Το Σάββατο του Λαζάρου γιορτάζεται το προαναστάσιμο μήνυμα. Μέρα νίκης της ζωής επί του θανάτου, μέρα χαράς πριν την Μεγάλη Εβδομάδα των Θείων Παθών, το τέλος της οποίας οδηγεί στην μεγαλύτερη και σπουδαιότερη γιορτή της χριστιανοσύνης, Την Ανάσταση.
Οι Λαζαρίνες βγαίνουν σαν την Άνοιξη, με καλάθια στολισμένα με λουλούδια και τραγουδούν την Ανάσταση του Λαζάρου. Κι ενώ σε όλη την Ελλάδα, οι Λαζαρίνες τραγουδούν τον «Λάζαρο» το Σάββατο του Λαζάρου, στα Τρίκαλα, τον τραγουδούν την Πέμπτη πριν την Μεγάλη Εβδομάδα.
Τρεις πολιτισμοί ενώνονται στα Τρίκαλα. Των Βλάχων, των Καραγκούνηδων και των Χασίων και οι Λαζαρίνες στην πόλη των Τρικάλων, τραγουδούν τους λαζαριάτικους αγερμούς του κάθε τόπου και τις παραλλαγές τους, έτσι όπως τους έμαθαν από τις γιαγιάδες και τις μαμάδες τους.
Η αναβίωση των Λαζαριάτικων αγερμών, μέσω του «Διαγωνισμού Λαζαρίνων», είναι πλέον θεσμός για την πόλη των Τρικάλων.
Ο θεσμός του «Διαγωνισμού Λαζαρίνων», προέκυψε μετά από πρόταση του Συλλόγου "Φίλοι του Λαογραφικού Μουσείου Τρικάλων", την δεκαετία του ΄80, με το σκεπτικό να διασωθούν τα Λαζαριάτικα τραγούδια του τόπου καθώς και ο παραδοσιακός στολισμός (τεχνική και επιλογή λουλουδιών) των καλαθιών που κρατούν οι Λαζαρίνες και «λένε» τον «Λάζαρο».
Ο Διαγωνισμός πραγματοποιείται κάθε χρόνο στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Τρικκαίων, από τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου και από τον Σύλλογο "Φίλοι του Λαογραφικού Μουσείου".
Εκατοντάδες κορίτσια όλων των ηλικιών, από νήπια μέχρι έφηβες-μαθήτριες Γυμνασίων και Λυκείων, συμμετέχουν με τα στολισμένα καλάθια τους, λέγοντας – ατομικά ή συλλογικά – ένα παραδοσιακό Λαζαριάτικο τραγούδι (αγερμό).
Τα πιο άγνωστα και σπάνια τραγούδια βραβεύονται, όπως επίσης και τα πιο παραδοσιακά στολισμένα καλάθια που κρατούν οι Λαζαρίνες στα χέρια τους, τραγουδώντας.
Η μέρα αυτή, είναι στην κυριολεξία, μια πολύ ξεχωριστή, πολύχρωμη και ευωδιαστή μέρα για την πόλη των Τρικάλων, μιας και όλη η πόλη, γεμίζει με τις Λαζαρίνες που κρατάνε στα χέρια τους τα ολοστόλιστα καλαθάκια, με κάθε λογής λουλούδια – από τους αγρούς και τους πήπους – και όλοι οι δρόμοι, γεμίζουν με πέταλα λουλουδιών – που "δραπετεύουν" από τα στολισμένα καλάθια… καθώς οι Λαζαρίνες κινούνται προς το Πνευματικό Κέντρο και κατόπιν σε σπίτια και καταστήματα, για να πουν τον Λάζαρο!
• Η Χασιώτισσα Λαζαρίνα «Πάμε στην κόρη, πάμε, πάμε στην μαυρομάτα»
Το trikalanews.gr συνάντησε μια Λαζαρίνα στο κέντρο των Τρικάλων, στην οδό Απόλλωνος, γνωστή ως η οδός με τις πολύχρωμες ομπρέλες. Κι ενώ οι περισσότερες Λαζαρίνες – στην εποχή μας – συνηθίζεται να συνοδεύονται από τις μητέρες τους, το ξεχωριστό της Λαζαρίνας που συναντήσαμε, εκτός από το γεγονός ότι φορούσε παραδοσιακή ενδυμασία, ήταν ότι συνοδεύονταν από τον πατέρα της.
Αυτός ήταν κι ο λόγος που τους σταματήσαμε και ζητήσαμε την άδεια του πατέρα για να μιλήσουμε με την ανήλικη κόρη του.
Η επόμενη έκπληξη – που τεκμηρίωσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το πράγματι ξεχωριστό αυτής της Λαζαρίνας , το όνομα της οποίας είναι Νταλούκα Θεοδώρα – ήταν όταν μετά την άδεια του πατέρα της κ. Βασίλη Νταλούκα, το κορίτσι άρχισε να τραγουδά ένα συνδυασμό πραγματικά σπάνιων Λαζαριάτικων τραγουδιών, από την περιοχή των Χασίων.
«Ερχόμαστε από το Πνευματικό Κέντρο που γίνεται ο Διαγωνισμός και τώρα πηγαίνουμε σε κάποιες υποχρεώσεις για να τραγουδήσει η Θεοδώρα τον Λάζαρο. Η ενδυμασία που φοράει είναι Χασιώτικη. Σεβόμαστε τα έθιμα και τις παραδόσεις του τόπου μας και θέλουμε να τα κρατάμε ζωντανά. Αυτό γίνεται όταν τα παιδιά, μαθαίνουν για την Παράδοση γιατί εκείνα είναι που θα την συνεχίσουν» είπε ο κ. Βασίλης Νταλούκας.
Αμέσως μετά, η 10χρονη Θεοδώρα, τραγούδησε για τους αναγνώστες του trikalanews.gr το Λαζαριάτικο τραγούδι: «Πάμε στην κόρη πάμε, πάμε στην μαυρομάτα», καθώς και άλλους Λαζαριάτικους αγερμούς.
Με το τραγούδι αυτό, όλοι εμείς από το trikalanews.gr ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ! Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και ΦΥΣΙΚΑ, ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
Πάμε στην κόρη πάμε, πάμε στην μαυρομάτα,
Την βρίσκω να κοιμάται, στον ήλιο στο γρασίδι, κατάματα στον ήλιο.
Σε τούτα τα σπίτια τα ψηλά, τα μαρμαροστρωμένα,
εδώ έχω κόρη για παντρειά, θέλω να την παντρέψω.
Την τάζω γιέμ΄τον Βασιλιά, την τάζω γιέμ΄τον Ρήγα
Δεν θέλω εγώ τον Βασιλιά, δεν θέλω εγώ τον Ρήγα,
μον΄θέλω τ΄αρχοντόπουλο , τ΄αρχοντογεννημένο,
να που γεννήθηκ΄το πρωί, κατάματα στον ήλιο,
τον ήλιο βάζει πρόσωπο και το φεγγάρι αστέρι
και τον καθάριο αυγερινό, κουμπί και δαχτυλίδι.
Καλώς μας ήρθες Λάζαρε, για φέτος, για του χρόνου
Κι η Πασχαλιά χαρούμενη, με ίτσια, με λουλούδια,
Τα ίτσια πέφτουν στην ποδιά, τα κίτρα στο μαντήλι
και τα μοσχοτριαντάφυλλα, τρώιρα στο καλάθι.
Τρώιρο, τρωίρο έφερνα, βασιλικό μαζεύω
Βασιλικό και βάλσαμο, μόσχο και καραφύλλι.
Και του Χρόνου!
