Όλοι γνωρίζουμε τα φαράγγια του Βίκου και της Σαμαριάς, αλλά πόσοι έχουμε ακούσει για το φαράγγι των Χασίων που παρεμβάλλεται μεταξύ Κακοπλευρίου και Ξηροκάμπου; Πολύ μικρότερο, λιγότερο βαθύ από τα δύο πρώτα, αλλά σημαντικότατο από κάθε άποψη: Περιβαλλοντική, οικολογική, αισθητική, πεζοπορική.
Πριν από κάποια χρόνια στο πλαίσιο Ευρωπαϊκού προγράμματος μάλλον, χαράχτηκε και ανοίχτηκε το μονοπάτι μήκους 11 χιλιομέτρων που ξεκινά από το Κακοπλεύρι και μετά από 4.30’ περίπου ώρες καταλήγει στον Ξηρόκαμπο. Είναι η πέμπτη φορά που επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδρομή (2008, 2009, 2011, 2015, 2023). Έτσι έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε με λύπη την εγκατάλειψη κάθε προσπάθειας συντήρησης της σημαντικής δουλειάς που είχε γίνει.
Ξεκινώντας από το υψόμετρο των 900 μέτρων του Κακοπλευρίου, ανηφορίζουμε ακολουθώντας κόκκινα σημάδια σε δάσος μαύρης πεύκης, σπάνιο στον νομό μας. Μετά από πορεία 1.15’ φτάνουμε στο καταφύγιο (υψ. 1172 μ.) που βανδαλίστηκε και ερειπώθηκε χωρίς ποτέ να χρησιμοποιηθεί.
Από εδώ και πέρα η πορεία μας είναι κατηφορική, το μονοπάτι δυσδιάκριτο και κατά τόπους δύσβατο, κανένας πλέον δεν περνά από εδώ. Έχουμε απέναντί μας το Κράτσοβο (υψ. 1564 μ.) την ψηλότερη κορυφή των Χασίων και βορειότερα άλλες χαμηλότερες όπως την Πέτρα Μπισθάνη.
Η βοήθεια που έδιναν τα ξύλινα υποστηρίγματα στην απότομη κλίση του εδάφους δεν υπάρχει πια αφού αυτά ξηλώθηκαν από τις βροχές. Όπου η βλάστηση είναι πυκνή η δυσκολία αυξάνεται. Ιδιαίτερα λίγο πριν συναντήσουμε το ρέμα το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο.
Το ρέμα αποτελεί τον δυσκολότερο αντίπαλο αλλά δίνει την ιδιαίτερη νότα και ευχαρίστηση στη διαδρομή μας, δεδομένου ότι πρέπει να το διαβούμε 4-5 φορές μέχρι την έξοδο του φαραγγιού. Σήμερα το νερό του δεν είναι πολύ, έτσι μένουμε στεγνοί (σχεδόν) καθ όλη τη διάρκεια της πορείας μας.
Λίγο πριν την έξοδο συναντάμε τη μεγαλύτερη δυσκολία αφού το ξύλινο γεφύρι που παρακάμπτει την κοίτη έχει πέσει και πρέπει να σκαρφαλώσουμε στα βράχια. Στη συνέχεια πρέπει να κατεβούμε την απότομη και γλιστερή κατηφόρα μέχρι το ρέμα χωρίς τα ξύλινα σκαλιά που πλέον δεν υπάρχουν. Από εδώ και πέρα η πορεία είναι χωρίς πρόβλημα αφού το φαράγγι τελειώνει και μαζί του το μεγαλύτερο μέρος της μαγείας.
Τώρα που στο πλαίσιο της ανάδειξης του ορεινού όγκου της χώρας η τοπική αυτοδιοίκηση υποβάλλει προτάσεις σηματοδότησης μονοπατιών είναι ευκαιρία να περιληφθεί πρόταση αποκατάστασης του σημαντικότατου αυτού μονοπατιού και να συμπληρωθεί με προσπέλαση των πέτρινων γεφυριών του Ξηροκάμπου. Επιπλέον, στο πλαίσιο της συμπερίληψης νέων περιοχών στο δίκτυο Natura 2000, πρέπει να προστεθεί τουλάχιστον αυτό το τμήμα των Χασίων.
Παραθέτουμε σημαντικές παρατηρήσεις που κάναμε στο πεδίο και αφορούν τη χλωρίδα της περιοχής:
Στις ανατολικές πλαγιές και μέχρι το καταφύγιο, Μαυρόπευκα (Pinus nigra), νέα τα περισσότερα, εναλλάσσονται με φυλλοβόλους δρυς και θάμνους όπου κυριαρχεί το Πυξάρι (Buxus sempervirens. Κατά τόπους συναντάμε Λαγομηλιές (Ruscus aculatus) με κόκκινους στρογγυλούς καρπούς και Θρούμπη (Saturega thymbra).
Οι πλαγιές αυτές κατακλύζονται από αγριολούλουδα: Κίτρινες Τουλίπες (Tulipa australis), Κενταύριες, Λάθυροι και Αγριοκρέμμυδα (Muscari commutatum). Τον τόνο του λευκού δίνουν οι Ίμπερες (Iberis sempervirens) και μικρά Ορνιθόγαλα (Ornithogalum nanum).
Σκυφτές Φριτιλάριες (Fritillaria messanensis) και κίτρινοι γυαλιστεροί Ρανούνκουλοι (Ranunculus sartorium). Αγριοτριφύλλι (Lotus corniculatus) και Αγριοσέλινο (Smyrnium rotundifolium), λευκές και κόκκινες Δακτυλοριζες (Dactylorhiza sambucina). Μια μοναδική ποικιλία φυτών που συναντάμε σε εδάφη σερπεντινικά, όπως αυτά των κορυφών γύρω από τη Βάλια Κάλντα.
Κατηφορίζοντας στην κοίτη του ρέματος, τα πεύκα υποχωρούν και τη θέση τους παίρνουν δέντρα φυλλοβόλα. Συστάδες Γάβρου (Carpinus orientalis) και Οστρυάς (Ostrya carpinofolia) με λαμπερή πράσινη φυλλωσιά. Συναντάμε μεμονωμένα Πλατάνια (Platanus orientalis) και Αγριοκουμαριές (Arbutus adrachne) με λείους καφεκκόκινους κορμούς. Στις καταπράσινες πλαγιές ξεπηδούν μωβ Πικραλίδες (Crepis rubra) και Ανεμώνες (Anemona pavonina). Στο έδαφος σέρνονται τα μπλε άνθη της Βίγκας (Vinca herbacea) και δίπλα στο ρέμα κίτρινες Πρίμουλες (Primula vulgaris). και σαρκοφάγα Pinguicula hirtiflora που παγιδεύουν στα κολλώδη φύλλα τους μικρά έντομα.
Ακόμη, η παρουσία της αρκούδας είναι έντονη στην περιοχή, όπως και αυτή μικρότερων θηλαστικών και αρπακτικών πτηνών.
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Την Κυριακή 7/5 προγραμματίζουμε ανάβαση στην κορυφή Γαλάτσι (υψ. 1894 μ.) των Αγράφων με εκκίνηση από τη Στεφανιάδα. Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες του συλλόγου στα γραφεία μας – Μπότσαρη 2, 2ος όροφος (δίπλα στον ΟΤΕ) κάθε Παρασκευή 9-10 μ.μ. στην ιστοσελίδα μας trikalasport.gr, καθώς και στη σελίδα μας στο Facebook.
