Αναρωτιέται κανείς από τι πάσχουν στις μέρες μας οι διανοούμενοι της χώρας. Γιατί, δεν μπορεί, κάτι θα έχουν πάθει για να μας απασχολούν κάθε τόσο μόνο με αρνητικά πράγματα.
Ο Ντατσόπουλος ξεσαλώνει για μια ακόμη φορά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επιτίθεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας γιατί συνεχάρη με θερμό τρόπο το Στέφανο Τσιτσιπά, γι’ αυτή την τόσο μεγάλη επιτυχία του.
Ολόκληρος ο πλανήτης μιλάει γι’ αυτό το φαινόμενο που λέγεται Τσιτσιπάς κι εμείς έπρεπε να το βουλώσουμε και να κάνουμε πως δεν έγινε τίποτα, για να κάνουμε το χατίρι ενός κομπλεξικού τύπου, που κάθε τόσο σηκώνει σκόνη, πότε λέγοντας αθλιότητες και πότε στάζοντας χολή, μόνο και μόνο για να μας δηλώσει την ύπαρξή του.
Ένα εικοσιτετράωρο μετά τις δηλώσεις Ντατσόπουλου, μόλις βγήκε η θλιβερή για την ιστορία της δικαιοσύνης απόφαση, για τους ενόχους, τους απαλλαγμένους λόγω παραγραφής και τους πεθαμένους, για την υπόθεση Siemens, ομάδα διανοούμενων, καθηγητών, πολιτικών και δημοσιογράφων συνέταξε επιστολή ντροπής, με την οποία ζητά την άμεση αποφυλάκιση του Γιάννου Παπαντωνίου και τη χαρακτηρίζει άδικη και λίγο πολύ, παράνομη.
Αντί να συντάξουν επιστολή για την άδικη παραγραφή των αδικημάτων του Τσουκάτου, ο οποίος όχι απλά πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη, αλλά ξεδιάντροπα ομολόγησε πως, αμάρτησε για το κόμμα, αφού παρέλαβε ένα εκατομμύριο μίζα για να το παραδώσει όπως είπε στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, (αν θέλουμε το πιστεύουμε, ότι δεν το έδωσε κάπου αλλού), τολμούν να μέμφουν τους δικαστές για την προφυλάκιση του Γιάννου. Λίγο θέλει να μας τον παραστήσουν ως το Γιάννη – Αγιάννη.
Διερωτάται κανείς, όλοι αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν τον πνευματικό κόσμο του τόπου; Σε αυτούς στηρίζουμε τις ελπίδες μας, η επόμενη γενιά να ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο από εκείνο που ακολούθησαν οι Άκηδες, οι Γιάννοι και οι Τσουκάτοι, που ήταν και πολλοί πανάθεμά τους;
Όταν τους ρωτούν στο σπίτι τα παιδιά τους, θα ήθελα να ήξερα τι τους λένε; Πως αδίκως διώχθηκαν αυτοί οι συγκεκριμένοι άνθρωποι και τους εμφανίζουν ως θύματα; Δηλαδή επιθυμούν να είναι το πρότυπο των παιδιών τους και τους αναγάγουν σε Ιφιγένειες ενός πολιτικού συστήματος σήψης και διαφθοράς;
Νομίζουν ότι με αυτό τον τρόπο ξεπλένονται οι αμαρτίες που διαπράχθηκαν σε βάρος του Ελληνικού λαού, από ένα σάπιο πολιτικό σύστημα, στο οποίο και οι ίδιοι ήταν βαθιά χωμένοι, ο καθένας από το δικό του μετερίζι;
Ας κοιταχτούν στον καθρέφτη κι αν έχουν μια στάλα φιλότιμο, είναι σίγουρο πως θα αηδιάσουν με τον εαυτό τους. Εμείς πάντως που παρακολουθούμε χρόνια όλη αυτή την κατηφόρα του πολιτικού συστήματος, έχουμε αηδιάσει με όλους αυτούς εδώ και καιρό. Τουλάχιστον ας μας κάνουν τη χάρη να μας απαλλάξουν από την παρουσία τους και το νοσηρό πολιτικό τους λόγο. Όσο για το Γιάννο, θα πρέπει η δικαιοσύνη να κινηθεί ταχύτερα ώστε να δικαστεί πριν εκπνεύσει ο χρόνος προφυλάκισής του, αλλά πολύ φοβάμαι ότι για μια ακόμη φορά η δικαιοσύνη θα βραδυπορήσει, όπως έκανε σε όλες τις μεγάλες και σοβαρές υποθέσεις, έως ότου λειτουργήσουν οι ευεργετικοί νόμοι που έχουν ψηφιστεί για την απαλλαγή των πολιτικών απατεώνων.
Χαρείτε την επιστολή που συνέταξαν οι «διανοούμενοι» της χώρας!!!
«Συντάξαμε και υπογράφουμε αυτό το κείμενο όχι για να παρέμβουμε στο δικαστικό μέρος της υπόθεσης Παπαντωνίου, αλλά γιατί αισθανόμαστε την ανάγκη να αναδείξουμε εκείνη την πτυχή της που αφορά την τήρηση των εγγυήσεων δικαίου στη Δημοκρατία μας.
Ο Γιάννος Παπαντωνίου έχει ήδη συμπληρώσει προφυλάκιση δώδεκα μηνών. Στις 18/10/2019 οι δικαστικές αρχές αποφάσισαν να παρατείνουν την προφυλάκισή του ως το ανώτατο όριο του 18μηνου. Δέχονται, επιτέλους, μετά από δύο προηγούμενες απορρίψεις αιτημάτων αποφυλάκισης, ότι δεν είναι «ύποπτος φυγής». Παραποιώντας, όμως, κατηγορηματική διάψευσή του – καταγεγραμμένη στην απολογία του – ότι δήθεν διαθέτει «άλλους λογαριασμούς», εφευρίσκουν κινδύνους τέλεσης «νέων αδικημάτων» για να παρατείνουν την προφυλάκιση!
Ο Γιάννος Παπαντωνίου δεν έχει δικαστεί. Εναντίον του δεν έχουν καν απαγγελθεί κατηγορίες. Η ποινική δίωξη στηρίχτηκε σε εικασίες ενώ η διετής ανάκριση περατώθηκε χωρίς να προκύψει απολύτως κανένα νέο στοιχείο για την τεκμηρίωσή τους. Πως είναι νοητό ένα δημόσιο πρόσωπο με την πολιτική διαδρομή του Γιάννου Παπαντωνίου να διασύρεται για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα με ακραία μέτρα προφυλάκισης – που η πολιτεία επιφυλάσσει για τους χειρότερους εγκληματίες – και μάλιστα σε συνθήκες που ενέχουν στοιχεία αυθαιρεσίας; Αν δεν τεθεί τέρμα με Απαλλακτικό Βούλευμα στην ποινική διαδικασία, γιατί δεν παραπέμπεται το ταχύτερο δυνατό στο φυσικό του δικαστή για να κριθεί, κατά το δημοκρατικό του δικαίωμα που εγγυάται το Σύνταγμα; Μήπως γιατί ο διασυρμός στοχεύει ευρύτερα την περίοδο που η χώρα εντάχθηκε στο ευρώ, αναπτύχθηκε με γοργούς ρυθμούς και αναβάθμισε τη θέση της στην Ευρώπη και τον κόσμο;
Η παρατεταμένη προφυλάκιση αποτελεί σκάνδαλο και ύβρη για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Προς το συμφέρον της δικαιοσύνης και συνεπώς όλων των Ελλήνων, ο Γιάννος Παπαντωνίου πρέπει να ξαναβρεί την ελευθερία του. Και αν χρειαστεί, να δώσει μετά τη μάχη σε κάποιο δικαστήριο με τις ανοικτές, δημόσιες διαδικασίες που καθιερώνει το κράτος δικαίου».
Του Κρικόρ Τσακιτζιάν
