Λέσχη Εργασίας, Αλληλεγγύης και Πολιτισμού Τρικάλων
«Όταν σε πολιορκούν, η ζωή είναι μια στιγμή.
Ανάμεσα στην ανάμνηση της πρώτης στιγμής
και στη λήθη της τελευταίας…»
γράφει ο MahmudDarwish, ποιητής από την Παλαιστίνη στην «Κατάσταση πολιορκίας». Και αυτές τις ώρες, η «πιο μεγάλη φυλακή του κόσμου», η λωρίδα της Γάζας, βρίσκεται για ακόμη μια φορά αποκλεισμένη και δεχόμενη ολοκληρωτική επίθεση από το κράτος του Ισραήλ, σε αγαστή συνεργασία με όλη την πολιτισμένη Δύση, τις ΗΠΑ, την Ε.Ε., και τη χώρα μας με ενεργή συμμετοχή στις πολεμικές επιχειρήσεις.
Κατάσταση πολιορκίας και τελεσίγραφα λίγων ωρών εκκένωσηςεν μέσω ανηλεών βομβαρδισμών για τη «ματωμένη» Γάζα, των 2.000.000 κατοίκων σε 360 τετραγωνικά χιλιόμετρα, χωρίς καθαρό νερό, ηλεκτρισμό, τρόφιμα, φάρμακα. Για την Παλαιστίνη με τους μαζικούς εποικισμούς στη Δυτική Όχθη, τα πογκρόμ στη Ραμάλα, τους βομβαρδισμοί στη Τζενίν και τη Ναμπλούς, στους προσφυγικούς καταυλισμούς, τις φυλακίσεις και τους εξευτελισμούς, τα check-points, τους φράχτες και τα τείχη, τις μαζικές εκτοπίσεις με μπουλντόζες που γκρεμίζουν σπίτια και ανθρώπους, με τις ξεριζωμένες ελιές αγκαλιασμένες από κλαδεμένες μανάδες, με τις σφαίρες θανάτου σε παιδιά που παίζουν.
Η καταδρομική επιχείρηση που πραγματοποίησαν στο έδαφος του Ισραήλ μονάδες της Χαμάς και άλλων παλαιστινιακών οργανώσεων, όπως ο Ισλαμικός Τζιχάντ και το Λαϊκό Μέτωπο, δεν θα έπρεπε να προκαλέσει έκπληξη σε κανέναν μέσα σε αυτό το σκηνικό ενός ιδιότυπου απαρτχάιντ που επικρατεί στην Παλαιστίνη επί χρόνια. Η αντίδραση της Παλαιστινιακής Αντίστασης απέναντι στην εντατικοποίηση της επιθετικότητας και των εποικισμών της ακροδεξιάς κυβέρνησης Νετανιάχου και των ρατσιστών Σμότριτς- Μπεν Γκβιρ ήταν αναμενόμενη ακόμα και στο εσωτερικό του Ισραήλ.
Δεν είναι δυνατόν να αναμένεται από ένα ολόκληρο λαό να υπομένει αγόγγυστα την καταστροφή του. Η πολιτική της κυβέρνησης Νετανιάχου πλήττει την ειρήνη και τον Ισραηλινό λαό, όπως προειδοποιούσαν πολλές φιλειρηνικές και δημοκρατικές Ισραηλινές φωνές.
Το δικαίωμα του Παλαιστινιακού λαού να αντισταθεί στην κατοχή και να διεκδικήσει ανεξάρτητο ενιαίο παλαιστινιακό κράτος δεν είναι τρομοκρατία. Είναι αναφαίρετο δικαίωμά του και βασίζεται σε πολλαπλές αποφάσεις τόσο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, όσο και σε ψηφίσματα της Γενικής του Συνέλευσης.
Για όσα συνέβησαν, συμβαίνουν και θα συμβούν στη Γάζα, τη Δυτική Όχθη και το Ισραήλ, υπεύθυνη είναι η κατοχή της Παλαιστίνης και η άγρια καταπίεση του λαού της. Υπεύθυνοι είναι οι διαδοχικές κυβερνήσεις του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ, με αποκορύφωμα τη σημερινή του Νετανιάχου, στην οποία συμμετέχουν όλα τα ακροδεξιά και φονταμενταλιστικά αποβράσματα. Και φυσικά, όσοι τις στηρίζουν διαχρονικά και με κάθε τρόπο — από τις ΗΠΑ και την ΕΕ μέχρι τους κάθε λογής υποστηρικτές τους, όπως τις ελληνικές κυβερνήσεις ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια.
Δηλώνουμε και στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον Παλαιστινιακό λαό καταδικάζοντας την ολοκληρωτικού τύπου επίθεση του Ισραήλ στην Γάζα.Ειδικά τη συγκεκριμένη στιγμή είναι πιο αναγκαίο παρά ποτέ να σταθούμε στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Να μην επιτρέψουμε να χαθεί το δάσος πίσω από το δέντρο, που δεν είναι άλλο από τον αγώνα και τα δικαιώματα της πλειοψηφίας του παλαιστινιακού λαού, που αποτελεί σήμερα την πιο ξεκάθαρη απόδειξη του θανάσιμου κοκτέιλ που συγκροτούν η εθνική και η ταξική καταπίεση.
Στεκόμαστε στο πλευρό των Παλαιστίνιων ενάντια στο ισραηλινό απαρτχάιντ και τους ιμπεριαλιστές συμμάχους του.
Απαιτούμε την διακοπή κάθε στρατιωτικής, οικονομικής και διπλωματικής σχέσης, καμία συμμαχία – απομόνωση του κράτους του Ισραήλ.
Καμία εμπλοκή της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικά στρατιωτικά σχέδια.
Να ηττηθούν τα αντιμεταναστευτικά δόγματα του ελληνικού κράτους.
Καλούμε σε ξεσηκωμό τους εργαζόμενους και τη νεολαία για την αποτροπή του εγκλήματος που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια όλου του πλανήτη κι απειλεί εκατομμύρια ανθρώπους.
Νίκη στον δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού!! Ενός λαού που έγραψε και γράφει ιστορία μέσω των αγώνων του για γη και ελευθερία εμπνέοντας κάθε καταπιεσμένη ψυχή στον κόσμο όλο. Που μιλάει μέσω του αίματος, αλλά και των στίχων των ποιητών του…
«Ίσως αρπάξεις απ’ τη γη μου και την τελευταία σπιθαμή.
Ίσως ταΐσεις στις φυλακές τη νιότη μου.
Ίσως μου κλέψεις την κληρονομιά του παππού μου – πιθάρια, έπιπλα και σκεύη.
Ίσως καθίσεις παν’ απ’ το χωριό μας σαν εφιάλτης τρόμου, εχθρέ του ήλιου
αλλά δεν παζαρεύω.
Κι ως τον ύστατο χτύπο της καρδιάς μου θ’ αντιστέκομαι.»
SamihalQasim
