Λέσχη Εργασίας, Αλληλεγγύης & Πολιτισμού: Ο γύψος στο σπασμένο χέρι 13χρονου μαθητή στη Λάρισα και η προσπάθεια επιβολής “γύψου” σε μια κοινωνία ολόκληρη!
“Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος
το νου σου ε;”
Κατερίνα Γώγου
Τετάρτη 7/4, 17:30: Λάρισα, στο πάρκο Χατζηχαλάρ,
μια ομάδα πέντε μαθητών γυμνασίου (τρία κορίτσια και δύο αγόρια) κάθονται και συζητούν, όταν ξαφνικά μια ομάδα ενηλίκων –χωρίς διακριτικά- τους περικυκλώνει και αρχίζει να τους κάνει διάφορες ερωτήσεις σε επιθετικό τόνο αποσκοπώντας στην τρομοκράτησή τους, με αποτέλεσμα τα παιδιά, επειδή νόμισαν ότι ήταν κλέφτες, να βάλουν τις φωνές, ενώ ένα από αυτά προσπάθησε να φύγει από το σημείο.
Οι ενήλικοι, εκπαιδευμένοι ασφαλίτες, άρπαξαν τον άτυχο μαθητή, τον πέταξαν κυριολεκτικά στο έδαφος και στη συνέχεια, εκτελώντας τη γνωστή λαβή ακινητοποίησης, του έσπασαν το χέρι!
Στη συνέχεια, αντί να μεταφέρουν το παιδί στο νοσοκομείο για την παροχή πρώτων βοηθειών, το προσήγαγαν στο αστυνομικό τμήμα, και μετά από ώρες κάλεσαν τους γονείς του.
Ακόμη ένα “μεμονωμένο περιστατικό”…
Λίγες μόνο μέρες μετά το περιστατικό της Νέας Σμύρνης και την κατακραυγή που προκάλεσε η επίθεση των δυνάμεων καταστολής σε κατοίκους της περιοχής και ακόμη ένα προστίθεται στον αμέτρητο κατάλογο πλέον των “μεμονωμένων” περιστατικών αστυνομικής βίας στη χώρα μας.
Είναι φανερό πως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν νοσταλγεί, αλλά εφαρμόζει τις παραδοσιακές πρακτικές αυταρχισμού και εκφοβισμού του πολίτη!
Το δόγμα είναι γνωστό: Ο πολίτης πρέπει να εκφοβιστεί, να τρομοκρατηθεί, να δαρθεί και τελικώς να σιωπήσει!
Να σιωπήσει για τον παρατεταμένο εγκλεισμό του που οφείλεται αποκλειστικά στο ποδοπατημένο -από όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις- Ε.Σ.Υ..
Να κλείσει το στόμα και να μη φωνάξει από οργή μπροστά στα άδεια από γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό νοσοκομεία, στα ράντζα των διαδρόμων, στις ανύπαρκτες ΜΕΘ, στην εξόντωση που βιώνουν οι εναπομείναντες γιατροί!
Να μη διαμαρτυρηθεί για τις προσλήψεις αστυνομικών και όχι δασκάλων, για τα χαμηλά μεροκάματα και τις εξευτελιστικές συντάξεις, να σιωπήσει για την τσιμεντένια πόλη που του έφτιαξαν για να ζει!
Να μην φωνάξει για το δίκιο του πρόσφυγα που τόσους χειμώνες ζει και πεθαίνει μέσα στα λασπόνερα και τον πάγο ούτε για τη χρόνια κυβερνητική συγκάλυψη των παιδοβιαστών!
Και πάλι ο κατάλογος των καταπατημένων δικαιωμάτων είναι μακρύς και ατέλειωτος.
Δεν είναι ακόμη ένα “μεμονωμένο” περιστατικό, αλλά η κανονικότητα που μας ετοιμάζουν.
Από τη χώρα μας και τους αντιδραστικούς νόμους που έρχονται να ψηφιστούν και να εφαρμοστούν εν μέσω πανδημίας, μέχρι τη Γαλλία και τη Μ.Βρετανία που επιχειρείται να ποινικοποιηθεί το δικαίωμα της διαδήλωσης, αλλά και της καταγραφής και της δημοσιοποίησης της αστυνομικής βίας, η επίθεση στα δικαιώματα και στις ανάγκες της συντριπτικής κοινωνικής πλειοψηφίας, λαμβάνει πλέον ολοκληρωτικές διαστάσεις και δεν αφήνει κανένα περιθώριο για λογικές διαχείρισης αυτού του συστήματος με τη λογική του “μικρότερου κακού” ή της νοσταλγίας σε επαναφορά προηγούμενων καλύτερων ημερών.
Ήρθε τώρα η ώρα να παλέψουμε για τις ζωές μας και να πραγματώσουμε τα όνειρά μας.
Να μη δεχθούμε να ζήσουμε σε μια κοινωνία φτώχειας και καταστολής, πολέμων και καταπίεσης, ανεργίας και εξαθλίωσης. Να μην υποταχθούμε στην πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και να μην εναποθέτουμε τις ελπίδες στην αξιωματική συμπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, να μην σκύψουμε το κεφάλι στις μπότες των ένστολων ρόμποκοπ των δυνάμεων καταστολής, ούτε να μασήσουμε στην τρομοκρατία των λυσσασμένων ντόπερμαν των κυρίαρχων ΜΜΕ.
Η ανοχή τελείωσε, ήρθε η ώρα της ανατροπής!
Δεν θα σιωπήσουμε για τίποτα και στην κρατική βία θα απαντάμε με μαζικές διαδηλώσεις που θα θυμίζουν στην εκάστοτε κυβέρνηση ότι οι λαοί σηκώνουν πάντα το κεφάλι ακόμη και αν μοιάζει κομμένο.
ΛΕΣΧΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
