Η τρίτη ηλικία και το μυστικό της «μη παραίτησης»
Κι αν έχουμε βρεθεί σε συζητήσεις της λεγόμενης παραγωγικής ηλικίας στην περιοχή μας ακούγοντας ξανά και ξανά το «βαρέθηκα» τόσο ως άνθρωποι αλλά και ως πολίτες. Τι είναι αυτό που μας τρώει;
Μάλλον το προφανές… Είναι η έλλειψη προοπτικής μιας και μετράμε αρκετές γενιές πια που ενώ γεννήθηκαν σε μια «στρωμένη» σχετικά κατάσταση – όσον αφορά τις κοινωνικές και οικονομικές βάσεις- βλέπουν ότι πλέον τίποτα δεν είναι αυτονόητο.
Σε αντίθεση με κάποιες ηλικίες ανθρώπων, που βρέθηκαν στις πιο δύσκολες στιγμές της ιστορίας αλλά ξεπερνώντας τες έβαλαν σκοπό ζωής να βλέπουν την επόμενη μέρα με θέληση να την κάνουν καλύτερη. Ίσως και γι’αυτό καταγράφουν υψηλή συμμετοχή ακόμη και στην κάλπη στην περιοχή μας, υπερβαίνοντας κάθε δυσκολία.
Τι μας κάνει να αναρωτηθούμε για όλα αυτά; Η ανάρτηση της συμβολαιογράφου Πένης Κοντολάτη, για μια συμπολίτισσά μας 98 ετών που και αυτή τη φορά άσκησε το δημοκρατικό της δικαίωμα, με την ορμή και την προσδοκία που θα έπρεπε να αντιστοιχεί σε πολύ νεότερους από την ίδια…