Ένα ακόμα ρεσιτάλ παραπληροφόρησης και αποπροσανατολισμού έδωσαν στη Βουλή ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την ψήφιση του νέου πτωχευτικού νόμου, έχοντας ως κομπάρσους τα υπόλοιπα αντιπολιτευτικά κόμματα του λεγόμενου «Συνταγματικού τόξου». Όλοι τους συζητούσαν για ένα θέμα που απασχολεί και θίγει άμεσα τον Λαό, στο όνομα δήθεν του Λαού, αλλά στην πραγματικότητα μακριά από αυτόν. Αυτό, λοιπόν, που ψηφίστηκε στην Βουλή αποτελεί έγκλημα σε βάρος της ιδιοκτησίας του Ελληνικού Λαού και όλοι όσοι συμμετείχαν στην συγκεκριμένη διαδικασία, ανεξάρτητα τι ψήφισαν και τι υποστήριξαν στην παρούσα φάση, είναι συνεργοί στο έγκλημα αυτό, καθώς: α) Όλα τα κυβερνητικά κόμματα της περιόδου 2010-2020 φρόντισαν να καταργήσουν σταδιακά κάθε μέτρο που προστάτευε την ιδιόκτητη κατοικία και την Λαϊκή περιουσία γενικότερα, β) Τα κοινοβουλευτικά αντιπολιτευτικά κόμματα του «Συνταγματικού τόξου» δεν είχαν καμία ουσιαστική συμμετοχή στην προσπάθεια προστασίας της Λαϊκής κατοικίας και περιουσίας. Η ΝΔ ψήφισε έναν κατάπτυστο νόμο «κομμένο και ραμμένο» στα μέτρα των τραπεζών, οι οποίες απλώς «γκρινιάζουν» απαιτώντας ακόμα περισσότερα προκειμένου να τηρούνται τα προσχήματα και να δημιουργούνται ψευδείς εντυπώσεις.
Το περιεχόμενο του νόμου αυτού έχει και την έγκριση των δανειστών, παρότι υποτίθεται ότι «έχουμε βγει από τα μνημόνια»… Κάνοντας ένα χρονικό πισωγύρισμα θα δούμε ότι το 2010, κάτω από την Λαϊκή κατακραυγή για το πρώτο (τότε) εθνοκτόνο Μνημόνιο και τις οδυνηρές συνέπειές του, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (Γιωργάκης Παπανδρέου) αναγκάστηκε και ψήφισε τον περιβόητο «Νόμο Κατσέλη» για την ομαλή πτώχευση των ιδιωτών δανειοληπτών και την προστασία της κύριας κατοικίας τους. Ο νόμος αυτός δεν ήταν αρεστός στις τράπεζες, οι οποίες από την πρώτη στιγμή τον έβαλαν στο στόχαστρο μαζί με ΜΜΕ τα οποία «τάιζαν» με χρήμα μέσω διαφημίσεων. Πρακτικά ο νόμος στην αρχική του φάση έμεινε ανενεργός, όσον αφορά τις εξωδικαστικές ρυθμίσεις, αφού οι τράπεζες είναι ζήτημα από τις εκατοντάδες χιλιάδες που προτάθηκαν αν αποδέχθηκαν μόλις μερικές δεκάδες! Έτσι, οι υποθέσεις πήραν την οδό των Ειρηνοδικείων, χωρίς όμως την αναγκαία στελέχωσή τους, παρά τις κυβερνητικές δεσμεύσεις. Υπό αυτές τις συνθήκες, το δικαστικό μέρος ατόνησε και οι διαδικασίες μεταφέρονταν συνεχώς προς το μέλλον, παίζοντας «παράταση» υπέρ των αδηφάγων τραπεζών.
Επί συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου άρχισαν να βγαίνουν αποφάσεις Ειρηνοδικείων, κάποιες από τις οποίες, κύρια στην επαρχία, ήταν υπέρ των δανειοληπτών. Παράλληλα, ξεκίνησαν οι διαδικασίες πλειστηριασμών, για δανειολήπτες που δεν είχαν μπει στην προστασία του νόμου, καθώς και δημιουργία του κινήματος κατά των πλειστηριασμών που «καπέλωσε» και εκμεταλλεύτηκε πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Με αφορμή τις θετικές αποφάσεις των δικαστηρίων άρχισε να δημιουργείται κύμα κατά του νόμου από τις τράπεζες, τα ΜΜΕ και την τρόικα, που ζητούσαν τροποποίηση του νόμου προς το αυστηρότερο. Το έργο αυτό, το ανέλαβε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία εκλέχθηκε χρησιμοποιώντας το σύνθημα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» και το μετέτρεψε πρακτικά στο «κανένα σπίτι στα χέρια ιδιοκτήτη»…
Τον Νοέμβριο του 2015 η τροποποίηση του νόμου άλλαξε ριζικά το αρχικό του περιεχόμενο. Έθεσε εκτός πολλούς δανειολήπτες, των οποίων τα εισοδήματα μειωθήκαν λόγω των μνημονίων, αυστηροποιώντας τα κριτήρια ένταξης και έβαλε ως κριτήριο για την «σωτηρία» της πρώτης κατοικίας το να μην χάσουν οι τράπεζες με βάση την τρέχουσα εμπορική της αξία. Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάργησε αρχικά τον «Νόμο Κατσέλη» διαδικαστικά, ενώ στην συνέχεια το 2018 τον κατάργησε και τυπικά, αφήνοντας μια καρικατούρα ως «επέκταση» του νόμου μέχρι το 2019, που πρακτικά δεν χώραγε να περάσει τα κριτήρια κανείς. Έτσι, λοιπόν, από τους 150.000 και πλέον δανειολήπτες που θα κάλυπτε, τελικά δεν κάλυψε ούτε τους 5.000 που μπόρεσαν να υποβάλλουν αίτηση. Αντιθέτως, η κυβέρνηση Τσίπρα επιτάχυνε τις διαδικασίες πλειστηριασμών και εφάρμοσε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς. Η σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη, που παρέλαβε ένα ανύπαρκτο πλαίσιο προστασίας πρώτης κατοικίας, δεν είχε κανένα απολύτως πρόβλημα, όπως δεν είχαν και οι τράπεζες, να το επεκτείνει δύο φορές μέχρι το τέλος του περασμένου Ιουλίου.
Με αυτόν τον τρόπο φτάσαμε με «μαθηματική ακρίβεια» στον τρέχοντα πτωχευτικό νόμο. Το εγχώριο πολιτικό σύστημα, με διαφορετικές κυβερνήσεις, ικανοποίησε πλήρως τις αδηφάγες απαιτήσεις των τραπεζών. Κατέστησε ανενεργό αρχικά τον «Νόμο Κατσέλη», τον απογύμνωσε από κάθε ουσιαστικό περιεχόμενο μέχρι που τον κατήργησε, ενώ στην συνέχεια έφερε έναν νέο νόμο για την πτώχευση που τις ικανοποιεί πλήρως. Επομένως, έχουμε μια ξεκάθαρη διακομματική κοροϊδία και αλητεία. Ο Μητσοτάκης, που κατηγορούσε στο παρελθόν τον Τσίπρα, για την κατάργηση της προστασίας της πρώτης κατοικίας ψήφισε τώρα έναν νόμο ξεκάθαρης λεηλάτησής της. Ενώ ο Τσίπρας, που ως κυβέρνηση κατήργησε τον Νόμο Κατσέλη για την προστασία της πρώτης κατοικίας, έγινε τώρα ξανά ο «υπερασπιστής» της πρώτης κατοικίας.
Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι παραπάνω, για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της πολιτικής ανηθικότητας και αλητείας που διακρίνει όλους όσους κυβέρνησαν στο παρελθόν και κυβερνούν σήμερα τον Τόπο.
Γιώργος Μισιάκας
