Ποια κοινωνία υπηρετεί η πράσινη μετάβαση όταν οι μικροί παραγωγοί μένουν εκτός παιχνιδιού;
Σε μια περίοδο που οι μικροί παραγωγοί φωτοβολταϊκής ενέργειας βλέπουν τις επενδύσεις τους να κλείνουν λόγω χαμηλής ζήτησης ρεύματος, κάποιοι συνεχίζουν να ονειρεύονται… σιδερένια δέντρα στη θάλασσα.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Hexicon Power, κ. Μικέλης Χατζηγάκης —γνωστός και για τις άκαρπες εκλογικές του αναζητήσεις στα Τρίκαλα— παραχώρησε συνέντευξη στην ετήσια διεθνή έκδοση Turning Points 2025 των New York Times και του Euro2day, όπου μιλά με ενθουσιασμό για τα πλωτά αιολικά πάρκα, τις μεγάλες επενδύσεις και τις στρατηγικές κινήσεις που «θα αλλάξουν τη δυναμική της πράσινης μετάβασης». Καμία αναφορά, όμως, δεν γίνεται για εκείνους τους μικρούς παραγωγούς που ήδη σήμερα, με τεράστιες δυσκολίες, βλέπουν τα δικά τους φωτοβολταϊκά να οδηγούνται σε αχρηστία.
Άραγε, ποια κοινωνία υπηρετεί τελικά αυτή η ανάπτυξη;
Την κοινωνία των εταιρειών ή την κοινωνία των ανθρώπων;
Και όταν το ρεύμα των μικρών παραγωγών περισσεύει και “δεν έχει ζήτηση”, τι θα απογίνει το ρεύμα των γιγαντιαίων offshore επενδύσεων;
Ο κ. Χατζηγάκης μάλλον ξέχασε να το αναφέρει αυτό, όπως ξέχασε και να εξηγήσει με ποια κοινωνική εντολή έθεσε υποψηφιότητα στο παρελθόν για να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα των πολιτών. Εκτός αν —λέμε τώρα— η «κοινωνία» είναι η ίδια η εταιρεία και οι επενδυτές της.
Η πράσινη μετάβαση, βέβαια, είναι απαραίτητη. Αλλά η πράσινη μετάβαση χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη και χωρίς σεβασμό στους μικρούς παραγωγούς κινδυνεύει να γίνει άλλη μια «μετάβαση»… από το χωράφι στο γραφείο μιας πολυεθνικής.
Όσο για τους μικρούς αγρότες και παραγωγούς ρεύματος;
Ας περιμένουν το επόμενο επενδυτικό σχέδιο. Ή το επόμενο δελτίο Τύπου.
Αν αντέξουν.
Author: Trikalanews
