Του Κρικόρ Τσακιτζιάν
Αν πάρει κανείς τοις μετρητοίς τα όσα αναφέρονται από τους ειδικούς καθημερινά από τηλεοράσεως, μπορεί να καταλήξει να παίρνει ψυχοφάρμακα.
Από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε ο ιός στη χώρα μας, ο κόσμος άρχισε μετά μανίας να ψάχνει για νοσοκομειακές μάσκες, γάντια μιας χρήσης και αντισηπτικά. Οι ειδικοί λοιμοξιολόγοι, δια στόματος του λαοφιλούς πλέον εκπροσώπου τους κ. Σωτήρη Τσιόδρα, μας διαβεβαίωναν, πως όχι μόνο δεν χρειαζόταν να φοράει ο κόσμος μάσκες στα super market, στις τράπεζες και όπου αλλού βρισκόταν με άλλους σε κλειστούς χώρους, αλλά και ότι μπορούσε να προκαλέσει μεγαλύτερο πρόβλημα, επειδή η μάσκα κρατάει υγρασία ή κατά άλλους επειδή την έβγαζαν αδέξια ή την ξαναχρησιμοποιούσαν και τέλος πάντων την μόλυναν άθελά τους. Κι έτσι μας απέτρεπαν να τη χρησιμοποιούμε. Όλα αυτά βέβαια λέγονταν κατά την περίοδο που υπήρχε τεράστια έλλειψη μασκών στην Ελληνική επικράτεια.
Όταν τα πράγματα διαφοροποιήθηκαν κι άρχισαν να εισέρχονται και παράλληλα να παράγονται μάσκες και να υπάρχει επάρκεια στην ελληνική αγορά, άρχισε να προτείνεται να τη φορά ο κόσμος, όταν βρίσκεται σε δημόσιους, κλειστούς χώρους όπου παρουσιάζεται συνωστισμός.
Τώρα σκέφτονται οι ειδικοί, εν όψει των νέων μέτρων για μερική επαναφορά στην κανονικότητα, με άρση των περιοριστικών μέτρων, να τεθεί ως απαραίτητη προϋπόθεση η χρήση μάσκας με το «σωστό τρόπο».
Τι να πιστέψει κανείς; Τι είναι αλήθεια και τι παραμύθια; Να πιστέψει τον κύριο Τσιόδρα την εποχή που είχαμε έλλειψη μασκών και συνέστηνε να μη τις φοράμε γιατί κάνουν περισσότερο κακό, παρά καλό ή τον κύριο Τσιόδρα, ο οποίος καλείται να βρει τρόπο επαναφοράς του πληθυσμού στην κανονικότητα και άρσης των μέτρων, μπροστά στο φάσμα της ολικής καταστροφής της οικονομίας της χώρας και μας προτείνει να φοράμε υποχρεωτικά μάσκες.
Με αυτές τις παλινωδίες, ο κόσμος χάνει την εμπιστοσύνη του στα όσα λέγονται ακόμη και δια στόματος ειδικών, όπως ο λαοφιλής κύριος Τσιόδρας και στο τέλος θα αντιδράσει με το γνωστό παράδοξο τρόπο που ξέρει από γενέσεως της αυτή η φυλή, με το «άντε …εσύ κι ο γρύλος σου».
Όπως φαίνεται έχει χαθεί η αίσθηση της αλήθειας κι έχει παραχωρήσει τη θέση της στη σκοπιμότητα. Μια σκοπιμότητα που θα προκαλέσει τεράστιο πρόβλημα στο μέλλον, μιας κι έχουμε μπροστά μας πολύ μακρύ δρόμο να διανύσουμε μέχρι να νικήσουμε τον κορωνοϊό. Έως τότε, αλίμονο μας αν έχει χαθεί η αξιοπιστία των ειδικών, γιατί έτσι θα βρεθούν αντιμέτωποι με το τεράστιο ζήτημα της ανυπακοής κι αυτό θα έχει ολέθριες συνέπειες, με απώλειες σε ανθρώπινες ζωές.
Απ’ ότι φαίνεται αυτή η καθημερινή δημόσια έκθεση των ειδικών στα ΜΜΕ, προκαλεί φθορά. Μαζί με την ανακολουθία των λεγομένων τους, το θέμα γίνεται πολύ μεγάλο και πρέπει να το προσέξουν, αν θέλουν να έχουν μια κοινωνία που να τους σέβεται και να υπακούει στις οδηγίες τους.
Στο τέλος – τέλος, τι νόημα έχει να γνωρίζει ο κόσμος καθημερινά τον ακριβή αριθμό αυτών που νόσησαν, αυτώ που πέθαναν κι αυτών που είναι στις εντατικές. Αν ο αριθμός αυξάνεται προκαλείται τρόμος, αν ο αριθμός μειώνεται, δημιουργείται εσφαλμένα η ψευδαίσθηση ότι το πρόβλημα τελείωσε κι αρχίζει η χαλάρωση. Προς τι λοιπόν αυτή η καθημερινή λεπτομερής ενημέρωση; Μήπως θα γίνουν όλοι οι Έλληνες στατιστικολόγοι; Ας μας πει κάποιος σε τι εξυπηρετεί αυτή η καθημερινή ενδελεχής αναφορά. Να νιώθει τον ειδικό δίπλα του;
Η μόνη απάντηση που μπορώ να δώσω, μάλλον για να αισθάνεται ο κόσμος ότι το κράτος είναι κοντά στον πολίτη.
