Με εξαιρετική λαμπρότητα γιορτάστηκε στο μοναστήρι του Αγ. Γεωργίου Μυροφύλλου Τρικάλων στις 14 και 15 Οκτωβρίου η επαναλειτουργία των δυο αρχαιότερων εκκλησιών του, της Γεννήσεως του Σωτήρος Χριστού (1614 μ. Χ.) και των Ταξιαρχών (1738 μ. Χ.).
Το βράδυ το Σαββάτου μέσα σε μια κατανυκτική ατμόσφαιρα εψάλη ο εσπερινός με αγιορείτικες μελωδίες και την Κυριακή τελέστηκε Αρχιερατική θεία Λειτουργία χοροστατούντων των δυο Μητροπολιτών, Τρίκκης και Σταγών, κκ Χρυσοστόμου και πρ. Άρτας, κκ Ιγνατίου, και με τη συμμετοχή της αγιορείτικης αδελφότητας, του εφημέριου του χωριού και άλλων ιερέων και διακόνων, εψάλη επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη του ευεργέτη της Μονής Μιλτιάδη Παπαδόπουλου. Στον αυλόγυρο του μοναστηριού πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις για το πέρας της αναστήλωσης των δυο εκκλησιών με χαιρετισμούς, ομιλίες, ευχαριστίες, ανταλλαγές δώρων κτλ.
Ο χώρος είχε κατακλυσθεί ασφυκτικά από πλήθος κόσμου όχι μόνο από το χωριό αλλά και από πιο μακριά, για να τιμήσουν αφενός μεν τη μνήμη του Μιλτιάδη Παπαδόπουλου, αφετέρου δε και να χαρούν το σημαντικό γεγονός, της επαναλειτουργίας των δυο εκκλησιών που αναστηλώθηκαν στη μνήμη του. Χρόνια είχε το μοναστήρι να ζήσει τέτοιες στιγμές πολυκοσμίας.
Ένα ιστορικό μοναστήρι στην καρδιά της Πίνδου, στα σύνορα των δυο Νομών, Τρικάλων και Άρτας, με ζωή πολλών αιώνων, η Ι. Μονή Αγ. Γεωργίου Μυροφύλλου, μπαίνει σε δρόμο επαναλειτουργίας με την αναστήλωση των δυο παλαιότερων εκκλησιών, της Γεννήσεως του Χριστού (1614) και των Ταξιαρχών (1738).
Η παρουσία του στην περιοχή αριθμεί πάνω από μία χιλιετία περίπου με τρεις φάσεις, ιστορικά και αρχιτεκτονικά. Η πρώτη απ’ αυτές πριν από το 1614, η δεύτερη ως το 1815 και η τρίτη από τότε ως τη δεκαετία του 1930, οπότε και σταμάτησε το μοναστήρι να λειτουργεί.
Η πρώτη φάση δεν αφήνει στοιχεία και ούτε μορφολογικά και λειτουργικά τεκμήρια. Η δεύτερη φάση, 1614 -1815, είναι πιο πλούσια σε στοιχεία τα οποία και αποδεικνύουν μια πνευματική δράση με ακτινοβολία όχι μόνο στον τότε ελλαδικό χώρο, όπως ήταν γεωγραφικά σχηματισμένος αλλά και ευρύτερα.
Αυτό καταδεικνύεται στη σωζόμενη αλληλογραφία του κώδικα των Βρυξελλών, του παπά-Νικολάου Μυροκοβίτη, από το δεύτερο μισό του 17ου αιώνα. Έναν και παραπάνω αιώνα εδώ σ' αυτόν το χώρο λειτουργούσε φυτώριο πνευματικών ανθρώπων ως προδρομική φάση του Νεοελληνικού Διαφωτισμού.
Η πνευματική αυτή αίγλη διατηρήθηκε και τον 18ο, 19ο αιώνα και ως τα πρώτα μεταπελευθερωτικά χρόνια και όλη αυτή η πνευματική υποδομή συνέτεινε στην απόφαση, σύμφωνα με κάποιες ενδείξεις, της Φιλικής Εταιρείας να χτίσει, αφού πρώτα ο τότε ηγούμενός του, π. Κοσμάς, μυήθηκε στις αρχές της, ένα τέτοιο καστρομονάστηρο στην καρδιά της Πίνδου, για να εξυπηρετήσει τον αγώνα της απελευθέρωσης.
Ένα αρχιτεκτονικό κομμάτι αυτού του ιστορικού μνημείου, αναστηλώθηκε στη μνήμη ενός αδικοχαμένου νέου, του Μιλτιάδη Παπαδόπουλου. Στο χώρο του μοναστηριού στις 14 και15 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις για την επαναλειτουργία των δυο εκκλησιών της Γεννήσεως του Σωτήρος Χριστού και των Ταξιαρχών. Ήταν οι πιο παλιές και, φυσικά, οι πιο φθαρμένες από το χρόνο εκκλησίες και, αν έμεναν απροστάτευτες, θα κατέρρεαν και το μοναστήρι έτσι θα έχανε και ιστορικά και αισθητικά.
Το βράδυ του Σαββάτου, 14 Οκτωβρίου, σε μια κατανυκτική ατμόσφαιρα με μοναστηριακό χρώμα και σε “οικογενειακή” σύναξη τελέστηκε ο καθιερωμένος εσπερινός και ο κόσμος απόλαυσε αγιορείτικες μελωδίες από μοναχούς και ιερομονάχους της Σίμωνος Πέτρας του Αγ. Όρους.
Δεν αποδίδεται με λόγια η εικόνα αυτή την οποία έζησε για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια το μοναστήρι. Την Κυριακή τελέστηκε ο όρθρος και η θεία Λειτουργία χοροστατούντων των Μητροπολιτών Τρίκκης και Σταγών, κκ Χρυσοστόμου και Άρτας, κκ Ιγνατίου και συλλειτουργούντων των Αγιορειτών Ιερομονάχων, π. Εφραίμ, π. Τύχωνος και π. Γελασίου, αντιπροσωπεία της Ι. Μονής Σίμωνος Πέτρας, όπου ως γνωστόν ηγούμενος είναι ο Μυροφυλλίτης στην καταγωγή γέροντας Ελισσαίος, του εφημέριου π. Ξενοφώντος και των διακόνων, εψάλη η επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη του Μιλτιάδη Παπαδόπουλου, οι Μητροπολίτες με λόγο θεολογικό, φιλοσοφικό και παρηγορητικό προσευχήθηκαν για την ανάπαυση της ψυχής του Μιλτιάδη και εξήραν την πράξη των οικείων του να την εναποθέσουν στο μοναστήρι του Αγ. Γεωργίου.
Μετά το πέρας αυτών τελέστηκε ο αγιασμός τον χώρων που αναστηλώθηκαν και συντηρήθηκαν, ενώ ο Σεβασμιότατος Τρίκκης και Σταγών όρισε να αναρτηθεί στο Τέμπλο της αναστηλωμενης στη μνήμη του Μιλτιάδη εκκλησίας της Γεννήσεως του Χριστού και η εικόνα του Αγίου Μιλτιάδη, να συντιμώνται στην ίδια εκκλησία η Γέννηση του Χριστού και ο Άγιος Μιλτιάδης, και λόγω των εορτών του Πάσχα ( 10 Απριλίου είναι η εορτή του Αγ. Μιλτιάδη) η εκκλησία να εορτάζει κάθε πρώτη Κυριακή του Απρίλη τονίζοντας εδώ ότι η γιορτή αυτή είναι και ένας λόγος αλλά και ένας τρόπος να συγκεντρωνόμαστε σ΄αυτόν τον τόπο και να τιμούμε μνήμες και αγίους.
Με τη γλώσσα της καρδιάς μίλησε στο συγκεντρωμένο πλήθος ο αγιορείτης γέροντας, π. Εφραίμ, ενώ η προϊσταμένη της αρχαιολογίας Τρικάλων, κ. Κρυσταλλία Μαντζανά, μίλησε για το έργο που έγινε και τόνισε τη σπουδαιότητά του και την ανάγκη συνέχειας, την άψογη συνεργασία με όλους και έκανε γνωστό ότι και με την αποκάλυψη της εικόνας στην είσοδο της εκκλησίας και άλλων ευρημάτων που προηγήθηκαν (αποτύπωμα της σφραγίδας της Μονής, ενθύμηση του 1679 κτλ) η εκκλησία η οποία ως τώρα από ισχυρή προφορική παράδοση ήταν αφιερωμένη στην Παναγία τώρα είναι λόγω των ευρημάτων στη Γέννηση του Σωτήρος Χριστού.
Μίλησε, επίσης, ο Γιαννιώτης στην καταγωγή αρχιτέκτονας-μηχανικός, κ. Ηλίας Χαρίτος, υπεύθυνος του έργου κα αναφέρθηκε στο σκεπτικό της αναστήλωσης τέτοιων μνημείων.
Με συγκινητικά λόγια εκ μέρους της οικογενείας Παπαδοπούλου μίλησε ο κ. Χριστόφορος Παπαδόπουλος, πατέρας του Μιλτιάδη, και αναφέρθηκε σε ό,τι συνέβη και στο έργο που επιτελέστηκε στη μνήμη του γιου τους. Η κ. Ανδρούλα Παπαδοπουλου παρέδωσε έναν χειροποίητο σταυρό της εκκλησίας στον αρχιτέκτοντα μηχανικό, κ. Χαρίτο, ο οποίος εν μέσω χειροκροτημάτων τον τοποθέτησε στην κορυφή του τρούλου της εκκλησίας.
Ακολούθως, ο πρόεδρος της Κοινότητας, κ. Γεώργιος Ράπτης, ανακοίνωσε την απόφαση της τοπικής κοινωνίας να ανακηρύξει την οικογένεια Παπαδοπούλου και την οικογένεια Σπύρου επίτιμα μέλη της κοινότητας Μυροφύλλου. Την εκδήλωση χαιρέτησαν ο Δήμαρχος Πύλης, κ. Μαράβας, ο βουλευτής Τρικάλων, κ. Κ. Σκρέκας, ο Δήμαρχος του Δήμου Κεντρικών Τζουμέρκων, κ. Μαρ. Γαρνέλης, ο εκπρόσωπος του Αστυνομικού Τμήματος Πύλης, κ. Αλεξ. Πελτέκης, ο Διοικητής του Νοσοκομείου Τρικάλων, κ. Δημ. Παρθένης και ο Πρόεδρος του Συλλόγου Αποδήμων Μυροφυλλιτών, κ. Άγγ. Μπακούλας. Εκ μέρους του Συλλόγου Φίλων του Μοναστηριού και προστασίας του περιβάλλοντος το λόγο είχε ο συντοπίτης μας καρδιολόγος ιατρός και δρ της Ιατρικής, κ. Ηλίας Τασούλας.
Την όλη εκδήλωση συντόνισε και παρουσίασε ο καθηγητής, κ. Δημήτριος Ράπτης, πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων του Μοναστηριού, ο οποίος σύντομα στο λόγο του αναφέρθηκε στην πορεία του Συλλόγου και στην ιστορία του μοναστηριού και ακολούθως ευχαρίστησε το πλήθος του κόσμου που κατέκλυσε για τον εορτασμό το μοναστήρι, τους συντελεστές του έργου, την οικογένεια κ. Ανδρούλας και κ. Χριστοφόρου Παπαδοπούλου, την κ. Μαρία και τον κ. Σπύρο Σπύρου, την Ι. Μ. Τρίκκης και Σταγών, την Αρχαιολογική Υπηρεσία Τρικάλων, την πρώην Νομαρχία και νυν Περιφερειακή Διοίκηση Τρικάλων, την τοπική Κοινότητα, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, τον αρχιτέκτονα-μηχανικό Ηλία Χαρίτο, που είχε την ευθύνη εφαρμογής της μελέτης, το εργατικό και τεχνικό προσωπικό, τον Βασίλη Γκανιάτσα και την Αφροδίτη Γκανιάτσα, και το προσωπικό που εξυπηρέτησε τους προσκυνητές.
Από την Κοινότητα Μυροφύλλου και το Σύλλογο Προστασίας Περιβάλλοντος Ν. Πίνδου και των Μνημείων Αχελώου: Ι. Μονή Αγ. Γεωργίου Μυροφύλλου Τρικάλων.
