Σβήνοντας το τελευταίο ακριβό τσιγάρο στο άδειο ποτήρι του κοκτέιλ ως άλλος Νάρκισσος ρίχνει μια ματιά στα καταγάλανα νερά της πολυτελούς πισίνας του, που βρέχει τα τριχωτά του πόδια, της ακριβής μεζονέτας του των Βορείων Προαστίων, που δεν θα την έλεγες όμως έπαυλη, όλα κι όλα! Βλέπει τον παλιό γνώριμο εαυτό του, ενώ αναπολεί τα συμβάντα του εξαμήνου, που απογείωσαν τον ακτιβισμό του δικαιωματισμού.
Οι «φασίστες νοικοκύρηδες» έχουν κάθε λόγο να μετρούν τις μέρες τους και να κλαίνε με μαύρο δάκρυ. Η ευγνωμοσύνη για τους κινέζους κανίβαλους του ενδιαιτήματός τους είναι απέραντη. Οι περισσότερες από τις προσπάθειές τους στην μετά κορωναϊού εποχήαναλώνονται στην υστεροφημία των κινέζων συντρόφων, παρουσιάζοντάς τους ως περίπου αγίους, αφού έσωσαν τον οικογενειακό προϋπολογισμό με τα φτηνά παιχνίδια τις τελευταίες δύο δεκαετίες, τώρα πρόσφεραν για τέταρτη φορά, τα τελευταία 50 χρόνια, το δώρο της οικογενειακής συνοχής, διασπείροντας με ιούς τον κόσμο και κλείνοντας δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους στα σπίτια συσφίγγοντας τις σχέσεις τους, δίνοντας στην οικογένεια την αξία, που της ταιριάζει.
Τα υπόλοιπα έξι δισεκατομμύρια είναι άγνωστο τι έπραξαν και πως τους φέρθηκαν οι κυβερνήσεις τους, αλλά οι σύντροφοι που αγωνίζονται με νύχια και με δόντια για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν θα κάτσουν να σκάσουν για να μάθουν ή να πληροφορηθούν, πώς έπραξαν οι Αφρικανοί, οι Ασιάτες, οι Λατινοαμερικάνοι και οπωσδήποτε οι Βραζιλιάνοι του απρόβλεπτου, του Μεσσία του Μπολσονάρου, ο οποίος έκαψε τα δάση του Αμαζονίου. Κάθε προσπάθεια των δικαιωματιστών να φορτώσουν την καταστροφή στις αμερικανικές εταιρίες έμεινε ατελέσφορη, μια που το παραδέχτηκε ο ίδιος, ο αθεόφοβος!
Φωνάζοντας για ελευθερία οι σύντροφοί του στις «ειρηνικές» πορείες ανά τον κόσμο σπάνε και ρημάζουν οτιδήποτε πολιτισμικό, για να ξαναδημιουργήσουν από την αρχή και μέσα από τα χαλάσματα έναν κόσμο, όπως τον ονειρεύονται. Εκτός από τις επαύλεις των ηθοποιών του Χόλλυγουντ, των Αθλητών του NBA, των ποδοσφαιριστών της Ισπανίας και της Ιταλίας, α και των συντρόφων της Εκάλης, όλα τ’ άλλα πρέπει να γκρεμιστούν και να κυβερνηθούν από Ράπερς και βραβευμένους με Όσκαρ ηθοποιούς έχοντας στο πλευρό τουςδικαιωματιστές καθηγητές Πανεπιστημίου, που δεν έχουν ούτε έναν χιτώνα να φορέσουν…Έτσι θα χτυπήσουν σύριζα το απηνές κράτος και τους επίσημους μηχανισμούς της Βίας, αντικαθιστώντας την με το αξιαγάπητο ράπισμα της «λαϊκής»οργής!
Στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας όμως δεν μπορούν να οργανωθούν οι δικαιωματιστές, και αναστενάζει, που δεν εκμεταλλεύτηκαν τη συγκυρία και να τα ανατρέψουν όλα. Αφορμή εκείνος ο «σύντροφος», που γέμισε, εν μέσω εγκλεισμού, τρία καρότσια χαρτιά υγείας και τον πήρε η ξεφωνημένη μπάλα των φιλελέδων. -Μα αγαπητοί καραγκιόζηδες, 40 ακίνητα είναι αυτά, -πώς θα βολευτούν οι σκουρόχρωμοι ενοικιαστές επενδυτές, που δεν τρώνε και… παντεσπάνι κιόλας;
Ώρα να σοβαρευτούν. Οι καθηγητάδες των ελληνικών Πανεπιστημίων, που βαρέθηκαν την Αστική Δημοκρατία δείχνουν τον δρόμο: «Mια νέα ευρωπαϊκή ταυτότητα θα προσθέσει στην κοινωνική οργάνωση τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη και ακόμα θα θέσει αντίβαρο στο αλόγιστο κέρδος την ποιότητα της ζωής και το δικαίωμα στην ευτυχία.Η ταυτότητα αυτή θα στηρίζεται στον ορθολογισμό, ενώ παράλληλα θα αφήνει ανοιχτά παράθυρα στο άγνωστο, το ακατανόητο και τη φαντασία, θα στηρίζεται στην οικονομική ανάπτυξη, αλλά συγχρόνως θα προστατεύει τις φυσικές πηγές πλούτου και το περιβάλλον και ιδίως θα καλλιεργεί την κοινωνική ευαισθησία απέναντι στους σοβαρούς κινδύνους τους οποίους εγκυμονούν οι μεγάλες οικονομικές ανισότητες».
Ναι, μπορούν να τα καταφέρουν συλλογιέται, άλλωστε οι φιλελέδες κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου: Είναι τόσο θετικοί και πορεύονται στο μέλλον χαμογελαστοί και χορτασμένοι, που δεν θα καταλάβουν από πού τους ήρθε! Επιμένουν να θεωρούν αντιπάλους τους αρχειομαρξιστές του 5%, ενώ το ποτάμι του Δικαιωματισμού έχει ήδη γίνει Θάλασσα…
-Αγαπητοί μου, μιλάει από μέσα του σε μια πλατεία γεμάτη κόσμο, -η Δεξιά πνέει τα λοίσθια, -ο Ιός είναι μια μεγάλη μπαρούφα. Οι υποτιθέμενοι θάνατοι δεν ήταν παρά μια φάρσα από ηθοποιούς καλοπληρωμένους, μόνο και μόνο για να επιδοτηθούν τα Νοσοκομεία και να δουν οι γιατροί άσπρη μέρα, ενώ οι τάδε κυβερνήσεις παρασύρθηκαν από το παγκόσμιο Διευθυντήριο. Κάπου εκεί τον έπιασε ο κορωνοβήχας και σταμάτησε άδοξα την σκέψη του.
Το υιοθετημένο ψάρι της πισίνας έπιασε τη σκέψη του και προσπάθησε να του δείξει λάμνοντας τα μικρά του πτερύγια, ότι οι μισοί από τους Προέδρους και Πρωθυπουργούς του κόσμου είτε θα χάσουν τις επόμενες εκλογές είτε θα δυσκολευτούν πάρα πολύ να τις ξανακερδίσουν. Σαν να το κατάλαβε, αλλά το απόδιωξε για να παίξει μόνος του με τα παρανοϊκά κύματα της σκέψης του…
Για τη ματαιοδοξία του παραλόγου
Αδάμος Βασίλειος
Author: admins
