Οι περισσότεροι φορείς στα χωριά του κάμπου του νομού Τρικάλων – Αναγκαία η ενημέρωση και σωστή και ολοκληρωμένη διαδικασία πρόληψης
Η 8η Μαΐου έχει καθιερωθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και την Παγκόσμια Οργάνωση Θαλασσαιμίας ως Παγκόσμια Ημέρα Θαλασσαιμίας (Μεσογειακής Αναιμίας). Έχει ως στόχο την αφύπνιση και ενθάρρυνση των επιστημόνων σε όλο τον κόσμο για την καλύτερη αντιμετώπιση της ασθένειας, καθώς και την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης σχετικά με τα προβλήματα των θαλασσαιμικών και την προσπάθεια που απαιτείται για την ασφάλεια και την επάρκεια αίματος.
Σε αυτή την κατεύθυνση, μιλήσαμε με την υπεύθυνη της Μονάδας Πρόληψης Μεοσγειακής Αναιμίας του Γενικού Νοσοκομείου Τρικάλων Βέρα Μπαλαμίτσα. Η έμπειρη υπεύθυνη της μονάδας, ανέφερε στο Τrikalanews.gr, ότι ο νομός Τρικάλων όπως και ολόκληρη η Θεσσαλία, έχει από τα υψηλότερα ποσοστά φορέων Μεσογειακής Αναιμίας. Το μεγαλύτερο ποσοστό βέβαια εντοπίζεται στην Καρδίτσα, ωστόσο στον νομό μας, οι περιοχές της Φαρκαδόνας, Μεγάρχης και άλλα χωριά του κάμπου, καταγράφουν σημαντικά αυξημένα ποσοστά σε σχέση με άλλες περιοχές.
Για κάποιους αυτό αποδίδεται στα έλη των πεδινών τόπων λέγοντας ότι για να αναπτύξουν ανοσία απέναντι στην ελονοσία, συντελούνταν γονιδιακές μεταλλάξεις με τους κατοίκους να αναπτύσσουν γονίδια Μεσογειακής Αναιμίας που τους έκαναν ωστόσο πιο ανθεκτικούς στην ελονοσία. Αυτός είναι και ο λόγος για κάποιους, που οι ορεινές περιοχές δεν εμφανίζουν σε τέτοια συχνότητα θετικότητα. Όλα αυτά βέβαια, όπως ανέφερε και η κα Μπαλαμίτσα, δεν στοιχειοθετούνται επαρκώς.
Άρα αυτό που έχει σημασία σε κάθε περίπτωση, και λόγω του πλήθους των τύπων Μεσογειακής Αναιμίας, είναι η πρόληψη ώστε να γίνεται έγκαιρη, σωστή και ολοκληρωμένη διάγνωση.
Η πρόληψη είναι η αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια έχει κάπως παρακμάσει. Δυστυχώς, δεν δίνεται η απαιτούμενη σημασία πολλές φορές, ενώ και η υπογεννητικότητα έχει μειώσει τον αριθμό των εξεταζόμενων δεδομένου ότι συνήθως η απαιτούμενες εργαστηριακές εξετάσεις γίνονται κατά τις αρχές της εγκυμοσύνης.
Κάτι που όπως επισημαίνει και η υπεύθυνη της Μονάδας στο ΓΝΤ, είναι εντελώς εσφαλμένο. Η προληπτικός έλεγχος θα πρέπει να ολοκληρώνεται τόσο από γυναίκες όσο και από άντρες πριν την όποια εγκυμοσύνη, και ιδανικά προς το τέλος της εφηβείας.
Έτσι, φτάνουμε στο σημείο πολλοί σήμερα Τρικαλινοί, να αγνοούν την γενετική τους ταυτότητα όσον αφορά το αν είναι φορείς ή όχι της Μεσογειακής και αν ναι σε ποιον τύπο αναφέρεται η θετικότητα αυτή.
Τι είναι Μεσογειακή Αναιμία – Πώς επηρεάζει τον ανθρώπινο οργανισμό
Ο όρος θαλασσαιμία ή μεσογειακή αναιμία (γνωστή παλαιότερα ως αναιμία του Cooley) αναφέρεται σε μια ομάδα γενετικών αιματολογικών διαταραχών που επηρεάζουν την παραγωγή αιμοσφαιρίνης στον οργανισμό, της πρωτεΐνης που μεταφέρει το οξυγόνο από τους πνεύμονες προς τους ιστούς και τα διάφορα όργανα του σώματος. Πρόκειται για μια από τις πιο κοινές μονογονιδιακές διαταραχές στον κόσμο, που πλήττει 15 εκατομμύρια άτομα σε όλον τον κόσμο.
Η θαλασσαιμία εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα των Μεσογειακών χωρών (Ιταλία, Ελλάδα, Μέση Ανατολή), αλλά και της Νότιας Ασίας και της Αφρικής. Λόγω της συνεχούς μετανάστευσης πληθυσμών από τη μία χώρα στην άλλη, σήμερα δεν υπάρχει ουσιαστικά καμία χώρα στον κόσμο χωρίς θαλασσαιμία.
Ορισμένα άτομα είναι φορείς του γονιδίου της θαλασσαιμίας (έχουν κληρονομήσει μόνο ένα αλληλόμορφο γονίδιο) αλλά δεν εμφανίζουν κάποιο σημαντικό πρόβλημα υγείας που να σχετίζεται με τη διαταραχή αυτή. Τα άτομα αυτά έχουν το -κακώς- αποκαλούμενο στίγμα μεσογειακής αναιμίας.
Ο πάσχων από θαλασσαιμία (μεσογειακή αναιμία) χρειάζεται τακτικές μεταγγίσεις αίματος για να διατηρήσει σε φυσιολογικά επίπεδα την αιμοσφαιρίνη του οργανισμού του και να μην υποστεί ερυθροποίηση, που είναι βλαπτική για τον οργανισμό του.
Όμως, η αγωγή αυτή προκαλεί υπερφόρτωση σιδήρου, ή αιμοσιδήρωση, που μπορεί να αποδειχθεί θανατηφόρα, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Χαρακτηρίζεται από τη συσσώρευση περίσσειας σιδήρου στους ιστούς και μπορεί να οδηγήσει σε βλάβες στο ήπαρ, την καρδιά και στους ενδοκρινείς αδένες. Ο οργανισμός δεν διαθέτει έναν εγγενή μηχανισμό απομάκρυνσης της περίσσειας σιδήρου. Οι ασθενείς με αιμοσιδήρωση χρειάζονται θεραπεία για την απομάκρυνση του σιδήρου με χηλικούς παράγοντες.
Στις μέρες μας η νόσος μπορεί να προληφθεί. Αρκεί οι νέοι άνθρωποι που θέλουν να τεκνοποιήσουν, να υποβληθούν σε αιματολογικές εξετάσεις στα κέντρα πρόληψης της μεσογειακής αναιμίας, που λειτουργούν σχεδόν σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας.
Στην Ελλάδα, 3.000 άνθρωποι με θαλασσαιμία χρειάζονται τακτικά αίμα. Οι ανάγκες είναι μεγάλες και μπορεί να ξεπερνούν τις 30 μονάδες αίματος ανά άτομο το χρόνο. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για την αύξηση της αιμοδοσίας στη χώρα μας.
