Άρθρο του εκπαιδευτικού Γεώργιου Τσιάκαλου
Τα τελευταία χρόνια γινόμαστε στη χώρα μας κοινωνοί μιας νέας πραγματικότητας που δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους και να μη μας προβληματίζει!
Αναφέρομαι στις κατακόρυφες αυξήσεις σε διάφορα προϊόντα αλλά και σε παροχές υπηρεσιών χωρίς την προβλεπόμενη τιμαριθμική αναπροσαρμογή στα εισοδήματα ιδιωτικών και δημοσίων υπαλλήλων, με αποτέλεσμα να απειλείται η δυνατότητα επιβίωσης πολλών κοινωνικών ομάδων και βέβαια των ασθενέστερων τάξεων.
Πριν δύο μήνες είχαμε την αύξηση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα η οποία σε σχέση με τις ανατιμήσεις σε βασικά είδη διατροφής, σε φυσικό αέριο, ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά και παροχές υπηρεσίας είναι κατά πολύ μικρότερη της τιμαριθμικά απαιτούμενης προσαρμογής.
Να μην ξεχνάμε βέβαια και την αύξηση κατά 50% μεσοσταθμικά από το 2019 έως σήμερα στις τιμές των ενοικίων των ακινήτων, κάτι που προκάλεσε και τη διόγκωση του στεγαστικού προβλήματος στη χώρα!
Οι κατακόρυφες αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά, σε μια οικονομία που δεν έχει ικανοποιήσει σε αντίστοιχο ποσοστό αυξήσεις στα εισοδήματα των υπαλλήλων, εργατών, αγροτών, συνταξιούχων κι άλλων κοινωνικών ομάδων, προκαλούν μείωση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών αρχικά, αλλά προκαλούν κι αλυσιδωτές αντιδράσεις στην ανάπτυξη της εγχώριας οικονομίας γενικότερα.
Για να διατηρηθεί η ισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης τουλάχιστον στις βασικές καταναλωτικές ανάγκες στην ελληνική οικονομία περάσαμε τα τελευταία χρόνια στη λήψη δανείων όλων των ειδών και στο πλαστικό χρήμα.
Αυτό υπήρξε καταστροφικό για πολλούς πολίτες καθώς τα επιτόκια στο πλαστικό χρήμα διόγκωσαν τα χρέη τους με αποτέλεσμα να ήταν αδύνατη η εξόφλησή τους. Αυτό το «έργο» με υπερχρέωση των νοικοκυριών δεν θέλουμε να το ξαναδούμε και η μη επανάληψή του απαιτεί μέτρα κι αυξήσεις των μισθών.
Σε μια οικονομία που έκαμε τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, με πολλές θυσίες των πολιτών, βήματα προς τα μπρος θα πρέπει να ισχύσουν και να εφαρμόζονται κανόνες στην αγορά που δεν θα ευνοούν μόνο τα επιχειρηματικά συμφέροντα και την μεγιστοποίηση του κέρδους των επιχειρήσεων, αλλά που θα επιτρέπουν στον εργαζόμενο να ζει αξιοπρεπώς, χωρίς στερήσεις στα βασικά καταναλωτικά είδη.
Παράλληλα θα πρέπει να ασκείται αυστηρότερος έλεγχος από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς που θα ενημερώνεται από το παρατηρητήριο τιμών και να υπάρξει επιτέλους ένα πλαφόν στις ανατιμήσεις των προϊόντων που θα εφαρμόζεται σύμφωνα με σχετικές διατάξεις.
Τέλος ο αυξήσεις των εισοδημάτων στη χώρα μας θα πρέπει να εγγυώνται την αξιοπρεπή διαβίωση των πολιτών!
