Οι νέοι κομμουνιστές και κομμουνίστριες βρέθηκαν με συγκίνηση και υπερηφάνεια στα μέρη της πόλης των Τρικάλων που ζωντανεύουν τη δράση του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών που πρωτοστάτησαν στη μάχη εναντία στο φασισμό, όσους θυσιάστηκαν , βασανίστηκαν , διώχτηκαν. Άφησαν λίγα κόκκινα γαρύφαλλα στα μνημεία τους , σύμβολο συνέχισης του αγώνα ενάντια στο φασισμό και στο εκμεταλλευτικό σύστημα που τον γεννά.
Βάδισαν στα χνάρια όσων αγωνίστηκαν, όσων θυσιάστηκαν, όσων έδρασαν με κάθε τρόπο ενάντια στον ναζιστικό – φασιστικό ιμπεριαλιστικό άξονα Γερμανίας – Ιταλίας – Ιαπωνίας και των συμμάχων τους.
Ταυτόχρονα τίμησαν τη δράση των Κομμουνιστικών Κομμάτων που ηγήθηκαν των εθνικοαπελευθερωτικών και αντιφασιστικών κινημάτων σε όλη την Ευρώπη. Τίμησαν τον απελευθερωτικό Κόκκινο Στρατό της ΕΣΣΔ και τους πάνω από 20.000.000 Σοβιετικούς πολίτες και στρατιώτες που έδωσαν τη ζωή τους σε αυτόν τον τιτάνιο αγώνα ενάντια στο ναζισμό και το φασισμό.
Ο ιστορικός περίπατος ξεκίνησε από την κεντρική πλατεία των Τρικάλων όπου βρίσκεται το άγαλμα του στρατηγού Στέφανου Σαράφη, ο οποίος γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 23 Οκτώβρη του 1890. Ο Σαράφης βγήκε στο βουνό το Φλεβάρη του 1943 για να οργανώσει ανεξάρτητο αντάρτικο τμήμα στη Θεσσαλία. Γρήγορα, όμως, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μια τέτοια κίνηση ήταν λάθος και κατατάχτηκε στον ΕΛΑΣ, σημειώνοντας, όπως ο ίδιος γράφει, ότι το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ «ήταν μια οργάνωση πανελλαδική, αγαπητή στο λαό, με τεράστια δύναμη». Με τη συγκρότηση Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ (που ως πρώτη έδρα είχε το Περτούλι στα ορεινά των Τρικάλων) , ο Στέφανος Σαράφης ανέλαβε Στρατιωτικός Αρχηγός.
Ο ιστορικός περίπατος συνεχίστηκε στη σημερινή πλατεία Ρήγα , στην αντίπερα όχθη του Ποταμού Ληθαίου που διασχίζει τα Τρίκαλα, όπου βρίσκεται τιμητική πλάκα στον Πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη. Η πλάκα τοποθετήθηκε το 2015 από το ΚΚΕ και τα αποκαλυπτήριά της έγιναν από το ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος Δ.Κουτσούμπα για να θυμίζει ότι σ’ αυτή την πλατεία το αστικός κράτος και οι Άγγλοι συνεργάτες του κρέμασαν το κεφάλι του Άρη Βελουχιώτη . Ήταν 16 Ιούνη 1945, όταν ο Πρωτοκαπετάνιος βρέθηκε περικυκλωμένος με την ομάδα του από ένα τάγμα του αστικού στρατού και πρώην συνεργάτες των κατακτητών στο Φαράγγι του Φάγγου στη Μεσούντα Άρτας (στα όρια με το νομό Τρικάλων) και έδωσε τέλος στη ζωή του. Η θυσία του συγκίνησε βαθιά τους αγωνιστές της Αντίστασης και προκάλεσε θλίψη στο λαό. Μαζί του πεθαίνει και το πρωτοπαλίκαρό του ο Τζαβέλας. Οι διώκτες τους, αποκεφάλισαν τους δύο νεκρούς συντρόφους και δε θα διστάσουν, για παραδειγματισμό του λαού, να κρεμάσουν τα κεφάλια τους, από τις 18 ως τις 20 Ιούνη σ’ ένα φανοστάτη στην πλατεία Ρήγα Φεραίου των Τρίκαλων και να αφήσουν τα ακέφαλα κορμιά τους βορά στα αγρίμια.
Ο Περίπατος συνεχίστηκε στην ίδια πλατεία που δεσπόζει το μνημείο των5 Τρικαλινών ΕΠΟΝιτών που απαγχονίστηκαν στο σημείο αυτό από τους Γερμανούς Ναζί κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Οι πέντεαλύγιστοι ΕΠΟΝίτες – εφεδροΕΛΑΣίτες ήταν οι Κώστας Σύρμπας, Κώστας Στεργιόπουλος, Γιάννης Μπριάζης, Αποστόλης Τσανάκας και Στέργιος Γάτσας και οδηγήθηκαν στην αγχόνη με το που ξημέρωσε η μέρα Τρίτη 18 Απρίλη 1944, γράφοντας νέες ηρωικές σελίδες στην ιστορία των λαϊκών αγώνων. Απέναντι από το μνημείο βρίσκεται το ιστορικό κτίριο του ξενοδοχείου «Πανελλήνιον», που υπήρχε και τότε και στεγαζόταν η γερμανική ναζιστική κατοχική διοίκηση, η «Κομαντατούρ». Από το μπαλκόνι αυτού του κτιρίου έχουν βγάλει ιστορικούς λόγους ο Βελουχιώτης και Σαράφης μετά την απελευθέρωση , δηλ στα τέλη του 1944.
Τελικός σταθμός του περιπάτου ήταν το κτίριο των παλιών φυλακών Τρικάλων ( νυν «Μουσείο Τσιτσάνη» ) . Οι φυλακές Τρικάλων είναι ένας από τους πολλούς τόπους του μαρτυρίου, κομμάτι της ιστορίας στενά δεμένο με την σχεδόν 100χρονη ιστορία του ΚΚΕ, που το αστικό κράτος επιδίωξε, χωρίς να τα καταφέρει, να το τσακίσει ,να το εξοντώσει φυσικά και ηθικά. Για πολλές δεκαετίες ,είτε σε συνθήκες αστικής δημοκρατίας είτε σε περιόδους δικτατορικής διακυβέρνησης οι φυλακές Τρικάλων , όπως και οι τόποι εξορίας “γέμισαν’ από πρωτοπόρους αγωνιστές του ΕΑΜ του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ. Έτσι από το 1945 το μετααπελευθερωτικό κράτος –το οποίο στηρίζεται σε αστούς που ήταν απόντες από τον αντιφασιστικό αγώνα ή ακόμη και συνεργάστηκαν με τους κατακτητές –κρατά δέσμιους στη φυλακή Τρικάλων αρκετούς ΕΠΟΝίτες και αντιστασιακούς ακόμη και για πολλά χρόνια αργότερα . Τον Οκτώβρη του 1961 κρατούνταν ακόμα 130 πολιτικοί κρατούμενοι. Ανάμεσα τους 57 που είχαν πιαστεί από το 1945 και ως τότε κρατούνταν συνεχώς. Η πολύχρονοι φυλάκιση και οι κακουχίες δεν μπόρεσαν να κάμψουν το ηθικό των κομμουνιστών και αγωνιστών κρατουμένων.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Τ.Ε. ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΤΟΥ ΚΚE
