Γράφει ο Δρ. Κώστας Πατέρας, D.Ed., M.Ed., Ph.D.
Δεν υπάρχει ανθρώπινη ύπαρξη, που να μπορούσε να φαντασθεί, ότι, η κοινωνία του 2020 θα περνούσε τέτοια κρίση.
Αυτό, που σήμερα βιώνουμε, για τους περισσότερους πολίτες, είναι πρωτόγνωρο και συνάμα πολύ επικίνδυνο και φυσικά τρομερά ψυχοφθόρο.
Βέβαια, αν δούμε την Ιστορία της ανθρώπινης κοινωνίας, θα συναντήσουμε αρκετές πανδημίες.
Η οργάνωση του ανθρώπου σε κοινότητες, εδώ και πολλές χιλιετίες, έφερε ταυτόχρονα και τις θανατηφόρες επιδημίες και τις πανδημίες.
Η ελονοσία, η φυματίωση, η λέπρα, η γρίπη, η ευλογιά και άλλες μολυσματικές αρρώστιες, έκαναν την εμφάνισή τους εδώ και 10.000 χρόνια.
Όσο ο πολιτισμός μεγάλωνε και χτίζονταν πόλεις και δρόμοι και γινόταν πόλεμοι άλλο τόσο πιο συχνά έδιναν το παρόν οι πανδημίες.
Όταν μια επιδημία ξεπερνά τα σύνορα μιάς χώρας, τότε μετατρέπεται σε πανδημία, με απροσδιόριστη έκταση και καταστροφή.
Ο «Λοιμός της Αθήνας» το 430 π.Χ. φαίνεται πως ήταν ένας τυφοειδής πυρετός. Η Αθήνα έχασε τα 2/3 του πληθυσμού και έτσι ηττήθηκαν οι Αθηναίοι από τους Σπαρτιάτες. Τότε πέθανε και ο Περικλής.
Ο «Λοιμός των Αντωνίνων» το 165 π.Χ. ήταν μάλλον μια πρώτη εμφάνιση της ευλογιάς και ξεκίνησε από τους Ούννους, πέρασε στους Γερμανούς και κατέληξε στους Ρωμαίους..
Ο «Λοιμός του Κυπριανού» το 250 μ.Χ., πιθανόν, να έχει αφετηρία την Αιθιοπία, πέρασε στην Καρθαγένη και από την Βόρειο Αφρική στην Ρώμη και έφθασε μέχρι την Αγγλία.
Ο «Λοιμός του Ιουστινιανού» το 541 μ.Χ., ξεκίνησε από την Αίγυπτο και μέσω της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας έφθασε σ’ όλη την Μεσόγειο.
Τον 11ο αιώνα έχουμε την λέπρα. Το 1350 τον «Μαύρο θάνατο», το 1492 την «Κολομβιανή ανταλλαγή» που κατέστρεψε το 90% από τους Ιθαγενείς της Βόρειας και Νότιας Αμερικής.
Το 1665 τον «Λοιμό του Λονδίνου». Το 1885 την «Βουβωνική πανώλη» σε Κίνα, Ινδία και Χονγκ-Κονγκ με 15 εκατομμύρια θανάτους.
Το 1879 εμφανίστηκε η Ρωσική γρίπη. Η Ισπανική γρίπη το 1918 και η Ασιατική γρίπη το 197.
Το 1981 θέριζε το AIDS και έτσι φθάσαμε το 2002 στην γρίπη του SARS, το 2009 στην γρίπη των χοίρων Η1Ν1 και το 2019 στον Κορονοϊό ή COVID 19.
Υπολογίζουν πως όλες οι πανδημίες είχαν από 300 έως 500 εκατομμύρια θύματα.
Σήμερα βιώνουμε μια τραγική κατάσταση.
Χάθηκε η προσωπική, η οικογενειακή και η κοινωνική ζωή. Χάσαμε τον «μπούσουλα» όπως λέει και ο Λαός.
Η τακτική του «βλέποντας και κάνοντας» δείχνει έλλειψη προετοιμασίας και φτώχια σε πολιτικό προσωπικό.
Η τακτική αυτή είναι παλαιοκομματική, λαϊκίστική, καταδικασμένη και θα στοιχίσει, τουλάχιστον οικονομικά, πολύ ακριβά στην χώρα μας.
Μια οικονομία, που επί δέκα χρόνια ήταν στην … «Εντατική» εξ αιτίας της Διαπλοκής, της Διαφθοράς και της Λεηλασίας του Δημοσίου χρήματος, δεν αποκλείεται να «Διασωληνωθεί» και φυσικά δεν μπορούν να την σώσουν οι Τσιόδρας, Χαρδαλιάς με τα ανεβασμένα μανίκια των υποκαμίσων και ο Μητσοτάκης.
Τα μέτρα που πάρθηκαν είναι σκληρά αλλά είναι αναγκαίο κακό. Ενδεχομένως η έπαρση και η αλαζονεία ορισμένων να μην συνάδει με την δύσκολη θέση των πολιτών.
Οι πολίτες είναι με τα «μυαλά στα κάγκελα» και οι πολιτικοί σκέφτονται το μέλλον τους και το συμφέρον τους.
Αυτό φαίνεται και από τις δημοσκοπήσεις που βγαίνουν στην αέρα, ενδεχομένως κατά παραγγελία και την στιγμή που οι Έλληνες είναι στον «»Ωκεανό» που λέγεται Κορονοϊός.
Παρά ταύτα λέμε σχεδόν όλοι ΝΑΙ στο «Μένουμε Σπίτι» και ΟΧΙ στην πλύση εγκεφάλου των Πολιτικών και των ανθρωποφάγων ΜΜΕ.
Μετά το «τσουνάμι» του COVID 19 θα μιλήσουν οι πολίτες και τα κόμματα και με την πολιτική γλώσσα.
Οι ισχυροί της Ευρωπαϊκής Ένωσης κλείνουν τα αυτιά τους και τα μάτια τους, μπροστά σ’ αυτήν την τραγωδία.
Όπως το 2010, έτσι και τώρα, οι Γερμανοί και οι δορυφόροι τους, δηλαδή οι Βόρειοι της Ε.Ε., δεν δείχνουν έμπρακτα αλληλεγγύη στους χειμαζόμενους Νότιους.
Τότε ποιο νόημα έχει η ύπαρξη της Ε.Ε.;
Πάντως οι Γερμανοί, ότι δεν κατάφεραν με δύο παγκοσμίους πολέμους και με εκατομμύρια θύματα, το πέτυχαν με την ίδρυση της Ε.Ε. και την καθιέρωση του ευρώ.
Λέτε, όμως, να ακουσθεί το «BREXIT –Ζεις, εσύ μας οδηγείς»;
Η πολιτική γύμνια στην Ευρώπη είναι ορατή με απλό μάτι.
Οι πολίτες, όμως, γνωρίζουν μια πολύ απλή, πολύ μικρή αλλά και πολύ ουσιαστική Ιστορία.
Την Ιστορία με τα 4 κεριά.
Ήταν, λοιπόν, μέσα σ’ ένα μικρό, σκοτεινό και φτωχό δωμάτιο τέσσερα κεριά, που φώτιζαν τον χώρο κατανυκτικά και συζητούσαν χαμηλόφωνα.
Το πρώτο κερί ήταν η ΕΙΡΗΝΗ, που έσβηνε, λέγοντας πως ο κόσμος δεν την διατηρεί.
Το δεύτερο ήταν η ΠΙΣΤΗ, που σιγόσβηνε, μουρμουρίζοντας, πως οι άνθρωποι δεν την χρειάζονται.
Το τρίτο κερί ήταν η ΑΓΑΠΗ, που πολύ λυπημένη τόνιζε πως οι άνθρωποι δεν της δίνουν σημασία και έσβηνε κι αυτή.
Τότε μπήκε στο δωματιάκι ένα μικρό παιδάκι, που ήταν φοβισμένο από το σκοτάδι και φώναξε δυνατά «μην σβήσετε, μείνετε αναμμένα, φοβάμαι».
Αμέσως το τέταρτο κερί σηκώθηκε, έπιασε το χέρι του μικρού παιδιού και του σιγοψιθύρισε «Μην φοβάσαι, μην κλαις. Όσο είμαι εγώ αναμμένο θα μπορούμε να ξανανάψουμε και τα άλλα τρία κεριά».
Εγώ είμαι η ΕΛΠΙΔΑ, είπε σιγανά.
Με δάκρυα στα μάτια και με ένα φωτεινό πρόσωπο το παιδί άρπαξε το τέταρτο κερί, δηλαδή την ΕΛΠΙΔΑ και άναψε τα άλλα τρία.
Έτσι και οι Έλληνες, σήμερα.
Ας μην σβήσουν ποτέ την ΕΛΠΙΔΑ από την ζωή τους και ας ανάψουν πάλι τα κεριά της ΠΙΣΤΗΣ, της ΕΙΡΗΝΗΣ και της ΑΓΑΠΗΣ.
Η πίστη στον Θεό και στα Ιδανικά, που μας παρέδωσαν οι γονείς μας και γενικά οι πρόγονοί μας, θα μας δυναμώσουν για να βγούμε από την κρίση.
Η κρίση αυτή δεν οφείλεται στον κορονοϊό, στο 4G και στο 5G, αλλά είναι κρίση Αξιών και Αρχών.
Ας ψάξουμε να βρούμε τον ΑΝΘΡΩΠΟ, που έψαχνε ο Διογένης με το φανάρι του.
Είχε άδικο ο Μένανδρος, που έλεγε το «Ως χαρίεν εστ’ άνθρωπος αν άνθρωπος ή», δηλαδή πόσο καλό πράγμα είναι να είσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ;
Ασφαλώς ΟΧΙ …!
