Αν και είμαστε σχεδόν στην αρχή της επίσημης προεκλογικής περιόδου, ανεπίσημα μπήκαμε προ μηνών στον κύκλο των Εκλογών, τα πάντα βεβαιώνουν μια μεγάλη νίκη της Ν.Δ. η οποία έχει και μεγάλη αξία για την πατρίδα μας.
Το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών της 26ης Μαΐου, ανάγκασε, κυριολεκτικά, τον Αλέξη Τσίπρα να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές, που δεν τις ήθελε με τίποτα. Το κλίμα είναι μη αναστρέψιμο για τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η Ν.Δ. σαρώνει, από την Δεξιά μέχρι την Αριστερά.
Ο λίγος χρόνος, που υπάρχει ανάμεσα στις Ευρωεκλογές και τις πρόωρες εθνικές εκλογές, το εύρος της διαφοράς ήταν 9,5 μονάδες, αλλά και τα αρνητικά γεγονότα, που έλαβαν χώρα από το 2015 μέχρι σήμερα, σχεδόν μηδενίζουν κάθε πιθανότητα για παλινόρθωση της Κυβέρνησης Τσίπρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και αυτός μια Μνημονιακή μορφή εξουσίας, με μεγάλες προγραμματικές και ιδεολογικές ανακολουθίες.
Βασικά, υπερτίμησε την δεξιότητά του στην κυνική και ολοκληρωτική διαχείριση της εξουσίας, υποτίμησε το εύρος των αντιδράσεων. Περιφρόνησε Εθνικές και Θρησκευτικές αξίες. Κλόνισε το κύρος της Δικαιοσύνης και από «τυφλή» ήθελε να την κάνει «μονόφθαλμη». Δίχασε τους δικαστές και τους πολίτες και πήρε … διαζύγιο από τον Λαό. Εφάρμοσε πολιτικές «παλαιοκομματικές», δείχνοντας πως είναι, ο ΣΥΡΙΖΑ, πιο παλιός και από το παλιό.
Τώρα τον Τσίπρα τον ενδιαφέρει το μέγεθος της διαφοράς και φυσικά, εάν αυτό είναι διαχειρίσιμο ή όχι. Πάντως οι εσωτερικοί τριγμοί είναι έντονοι και φαίνεται πως το αστέρι του Αλέξη Τσίπρα θα καταγραφεί ως «διάττων αστέρας» δηλαδή ως αστέρι που σβήνει και εξαφανίζεται. Οι μεγάλες ήττες φέρνουν και μεγάλες αναταράξεις …! Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν η «πρώτη φορά Αριστερά» αλλά ήταν η ντροπή της Αριστεράς.
Από την άλλη πλευρά η Ν.Δ. και ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται πως είναι ο κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού. Όλα δείχνουν πως η κατάκτηση της Αυτοδυναμίας είναι σχεδόν εφικτή και μάλλον δεδομένη. Η ψαλίδα μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, καθημερινά, μεγαλώνει και ανοίγει επικίνδυνα για την Κυβέρνηση.
Το στοίχημα του Μητσοτάκη είναι πλέον να μετατρέψει το εκλογικό αποτέλεσμα σε πολιτική κυριαρχία και να φανεί ότι είναι όχι διαχειριστής της εξουσίας αλλά ότι είναι μία νέα ηγετική μορφή.
Έχει όλες τις προϋποθέσεις να το πετύχει, γιατί διαφορετικά τόσο η πολιτική όσο και η οικονομική κρίση θα βαθύνει πολύ και η χώρα θα μοιάζει σαν πλοίο … ακυβέρνητο.
Μεγάλη, λοιπόν, η ευκαιρία για τη Ν.Δ. και για τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά πολύ μεγάλη είναι και η ευθύνη.
Ο «κύβος ερρίφθη» και «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω». Οι διαφορές ανάμεσα σε Ν.Δ. και σε ΣΥΡΙΖΑ είναι πολλές και τεράστιες. Στον δρόμο της τετραετίας, που είναι μπροστά, η Ν.Δ. έχει να αναμετρηθεί μόνον με τον «παλιό κακό της εαυτό», που όλοι απεύχονται.
Το κλίμα αισιοδοξίας, δείχνει πως η Κυβέρνηση, που είναι «προ των Πυλών», πρέπει να είναι συμπαγής, αποτελεσματική και να στείλει, προς κάθε κατεύθυνση, το σήμα της αλλαγής πλεύσης με βάση τα προβλήματα των πολιτών.
Πρέπει να ξεκινήσει από τον Λαό. Να πορευθεί με τον Λαό και να ενεργήσει με γνώμονα το συμφέρον του Λαού, της θρησκείας και της οικογένειας.
Η αλήθεια είναι ότι η ευκαιρία είναι μεγάλη και μοναδική και γι’ αυτό η ευθύνη της Ν.Δ. και του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι πρωτοφανής και τεράστια.
Ας καταλάβουν όλοι τους ότι η Ελλάδα και οι Έλληνες είναι πάνω απ’ όλα και πρέπει να ζήσουν.
Είθε «το Άγιον Πνεύμα το Αγαθόν», που η Εκκλησία μας εορτάζει σήμερα, να φωτίσει όσους κυβερνήσουν απ’ εδώ και μπροστά την … πατρίδα μας.
Γράφει ο Δρ. Κώστας Πατέρας, D.Ed., M.Ed., Ph.D., Πολιτευτής Τρικάλων
