Του Κρικόρ Τσακιτζιάν
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων, όπως την έκδοση δανείων με εγγύηση του δημοσίου και την επιστροφή φόρου. Αν τα δει κάποιος αυτά τα δυο μέτρα, δείχνουν να είναι ελκυστικά και να βρίσκονται προς τη σωστή κατεύθυνση, για την τόνωση των επιχειρήσεων που δοκιμάστηκαν εν μέσω πανδημίας με το Lockdown.
Ας τα δούμε όμως ένα – ένα ξεχωριστά και να επισημάνουμε τις αδυναμίες τους και τις σκοπιμότητες που υπήρξαν.
Τα δάνεια που θα δίνουν οι τράπεζες θα είναι με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, για το 80% του ποσού που θα δοθεί και θα είναι πενταετούς διάρκειας.
Η πλατφόρμα για την υποβολή των αιτήσεων από τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις, άνοιξε την περασμένη Παρασκευή 8 Μαΐου στις 8:00 το πρωί και ως δια μαγείας, έκλεισε την ίδια μέρα στις 12:00 το μεσημέρι.
Εκείνοι που πρόλαβαν να υποβάλλουν αίτημα ήταν μόνο οι πελάτες της τραπέζης Πειραιώς, γι’ αυτό και βρέθηκαν στα κάγκελα οι διευθυντές των υπολοίπων συστημικών τραπεζών, όπου δεν πρόλαβε να υποβάλλει αίτημα ούτε ένας πελάτης τους.
Αναρωτιέται κανείς, πότε πρόλαβαν όλες αυτές οι επιχειρήσεις και είχαν συγκεντρώσει τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, ώστε να έχουν πλήρη φάκελο και να τον καταθέσουν από την πρώτη στιγμή. Μέσα σε τέσσερις ώρες υποβλήθηκαν τόσα αιτήματα που καλύφθηκε το ποσό της πρώτης φάσης.
Τα στελέχη της Πειραιώς όπως φάνηκε, είχαν ενημερώσει από πολύ νωρίτερα τους καλούς πελάτες τους και είχαν έτοιμα τα δικαιολογητικά που χρειάζονταν και μόλις άνοιξε η πλατφόρμα ,απλά πάτησαν το κουμπί υποβολής του αιτήματος κι έτσι το παιχνίδι ήταν από την αρχή σικέ, με αποτέλεσμα να μείνουν απ’ έξω χιλιάδες μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που αναζητούν μια ίση ευκαιρία με τους άλλους, τους κολλητούς και πονηρούς του συστήματος.
Μετά από αυτό το φιάσκο που έπαθαν οι άλλες τράπεζες, διαμαρτυρήθηκαν εντόνως προς τα αρμόδια υπουργεία, Οικονομικών και Ανάπτυξης, για να πάρουν τις διαβεβαιώσεις, πως θα υπάρξει και δεύτερος γύρος τον Ιούνιο.
Πάμε στο άλλο μέτρο που φαντάζει κι αυτό ελκυστικό.
Επιστροφή της προκαταβολής φόρου. Νομίζει κανείς, πως η εφορία με το που θα υποβάλλει κάποιος αίτημα, θα του επιστρέψει την περσινή προκαταβολή φόρου και θα του την χαρίσει. Πλανάται πλάνην οικτράν.
Η επιστροφή φόρου γίνεται με τη μορφή δανεισμού κι ακόμη δεν έχουν υπογραφεί οι υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες θα ορίζεται το ύψος του επιτοκίου, η περίοδος χάριτος των τόκων και ο χρόνος αποπληρωμής του δανείου. Κανείς όμως δεν το ονόμασε δημόσιο δανεισμό. Του έδωσαν τον ελκυστικό όρο, επιστροφή προκαταβολής φόρου. Έσπευσαν πολλοί να υποβάλλουν το αίτημα, με την ψευδαίσθηση ότι θα είναι χαριστικό το ποσό. Όσων η αίτηση θα εγκριθεί, αυτόματα θα έχουν μπει στη διαδικασία δανεισμού, αλλά και στην αυστηρή επιτήρηση της ΑΑΔΕ από εκείνη τη στιγμή, μέχρι και την εξόφληση του δανείου. Με λίγα λόγια, μπήκαν σε μπελάδες για το τίποτα. Γιατί μη νομίσετε πως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα λάβουν πάνω από 2.000- 3.000 ευρώ στην καλύτερη περίπτωση. Τα μεγάλα ποσά θα τα λάβουν μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες πάντα βρίσκουν και τους τρόπους να μην επιστρέφουν τα χρέη τους προς το δημόσιο.
Γι’ αυτό, όποιος ονειρεύεται εύκολο χρήμα με χαριστικούς όρους, πρέπει να είναι πολύ επιφυλακτικός, γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις, ο διάβολος βρίσκεται πίσω από τους επικοινωνιακούς τίτλους και δύσκολα τον βλέπει κανείς.
