Τα πρότυπα που έχει ο καθένας, σημαίνουν πολλά για την προσωπικότητα του.
Ο Τσίπρας για παράδειγμα πίνει κρυφό νερό στο όνομα του Ανδρέα. Αυτό το Α, τον μπερδεύει φαίνεται. Σκέφτεται ο άνθρωπος: Τι Ανδρέας, τι Αλέξης…
Πάντως, δεν μπορείτε να πείτε. Ο Αλέξης έχει μεγάλη φαντασία και νομίζει ότι αλλάζει το σκηνικό στη χώρα με κάθε ανασχηματισμό.
Για αυτό φαίνεται ότι και στον πρόσφατο, εισχώρησαν για ακόμα μια φορά στην κυβέρνηση, κάποιοι από το πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ.
Η ιδεολογία! Μεγάλο πράγμα, παιδιά, η ιδεολογία! Δεν είναι παίξε-γέλασε, το θέμα. Είναι σοβαρό και με σοβαρότητα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε.
Και αυτό πάλι, με τα πτυχία, τα φτωχά βιογραφικά και τα διπλώματα! Τι ασχολούμαστε με αυτά; Είναι καιρός πουο ΣΥΡΙΖΑ αποθεώνει τον μέσο όρο και όχι την αριστεία. Αυτή, στον Καιάδα την έχει ρίξει.
Τι δεν καταλαβαίνουμε;
«Εγώ», θέλω ομπρέλες, λέει ο επαναστάτης Αλέξης μας, χτυπώντας τα πόδια. Σαν την Μαίρη Πόπινς που έβλεπα όταν ήμουν μικρός! Εξουσία είμαι, ότι θέλω κάνω!
Ξέρετε για ποια μιλάμε. Για την ηρωίδα του Ντίσνεϋ. Είχε πραγματική φαντασία αυτός. Από αυτή δανείστηκε – όλα δανεικά τα έχει το πουλάκι μας – την ιδέα με την ομπρέλα!
Εσύ που διαβάζεις, αγαπητέ αναγνώστη και αναγνώστρια, ομπρέλα στον Τσίπρα, κράτησες;
Εμ, πώς θα γίνει! Δεν κράτησες!
ΥΣ: Ο καιρός των εκλογών, κοντοζυγώνει. Ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει κάτω από την ομπρέλα του τα «ορφανά» του ΠΑΣΟΚ. Κι όλοι εμείς, που διαμορφώνουμε πάντα το πολιτικό σκηνικό της χώρας, είμαστε ο καθρέφτης της πολιτικής σκηνής της. Μετά τις εκλογές, ότι δούμε μέσα σε αυτόν, θα είναι απλά, τα είδωλά μας.
Author: Λέλα Κατεχάκη
