτηση των αμοιβών στα προ μνημονίων επίπεδα
Το τέλμα που ζούμε είναι το Πανεπιστήμιο της υπουργού Ν. Κεραμέως και του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη. Να επιστρέψουμε στον καθαρό αέρα της δημοκρατίας, της συναδελφικότητας και του ακαδημαϊκού διαλόγου!
