Του Κρικόρ Τσακιτζιάν
Στο Αγναντερό Καρδίτσας, λαμβάνει σάρκα και οστά η λαϊκή παροιμία που λέει, «εκεί που μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι».
Ο λόγος για τον πρόεδρο της κοινότητας Αγναντερού, ο οποίος δεν κατάφερε, 15 μήνες μετά την εκλογή του, να αναπλάσει τον εγκαταλελειμμένο χώρο όπου στεγαζόταν η μοναδική παιδική χαρά του χωριού, ώστε να βρουν ένα χώρο να παίζουν τα παιδιά.
Για του λόγου το αληθές, δημοσιεύουμε σχετικές φωτογραφίες από το σημείο όπου κάποτε στεγαζόταν η παιδική χαρά του Αγναντερού.
Το μόνο πράγμα που θυμίζει ότι κάποτε στο συγκεκριμένο σημείο υπήρχε παιδική χαρά, είναι δυο ξεχασμένα παγκάκια.
Σήμερα, αντί να πλημμυρίζει ο χώρος από παιδιά, καρότσια και γονείς, συναντάς στην είσοδο παρκαρισμένους κάδους απορριμμάτων και στο εσωτερικό, κλαδέματα από δένδρα και μπετόβεργες, που καθιστούν το χώρο ακατάλληλο για παιδιά.
Έλα όμως που τα παιδιά θέλουν να παίξουν κι έτσι βρήκαν το καταφύγιό τους στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας των 12 Αποστόλων. Ο παπα Βασίλης, που είναι ο εφημέριος της εκκλησίας, άνοιξε την αγκαλιά του στα παιδιά και τις πόρτες του ναού, για να ακουστούν ως το ιερό οι παιδικές φωνές. Εξ άλλου αυτός είναι ο ρόλος της εκκλησίας. Να είναι η αγκαλιά και το μάτι που τα παρακολουθεί και τα προστατεύει.
Έλα όμως που ο πρόεδρος της κοινότητας έχει άλλη άποψη. Έτσι, αρχές Σεπτεμβρίου, έστησε ένα δημόσιο καυγά στον παπα Βασίλη, γιατί φιλοξενεί τα παιδιά και οι παιδικές φωνές ενοχλούν τον κοινοτάρχη.
Να σημειωθεί ότι ο πρόεδρος ήταν πρώην επίτροπος της συγκεκριμένης εκκλησίας. Μαζί του στο περιστατικό, είχε κι έναν ακόμη πρώην επίτροπο, για να κατσαδιάσουν ντουέτο τον ιερέα που υπέπεσε στο ατόπημα να φιλοξενεί τα παιδιά στο προαύλιο της εκκλησίας.
Ο πρόεδρος αντί να κοιτάξει τα χάλια του, που δεν έχει κάνει ούτε σχεδιασμό για την κατασκευή παιδικής χαράς στο χωριό του και να βάλει την ουρά στα σκέλια, φωνάζει και ωρύεται, για να καλύψει την ανεπάρκειά του.
Γι’ αυτό σας λέω, εκεί που μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι.
