Ακούμε κάποιους να λένε πως «πριν τα Τρίκαλα είχαν 3 αριστερούς βουλευτές», ενώ «τώρα έχουν μόνο έναν». Κι εννοούν τους 3 βουλευτές που διέθετε ο ΣΥΡΙΖΑ στον Νομό μας όσο ήταν κυβέρνηση.
Λένε «αριστερούς βουλευτές» αυτούς που:
– ψήφισαν νέο μνημόνιο (μαζί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ),
– ψήφισαν και εφάρμοσαν εκατοντάδες εφαρμοστικούς νόμους του,
– συμμετείχαν ασταμάτητα στην κατακρεούργηση των οικονομικών, κοινωνικών, εργασιακών, ασφαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού,
– συμμετείχαν παντοιοτρόπως στην περαιτέρω συρρίκνωση της δημοκρατίας και της κυριαρχίας, στην υποβάθμιση της πατρίδας μας σε αποικία χρέους της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
– στήριξαν το βάθεμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της χώρας μας και την εμπλοκή της στα τυχοδιωκτικά πολεμοχαρή σχέδια των Αμερικανών και Ευρωπαίων στην περιοχή μας, λέγοντας (ο ένας απ’ αυτούς) το αμίμητο πως «οι Αμερικάνοι είναι φίλοι μας»!
– έβαλαν πλάτη να υποθηκευτούν η δημόσια περιουσία, ο εθνικός πλούτος, οι εθνικές πολιτικές και η ίδια η πατρίδα μας για ένα ολόκληρο αιώνα!
Είναι ηλίου φαεινότερο πως οι «3 των Τρικάλων» (μαζί με τους άλλους 150 ομόσταβλούς τους των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) για όλα αυτά τα χρόνια με τις πράξεις, την ψήφο και τη σιωπή τους προκάλεσαν βαριές βλάβες στην υγεία, τα συμφέροντα και τα δικαιώματα του Λαού!
Οι «3 των Τρικάλων», ενώ υπηρετούσαν με στρατιωτική πειθαρχία (ήταν τα σιωπηλά μολυβένια στρατιωτάκια του αρχηγού τους) τις βάναυσες αντιλαϊκές μνημονιακές πολιτικές, που συσσώρευαν υπερκέρδη στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο και φτώχεια στον λαό, ωστόσο εκινούντο ως βουλευτές του λαού, ζούσαν με τα χρήματα του βουλευτή του λαού, με εμφανή την καλοπέρασή τους και –το χειρότερο- επολιτεύοντο στο όνομα και τα ιδανικά της Αριστεράς!!!
Επρόκειτο για σκύλευση των ιδεών, των αγώνων και των θυσιών που έδωσαν (δίνουν και θα δίνουν πάντα) οι πραγματικοί αριστεροί.
Οι «3 των Τρικάλων», προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και να μας κάνουν να αποδεχτούμε τα… «αριστερά»(!!) τους μνημόνια, δεν είχαν πρόβλημα να ευθυγραμμιστούν πλήρως με τα ψέματα, τα ατελείωτα επικοινωνιακά τρυκ και την προπαγάνδα της Κουμουνδούρου και του Μαξίμου, η οποία κατέληγε στη μόνιμη επωδό: στηρίξτε μας, αλλιώς, θα ‘ρθουν οι δεξιοί που είναι χειρότεροι!
Επέσειαν τον μπαμπούλα του χειρότερου, για να παραμένουν βουλευτές οι ίδιοι και να περνούν ζωή χαρισάμενη στην υγειά των κορόιδων, που δεν ήταν άλλοι απ’ τα θύματα των μνημονιακών πολιτικών τους.
Ποιοι ήταν όμως οι 3 άσημοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ απ’ τα Τρίκαλα, που πέρασαν απαρατήρητοι απ’ τη Βουλή, αλλά έφεραν στον Νομό μας 15 μονάδες μπροστά τη Ν.Δ. (44% η Ν.Δ., 29% ο ΣΥΡΙΖΑ), ξεπλένοντας έτσι κατά τον καλύτερο τρόπο τη Δεξιά;
Δικαίως πολλοί συμπολίτες μας διερωτώνται καλόπιστα «πώς γίνεται αριστεροί βουλευτές να μεταλλάσσονται εν μια νυκτί και να στηρίζουν με χέρια και πόδια ακατάπαυστα βάρβαρα αντιλαϊκά μνημόνια;».
Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν ποτέ αριστεροί. Όσον αφορά τους 2 εξ αυτών, τόσο η Τρικαλινή κοινωνία, όσο και, καλύτερα ακόμη, εμείς που τους ζήσαμε απ’ τα μέσα (στις οργανώσεις) γνωρίζουμε ότι πάντα προέτασσαν την προσωπική τους ανάδειξη, εξουσία και όφελος έναντι του συλλογικού και της κοινωνικής προσφοράς. Γι’ αυτό δεν ήταν ποτέ αριστεροί.
Ο και σήμερα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αποπειράθηκε να «πασοκοποιήσει» την Αριστερά 10 ολόκληρα χρόνια πριν απ’ τον Τσίπρα! Ήταν τότε που –μόνος Συνασπιστής στην Ελλάδα!- στηρίχτηκε απ’ το ΠΑΣΟΚ για Νομάρχης. Υπέστη παταγώδη εκλογική και πολιτική αποτυχία, δίνοντας στον δεξιό Βλαχογιάννη ποσοστά Λακωνίας στα Τρίκαλα (55%). Έκτοτε για 5 και πλέον έτη εξαφανίστηκε από πολιτικού προσώπου γης, καιροφυλακτώντας καιροσκοπικά για την επανεμφάνισή του το 2015, χωρίς εν τω μεταξύ να έχει οποιαδήποτε συμμετοχή στους μεγάλους αντιμνημονιακούς αγώνες του λαού μας (κίνημα πλατειών, διόδια, χαράτσια, πλειστηριασμούς κ.λπ.). Κρυμμένος απ’ τους αγώνες, πετάχτηκε στο βαγόνι του τρένου την κατάλληλη στιγμή!
Ο τέως βουλευτής, μακριά πάντα απ’ τους αγώνες και τα κινήματα, ήταν σταθερά ο άγγελος φύλακας του κόμματος. Άνθρωπος του βαθέος ΣΥΝ και του βαθέος ΣΥΡΙΖΑ, με τις λίστες των μελών ανά χείρας, υπήρξε ο αδιαμφισβήτητος κλειδοκράτορας του κόμματος. Και βρήκε την κατάλληλη στιγμή εν έτει 2015, όταν «δέναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα» να γίνει βουλευτής!
Με νηπιώδη μέχρι ανύπαρκτο πολιτικό λόγο ο τέως, με πολιτικό λόγο ο νυν (έστω λόγος πλαδαρός, ανούσιος, στρογγυλεμένος και χωρίς αιχμές).
Η τέως βουλευτίνα, που ποτέ της δεν είχε ασχοληθεί με την πολιτική (δεν είναι κατ’ ανάγκην κακό αυτό), λόγω γυναικείας ποσόστωσης λίγες ώρες πριν κλείσουν τα ψηφοδέλτια και χάριν της στενής της συγγένειας εξ αγχιστείας με τον τότε γραμματέα του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ επιστρατεύθηκε στις εκλογές του 2012 και έκτοτε… παρέμεινε βουλευτίνα για μια 7ετία! Αν έχεις τύχη, διάβαινε, που έλεγαν και παλιά. Όλα αυτά τα χρόνια ασκούσε τα υψηλά της καθήκοντα ως «Μητέρα του Λαού και του Έθνους» όχι ως αυτόβουλη πολιτικός, αλλά με δημοσιοϋπαλληλική αφοσίωση και πειθαρχία στο κόμμα της.
Στη δε Βουλή θα έχουν να τη θυμούνται οι συνάδελφοί της για την άψογη ανάγνωση του καταλόγου των ονομάτων τους (λόγω της εξαιρετικής ορθοφωνίας της).
(Για να καταλάβουμε καλύτερα την επιλογή και εκλογή των 3 ως βουλευτών της Αριστεράς, πρέπει να αναζητήσουμε και να αναλύσουμε τα βαθύτερα πολιτικά αίτια. Γι’ αυτό θα ακολουθήσουν 3 πολιτικά άρθρα μας, ένα για τον καθένα ξεχωριστά, δηλαδή τον Σάκη Παπαδόπουλο, τον Χρήστο Σιμορέλη και την Παναγιώτα Δριτσέλη, αντίστοιχα).
Του Χρήστου Σταμόπουλου
