Γράφει ο Χρήστος Γκίμτσας
(Γιατί λένε πως λαοί χωρίς μνήμη είναι προορισμένοι να εξαφανιστούν.)
1962: Κρίση τηςΚούβας. Οι Σοβιετικοί εγκατέστησαν πυρηνικές κεφαλές στην Κούβα, σε αντίποινα της εγκατάστασης αντίστοιχων όπλων από τους Αμερικανούς, στην Τουρκία. Δηλαδή στο μαλακό υπογάστριο της ΕΣΣΔ. Η κρίση έληξε με την απομάκρυνση των όπλων αυτών και από τις δύο χώρες.
Από τότε η Τουρκία-χώρα , μέλος του ΝΑΤΟ- ήταν αναβαθμισμένη πολιτικά και στρατιωτικά, ακριβώς λόγω της γειτονικής σχέσης με την ΕΣΣΔ.
Μια Τουρκία που ποτέ δεν έκρυψε την επεκτατική της διάθεση κυρίως προς τα δυτικά της και ιδιαίτερα προς την Κύπρο. Το νησί με την Ελληνική και Τουρκική κοινότητα και με έντονες αντιθέσεις μεταξύ τους, συχνά υποδαυλισμένες.
1963: Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Μακάριος, θέλοντας να αναθεωρήσει το σύνταγμα της Κύπρου, προκάλεσε ταραχές στο νησί μεταξύ των δύο κοινοτήτων και η Τουρκία , ως εγγυήτρια δύναμη, απείλησε με εισβολή, με πρόσχημα την προστασία των Τουρκοκυπρίων.
1964-65: Η Τουρκία κλιμακώνει την επιδείνωση των Ελληνο- Τουρκικών σχέσεων με την απέλαση από την Κων/πολη των Ελληνικών υπολειμμάτων, προκαλώντας για ακόμα μια φορά την Ελλάδα.
1964, Οκτώβριος: Στην Ελλάδα κυβερνά η Ένωση Κέντρου (Ε.Κ.) και πρωθυπουργός είναι ο Γεώργιος Παπανδρέου. Ο τελευταίος αντιλαμβανόμενος την επιθετικότητα της Τουρκίας, ιδιαίτερα την επεκτατική της διάθεση στην Μεγαλόνησο, έστειλε «μυστικά» σ΄ αυτήν 8500 άνδρες με ανάλογο εξοπλισμό ως αποτρεπτική δύναμη στις αποβατικές διαθέσεις της . Υπ’ όψη ότι Η Ελλάδα και η Αγγλία ήταν και είναι οι άλλες δυο εγγυήτριες δυνάμεις του νησιού.
Η Κύπρος με την αυτή την δύναμη των 8500 ανδρών, είχε θωρακιστεί αποτελεσματικά και συγχρόνως το στράτευμα αυτό το καλούμενο «μεραρχία», λειτουργούσε και ως στρατός κατοχής, περιορίζοντας τις ανεξάρτητες συμπεριφορές του Μακαρίου, που είχε προστρέξει στην Σοβιετική Ένωση για πολιτική στήριξη και εξοπλισμό. Κάτι που είχε ενοχλήσει το ΝΑΤΟ. Γι’αυτό εκείνη την εποχή η Κύπρος είχε χαρακτηριστεί ως «Κούβα της Μεσογείου» και ο Μακάριος, ο «Κάστρο» της.
Παρ’ όλο που η αποστολή της Μεραρχίας έγινε «μυστικά», ήταν σε γνώση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, και έγινε με την συναίνεση τους.
1965, Ιούλιος: Σύγκρουση Γ. Παπανδρέου με τα ανάκτορα και ακολουθεί η παραίτηση του από την πρωθυπουργία. Με μεθοδευμένη αποστασία βουλευτών της Ε.Κ. ακολουθούν ενέργειες σχηματισμού διαφόρων κυβερνήσεων. Η περίοδος χαρακτηρίζεται ως «Ιουλιανά» και ένας από τους πρώτους που διέσπασαν την Ε.Κ. , ήταν Κ. Μητσοτάκης που από τότε είχε έντονη αντιπαράθεση με τον Αν. Παπανδρέου. Αναφέρεται ότι αποστασία των βουλευτών της Ε.Κ. «διευκολύνθηκε» με χρήματα της CIA.
Ακολούθησε μία άστατη πολιτική περίοδος,και την 21η/4/1967, με πρόσχημα την σωτηρία της χώρας «από τον από Βορά κίνδυνο και το φαύλο πολιτικό καθεστώς», επιβλήθηκε δικτατορία. Ο άνθρωπος που την σχεδίασε και την επέβαλε ήταν ο πράκτορας της CIA, Τομ Καραμεσίνης. (1)
1967, Κύπρος: Με αφορμή την επίθεση του Γρίβα και της Εθνοφρουράς στο το τούρκικο χωριό Κοφίνου, η Τουρκία , πάντα με πρόσχημα την προστασία των Τουρκοκυπρίων, απείλησε με εισβολή και απαίτησε την απόσυρση της Ελληνικής ‘’μεραρχίας΄΄ από το νησί.
1967, Νοέμβριος: Η χούντα, ύστερα από παρέμβαση και πίεση των ΗΠΑ και ανίκανη να διαχειριστεί μία πιθανή σύρραξη με την Τουρκία, απέσυρε την μεραρχία και ουσιαστικά το νησί που έμεινε ανοχύρωτο. Όλα αυτά κατ’ απαίτηση της Τουρκίας. Εγινε δηλαδή το πρώτο βήμα της προετοιμαζόμενης εισβολής, στην αποδυναμωμένη πια στρατιωτικά ,Κύπρο. Απλώς χρειαζόταν η αφορμή.
Αυτή η αφορμή δόθηκε στις 15 Ιουλίου 1985, με το πραξικόπημα των χουντικών κατά του Μακαρίου και την απόπειρα δολοφονίας του.
Εντολείς του πραξικοπήματος , οι Ελληνες χουντικοί που μισούσαν τον Μακάριο, και ιδιαίτερα ο αόρατος δικτάτορας Ιωαννίδης, καθοδηγούμενος από πράκτορα τηςCIA,Γκας Λάσκαρις Αβρακότος (2), επίσης Ελληνικής καταγωγής και στρατολογημένος από τον Τομ Καραμεσίνη.
Ο Αβρακότος είναι αυτός που κατά τον Μ. Ιγνατίου κυριολεκτικά οργάνωσετο πραξικόπημα καθοδηγώντας και χειραγωγώντας τον Ιωαννίδη, με πρόσχημα την ένωση του νησιού με την Ελλάδα, μετά την εξόντωση του Μακαρίου, κρύβοντας την αλήθεια, που ήταν η εισβολή και κατοχή της βόρειας Κύπρου από τους τούρκους.
Με δικαιολογία το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, οι Τούρκοι εισέβαλαν στο νησί (20/4/1974), ενώ οι Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έδειξαν χαρακτηριστική υστέρηση, αδράνεια και «αυτοσυγκράτηση» με εντολή της χούντας, έτσι που η εισβολείς βρήκαν μικρή αντίσταση και από λίγους ηρωικούς μαχητές ,Κύπριους και Ελλαδίτες.
Η εθνική τραγωδία ολοκληρώθηκε με την κατάληψη του 33% του εδάφους της Κύπρου . Η χούντα κατέρρευσε, και η Κυβέρνηση Καραμανλή που ακολούθησε, με υπουργό εξωτερικών τον Γ. Μαύρο έτρεχε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.
Η Τουρκία πέτυχε τελικά εκείνο που ήταν στρατηγική της επιδίωξη με τις ευλογίες και τις πλάτες των ΗΠΑ και ιδιαιτέρως του υπουργού των εξωτερικώνΚίσινγκερ που χαρακτηρίστηκε ως σύγχρονος Μέτερνιχ.
Από τότε και έχοντας ως ορμητήριο το κατεχόμενο τμήματης Κύπρου, κλιμακώνει συνέχεια τις προκλητικές διεκδικήσεις και ενέργειες, στην Μεσόγειο και ιδιαίτερα στο Αιγαίο, για να καταλήξουμε σήμερα στην αμφισβήτηση της Ελληνικής κυριαρχίας με κορυφαίο δείγμα τα γεγονότα των Ιμίων. Να παραβιάζει καθημερινά τα όρια της Ελληνικής επικράτειας και να έχει περικυκλώσει με ερευνητικά σκάφη την Κύπρο και ναδιεκδικεί το μισό Αιγαίο.
Και η Ελλάδα να τρέχει αμήχανα πίσω από τα γεγονότα , με την αμυντική και αποτρεπτική μηχανήτης, στα όρια της αντοχής, να επικαλείται διεθνείς συμφωνίες και να παρακαλά «συμμάχους» για βοήθεια.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Μόνοιμας , κάτι που επαναλαμβάνεται συχνά στην ιστορία μας, βάλαμε τα χέρια μας και βγάλαμε τα μάτια μας. Κάτω από συνθήκες έσχατης εθνικής προδοσίας. Τι και αν οι χουντικοί προδότες της Κύπρου , έμμισθοι πράκτορες της CIA, όπως αναφέρονται, καταδικάστηκαν σε θάνατο και σάπισαν(;) στην φυλακή.Έδωσαν όμως στους Τούρκους το βήμα που χρειάζονταν για να επεκτείνουν τις προκλήσεις και τις διεκδικήσεις στο Αιγαίο και στην Νοτιοανατολική μεσόγειο, περίπου μισό αιώνα τώρα.
Και κάποιοι να κάνουν στις ημέρες μας την δυσοίωνη πρόβλεψη , πως επίκειται η επόμενη συρρίκνωση της Πατρίδας με την μορφή της «συνδιαχείρησης του Αιγαίου».
Και κάτι ακόμα:
Πολλοί κυρίως ένστολοι που υπηρέτησαν και στήριξαν την Απριλιανούς προδότες (τα κατά Αβέρωφ ‘’σταγονίδια’’), είναι ακόμα παρόντες, συνταξιοδοτήθηκαν από το υστέρημα των Ελλήνων και είναι διεκδικητές δημοσίων θέσεων και αξιωμάτων .
Email: [email protected]
(1) Τομ (Θωμάς) Καραμεσίνης: Ελληνοαμερικανός πράκτοραςτης CIA, με πλούσια δράση. Διετέλεσε σταθμάρχης της CIA στην Αθήνα. Είχε διεθνή δράση. Κυνηγός τσέ Γκεβάρα και του Κάστρο, οργάνωσε την δολοφονία του Λομούμπα στο Κογκό , την δικτατορία στην Ελλάδα το πραξικόπημα στην Χιλή κατά του Αλιέντε , συνδέεται με το Γουοτεργκέιτ και την δολοφονία του Κένεντι. Διετέλεσε υπεύθυνος για τις μυστικές υπηρεσίες της CIAσε όλον τον κόσμο.
(2) Γκας Λάσκαρης Αβρακότος: Επίσης Ελληνοαμερικανός πράκτορας της CIAστρατολογημένος από τον Τομ Καραμεσίνη. Με πλούσια δράση σε όλο τον κόσμο (Μ. Ανατολή, Αφγανιστάν, Ελλάδα) Στενός συνεργάτης του δικτάτορα Ιωαννίδη. Χρεώνεται το πραξικόπημα κατά Μακαρίου στην Κύπρου. Λέγεται ότι είχε γίνει στόχος της 17ης Νοέμβρη.
ΠΗΓΕΣ:
1. «Ο βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας». Αλεξης Παπαχελάς
2.Αρθρογραφία του Μ. Ιγνατίου
3.Βικιπαίδεια
4. Εφημερίδες της εποχής .(Από το «Χρονικό του 20ου αιώνα» Εκδόσεις Δομική
5. «Η μηχανή του χρόνου» Τηλεοπτική δημοσιογραφική- ερευνητική εκπομπή.
