Ουρές, ταλαιπωρία και αβεβαιότητα για τους Τρικαλινούς καρκινοπαθείς
«Από το πρωί…ολοκληρώθηκε η διαδικασία το βράδυ» εξομολογήθηκε στο Trikalanews.gr συγγενικό πρόσωπο καρκινοπαθούς συμπολίτη μας εκφράζοντας όχι την κούρασή του, αλλά την θλίψη του για όσα αναγκάζεται να βιώσει ο ασθενής συγγενής του προσπαθώντας να αγωνιστεί για τη ζωή του.
Όπως περιγράφει, η κατάσταση στο εξωτερικό τμήμα χημειοθεραπείας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, όπου αποκλειστικά σχεδόν σπεύδουν ασθενείς με καρκίνο από όλη την υγειονομική περιφέρεια για να ενταχθούν σε κάποιο σχήμα θεραπείας, οι αναμονές είναι μεγάλες και ο χώρος πλήρως ακατάλληλος για να καλύψει τον αριθμό των περιστατικών.
«Δεν υπήρχε ούτε θέση ώστε ο ασθενής να κάνει τη χημειοθεραπεία του. Γιατροί και προσωπικό ανταπεξέρχονται στον διπλάσιο αριθμό ασθενών που δύναται να καλύψει η μονάδα. Οι δυσκολίες είναι ανυπέρβλητες για ανθρώπους που είναι ταλαιπωρημένοι ήδη και που σπεύδουν στο νοσοκομείο ακόμη και από απομακρυσμένες περιοχές, από νησιά κοκ», συμπληρώνει.
Δυστυχώς, ο καρκίνος είναι η ασθένεια της εποχής. Ταυτόχρονα βέβαια, οι θεραπείες που υπάρχουν στη φαρέτρα της ιατρικής επιστήμης πλέον, έχουν ενισχυθεί σημαντικά και ελπιδοφόρα. Το ζήτημα είναι η δημόσια υγεία να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες αλλά και να αξιοποιεί τα εργαλεία της επιστήμης στο έπακρο. Δυστυχώς, η κατάσταση που περιγράφεται από πολλούς συμπολίτες μας, δεν δείχνει ότι έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο.
Ο καρκινοπαθής, είναι αναγκασμένος παράλληλα με την δύσκολη κατάσταση που βιώνει για την υγεία του, να παραμείνει σε ουρές, να τρέξει για τα φάρμακά του, να μπει σε έναν απαιτητικό αγώνα για γραφειοκρατικές διαδικασίες…Κι όταν υπάρχει κάποιος συγγενής ή φίλος να στηρίξει αυτή την προσπάθεια είναι κι αυτό μια τύχη μέσα στην ατυχία. Όταν ο καρκινοπαθής είναι ασθενής και μόνος όμως τι γίνεται;
Η λύση βέβαια δεν είναι κάτι που δεν έχει επισημανθεί ή δεν υπάρχει. Το ζήτημα είναι να δημιουργηθούν αντίστοιχα τμήματα σε όλη την επαρχία, ικανά να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες των ασθενών χωρίς ταλαιπωρία. Δεν μπορούμε πλέον να αντιμετωπίζουμε τον καρκίνο ως σπάνια ασθένεια, τη στιγμή που χιλιάδες συμπολίτες μας δίνουν καθημερινά τη μάχη τους.
