Η χώρα, έχοντας εισέλθει εδώ και μία δεκαετία σε μία οικονομική και κοινωνική κρίση, κάνει κάποια δειλά βήματα για να βγει σε ήρεμα νερά και να εισέλθει στον ενάρετο κύκλο.
Οι απώλειες και οι βλάβες της δεκαετίας αυτής ήταν τόσο ισχυρές που, για να επανέλθουμε σε ρυθμούς κανονικότητας, απαιτείται τουλάχιστον σε μεσοβραχυχρόνιο διάστημα να συντονιστούν οι βασικοί τουλάχιστον εσωτερικοί παράγοντες, όπως
– η πολιτική ηρεμία αλλά και βούληση
– η συναίνεση των κοινωνικών εταίρων
-ο εκσυγχρονισμός και η καινοτομία στην λειτουργία των παραγωγικών συντελεστών, κ.α.
Όλα τα παραπάνω διαμέσου ενός ρευστού έως και αρνητικού διεθνούς οικονομικού κλίματος. Η χώρα πρέπει να κάνει άλματα και όχι βήματα προόδου για να οδηγηθεί στην λεωφόρο της ανάπτυξης και να καλυφθεί το χαμένο έδαφος.
Σε όλο αυτό το σκηνικό οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις διαδραματίζουν εξέχοντα ρόλο. Λόγω της διαχρονικής, στρεβλής, διαρθρωτικής δομής της ελληνικής οικονομίας (ανυπαρξία μεγάλων οικονομικών μονάδων, υπερεπαγγελματισμός, διασπορά, κλπ), οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αριθμούν ένα σημαντικό πλήθος που επηρεάζει σε σοβαρό βαθμό τα μακροοικονομικά μεγέθη και το ΑΕΠ. Επομένως, αναντίρρητα πρέπει να βοηθηθούν και να ενισχυθούν με κεφάλαια για να αναπτυχθούν. Πρέπει να τους προσφερθούν τολμηρά αλλά και αναπτυξιακά εργαλεία, αισθητή μείωση μη μισθολογικού κόστους, μείωση φορολογικής και ασφαλιστικής επιβάρυνσης, χαμηλότοκοι τρόποι δανεισμού με έμφαση στις εξαγωγές. Κάτι φαίνεται τώρα να ανατέλλει…
Σ’ αυτό το τοπίο, ο ρόλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος είναι καθοριστικά θεσμικός. Το ΟΕΕ δεν είναι συνδικαλιστικός οργανισμός, δεν είναι επιστημονική θεωρητική σχολή σκέψης εφαρμοσμένης οικονομίας.
Είναι θεσμικός σύμβουλος της πολιτείας που: -παράγει έργο, -προτείνει λύσεις, -εκτιμά και αποτιμά οικονομικά φαινόμενα και -δικαιούται να παρεμβαίνει αποφασιστικά στις εξελίξεις και στην διασφάλιση της οικονομικής πολιτικής. Πρέπει, όμως, να αλλάξει. Να στέκεται δίπλα, θετικός ακροατής των φορέων και των εκπροσώπων των οικονομολογικών ειδικοτήτων που εκπροσωπεί εδώ και σχεδόν 40 χρόνια.
Στην σύγχρονη εποχή που θέλουμε να εισέλθουμε, απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση και την ανάπτυξη της χώρας, είναι ο ρόλος που καλούνται να παίξουν στο «οικονομικό γίγνεσθαι» οι οικονομολόγοι λογιστές – φοροτεχνικοί και οι φορείς που τους εκπροσωπούν. Αποτελούν τον καθοριστικό παράγοντα που θα καθοδηγήσει, συμβουλεύσει, οργανώσει τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού αλλά και του δημόσιου τομέα στην νέα εποχή. Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι όλοι μαζί ενωτικά θα προσπαθήσουν να αθροίσουν ατομικά συμφέροντα και επιδιώξεις στον κοινό στόχο: την ανάπτυξη της χώρας
Μέσα στο ΟΕΕ οι λογιστές-φοροτεχνικοί έχουν διακριτό ρόλο. Διαχρονικά είναι εκείνοι που εφαρμόζουν στην αγορά και στην πράξη την οικονομική και φορολογική πολιτική. Είναι εκείνοι που λειτουργούν σαν ενδιάμεσος κρίκος ανάμεσα στην Πολιτεία και την Αγορά. Σήμερα οι εξελίξεις τους θέλουν πρωτοπόρους διότι – αποδεδειγμένα – χωρίς αυτούς δεν μπορεί να υπάρξει οικονομική ζωή.
Ο ρόλος του λογιστή-φοροτεχνικού είναι ιδιαίτερος και συγκεκριμένος. Πρέπει όμως να βοηθηθεί, να οριοθετηθεί το περιεχόμενο της εργασίας του και να εισπράττει την αμοιβή για την υπηρεσία που παρέχει.
Γι’ αυτούς τους λόγους συμμετέχω στις εκλογές του ΟΕΕ με τη ΔΗΚΙΟ-Σ, πιστεύοντας ότι θα εκπροσωπήσω ουσιαστικά τον κλάδο των οικονομολόγων-λογιστών φοροτεχνικών.
Γράφει ο Μιχάλης Πόλυγγερ, υποψήφιος ΔΗΚΙΟ-Σ, οικονομολόγος- λογιστής- φοροτεχνικός, Γενικός Διευθυντής του Λογιστικού Συλλόγου Αθηνών
