Την Κυριακή στις 4 Ιουνίου του βροχερού αυτού έτους και ενώ το καλοκαίρι έχει μπει ημερολογιακά αλλά όχι ως καλοκαιρία ξεκινήσαμε για την κορυφή Κουρούνα. Η Κουρούνα αποτελεί ένα ογκώδη γκριζοπράσινο βράχο που βρίσκεται πάνω από το Γαρδίκι και μοιάζει με το ομώνυμο κορακοειδές από το οποίο πήρε προφανώς το όνομά της.
Το τριήμερο με τις οικογενειακές του αποδράσεις, ο βροχερός καιρός της προηγούμενης ημέρας και η πρόγνωση για βροχή το μεσημέρι αποθάρρυνε πολλούς να ακολουθήσουν την πορεία μας.
Όμως η πρωινή λιακάδα και η διαύγεια της ατμόσφαιρας ήταν σύμμαχός μας στο πρωινό ξεκίνημά μας με εκκίνηση το ξωκλήσι των Αγίων Αναργύρων και τον χώρο που το καλοκαίρι αθλείται η νεολαία του χωριού στα έρημα και χωρίς εστίες γήπεδα του ποδοσφαιρικού γηπέδου και μπάσκετ που περιμένουν να γνωρίσουν δόξες το καλοκαίρι.
Ξεκινάμε κάπως γρήγορα στα ανηφορικά καγκέλια του μονοπατιού για να προλάβουμε τη μεσημεριανή μπόρα, με συνέπεια να ανέβουν οι σφυγμοί μας και με γρήγορο βηματισμό οδηγούμαστε στην μεγάλη ποτίστρα του Αγελαδότοπου και λίγο παραπάνω στην πηγή με το βλάχικο όνομα «Φαντανιούαρα» όπου κάνουμε στάση για να ξεκουραστούμε και να αγναντεύουμε τις γύρω κορυφές.
Βλέπουμε στα αριστερά τον «Καταραχιά», κάτω την πανέμορφη Αθαμανία, δεξιά το «Πλούν» και πίσω μας την χιονισμένη ακόμη «Κακαρδίτσα» και μπροστά μας την «Χοντοκέφαλη» κορυφή που έχει επικρατήσει να λέγεται στα βλάχικα «Κάπ Γκράς». Σχεδόν έχουμε κάνει το δυσκολότερο κομμάτι της διαδρομής και από εδώ συνεχίζουμε σε ανηφορικό μεν αλλά πιο ήπιο μονοπάτι πάνω σχεδόν στην καταπράσινη κορυφογραμμή που κατά τόπους είναι στολισμένη με μωβ και κίτρινα άνθη που σταματάμε να τα θαυμάσουμε και να τα φωτογραφίσουμε.
Φτάνουμε στην κορυφή που βρίσκεται σε υψόμετρο 1988 μ. όπου αράζουμε λίγο για ξεκούραση και αγνάντι. Το βουνό αποτελεί την απόληξη της μεγάλης οροσειράς της «Κακαρδίτσας» των Τζουμέρκων που είναι το φυσικό όριο της Θεσσαλίας με την Ήπειρο. Βουνά του, πάλαι ποτέ, βασιλείου του Αθάμα για αυτό και Αθαμανικά.
Στα ανατολικά «ποδιά» της «Κουρούνας» και κάτω από τον μεγάλο, τον γκρί λιθοσωρό/χαλιά, βρίσκεται σκαρφαλωμένο το κεφαλοχώρι της περιοχής Ασπροποτάμου το ξακουστό και για το τριήμερο δεκαπενταυγουστιάτικο πανηγύρι, που μοιάζει περισσότερο με «Πάσχα του Καλοκαιριού», το Γαρδίκι και στη δυτική πλευρά της «Κουρούνας» η Αγία Παρασκευή που παλαιότερα αποκαλούνταν και Τζούρτζια, ιστορικά βλαχοχώρια με πλούσια παράδοση όπως και η γειτονική Αθαμανία (Μουτσιάρα) που στο διάβα των χρόνων είχαν αποτελέσει και τον αυτοτελή Δήμο Αθαμάνων.
Η επιστροφή είναι βιαστική γιατί τα σύννεφα κάνουν ήδη απειλητική την παρουσία τους και μάλιστα πριν φτάσουμε στα αυτοκίνητά μας φροντίζουν να μας δροσίσουν ευτυχώς ελαφρώς.
Καταλήγουμε στην πλατεία του Γαρδικίου για καφέδες και μπύρες και προς έκπληξή μας βρίσκουμε, όπως αρμόζει όμως σ’ αυτό το ξακουστό βλαχοχώρι, όργανα και στρωμένα τραπέζια για γλέντι, βάπτιση μάθαμε πως ήτανε, αλλά άλλες οι βουλές του καιρού που και με εξαίρεση μερικά τραγούδια της εξαίρετης ηπειρώτικης ορχήστρας και προς απογοήτευση της οικογένειας και των καλεσμένων δεν άφησε να ανάψει το γλέντι.
Αναχωρούμε πλήρεις συναισθημάτων και εικόνων ανανεώνοντας το ραντεβού για την επόμενη εξόρμησή μας.
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες του συλλόγου στα γραφεία μας – Μπότσαρη 2, 2ος όροφος (δίπλα στον ΟΤΕ) κάθε Παρασκευή 9-10 μ.μ. στην ιστοσελίδα μας trikalasport.gr, καθώς και στη σελίδα μας στο Facebook.
