Tο τελευταίο χρονικό διάστημα διαδραματίζεται ένα θέατρο του παραλόγου, απαξιώνοντας περαιτέρω το πολιτικό σύστημα της πατρίδας στα όμματα των πολιτών, με πρωταγωνιστές τον Πρωθυπουργό και τον πάλαι ποτέ συγκυβερνήτη του αρχηγό των ΑΝΕΛ. Ο μεν πρώτος επιθυμεί πάση θυσία να συγκεντρώσει την απαιτούμενη πλειοψηφία για την κύρωση της συμφωνίας της Πρεσπών στη Βουλή, χρησιμοποιώντας θεμιτά και αθέμιτα μέσα. Ο δε κ. Πάνος Καμμένος βρίσκεται σε βέρτικο αλλάζοντας καθημερινά απόψεις. Την μια ομιλούσε ότι θα άρει την εμπιστοσύνη του στην κυβέρνηση και την άλλη ότι θα στήριζε την κυβέρνηση, χωρίς να ψηφίσει την συμφωνία των Πρεσπών.
Εν τέλει, επέλεξε να αποχωρήσει από την κυβέρνηση και να μην παρέχει ψήφο εμπιστοσύνης και να μην επικυρώσει τη συμφωνία των Πρεσπών. Βέβαια είναι απορίας άξιων ότι έθεσε κομματική πειθαρχία για τα άνω ζητήματα στη γραμμή που προτείνει ο ίδιος για δύο βουλευτές (Κόκκαλης και Κουντουρά) ενώ θα επιτρέψει τους υπόλοιπους να ψηφίσουν κατά συνείδηση! Με τον τρόπο αυτό όμως διευκόλυνε την κυβερνούσα παράταξη να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης και θα βοηθήσει να περάσει η εν λόγω συμφωνία από τη Βουλή! Ακόμη, παρατηρούμε το οξύμωρο ο αρχηγός του Ποταμιού να διακηρύττει ότι πρέπει στη χώρα να διεξαχθούν άμεσα εκλογές, αλλά να δηλώνει ότι θα υπερψηφίσει τη συμφωνία στηρίζοντας κατά αυτό τον τρόπο την κυβέρνηση!
Το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι οι τρεις άνω πολιτικοί είναι καταδικασμένοι στη συνείδηση της πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών. Ο Πρωθυπουργός αγνοώντας τη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού να μην εγκριθεί η παρούσα συμφωνία και βρισκόμενος σε αποδρομή δρα με αντιδημοκρατικό τρόπο, μην διεξάγοντας δημοψήφισμα και ετοιμάζεται να κυρώσει τη σημαντικότερη συμφωνία μεταπολεμικά διαθέτοντας μια πλειοψηφία «κουρελού», που προέκυψε με ανταλλάγματα, υπόγειες διεργασίες και κανιβαλισμό των κομμάτων του Ποταμιού και των ΑΝΕΛ! Αντιθέτως, για ένα μείζονος σημασίας εθνικό ζήτημα επιβάλλεται η συμφωνία να κυρωθεί με αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών κατ' εφαρμογή του άρθρου 28 παρ. 2 του Συντάγματος σύμφωνα με το ψήφισμα της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας.
Τα κόμματα της αντιπολιτεύσεως (ΝΔ, Χρυσή Αυγή, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και Ένωση Κεντρώων) και ειδικά η Νέα Δημοκρατία, ως το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης και φερόμενη, ως τούτη τη στιγμή, πρώτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις, που διαφωνούν με την συμφωνία των Πρεσπών χαρακτηρίζοντάς την άκρως επιζήμια για τα εθνικά συμφέροντα, δεν αρκεί μόνο να την καταψηφίσουν, αλλά να αναλάβουν σημαντικές πρωτοβουλίες που θα αποτρέψουν την ψήφισή της, γιατί σε διαφορετική περίπτωση κινδυνεύουν να κατηγορηθούν από τους πολίτες ότι δεν έπραξαν τα δέοντα για να αποτρέψουν την έγκρισή της από το ελληνικό κοινοβούλιο, γεγονός που θα επιφέρει την εκλογική αποδυνάμωσή τους.
Καταρχάς πρέπει να ζητήσουν να κυρωθεί με 180 βουλευτές, όπως σημειώθηκε παραπάνω. Αν δε γίνει δεκτό το παραπάνω αίτημα να παραιτηθούν σύσσωμες οι κοινοβουλευτικές ομάδες και αναπληρωματικοί βουλευτές των κομμάτων, ώστε να οδηγηθούμε σε εκλογές για την πλήρωση των θέσεων. Αξίζει να επισημανθεί ότι για να συνεχίζονται ομαλά οι κοινοβουλευτικές εργασίες απαιτείται η ύπαρξη τουλάχιστον 200 βουλευτών.
Έτσι, ο ελληνικός λαός θα μπορέσει να εκφραστεί εμμέσως για το αν διαφωνεί ή συμφωνεί με την συμφωνία στηρίζοντας με θηριώδη ποσοστά τα αντιπολιτευόμενα κόμματα και δη τη ΝΔ ή αποδοκιμάζοντάς τα μιας και η κυβέρνηση δεν καταφεύγει σε δημοψήφισμα. Παράλληλα θα αποτυπωθούν οι νέες κοινοβουλευτικές ισορροπίες και θα φανεί ότι υφίσταται έντονη δυσαρμονία λαϊκής βούλησης και γιαλαντζί κυβερνητικής πλειοψηφίας γεγονός, που ίσως οδηγήσει τον κ. Τσίπρα να ανακρούσει πρύμναν ματαιώνοντας την ψήφιση της συμφωνίας και προκηρύσσοντας άμεσα πρόωρες εκλογές. Επιπρόσθετα, το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών θα έχει μεγάλο αντίκτυπο, γεγονός που μπορεί να ωθήσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αναλάβει πρωτοβουλίες για την αποτροπή της ψήφισής της, όπως για παράδειγμα να παραιτηθεί από την θέση του, με απότοκο να προκηρυχθούν εθνικές εκλογές.
Ο ελληνικός λαός γι΄αυτό το κομβικής σημασίας ζήτημα, που αφορά εμάς και τις μελλοντικές γενεές στις οποίες θα κλιθούμε να λογοδοτήσουμε αν δεν πράξουμε τα πρέποντα, επιβάλλεται να μην μείνει αμέτοχος παρακολουθώντας τις εξελίξεις και αναμένοντας να συμβεί το μοιραίο! Οι δυναμικές κινητοποιήσεις θα πρέπει να είναι το ελάχιστο χρέος προς τους χιλιάδες προγόνους μας που πότισαν με το αίμα τους τα ιερά χώματα της Μακεδονίας για να μπορούμε εμείς να αναπνέουμε ελεύθερα. Ειρήσθω εν παρόδω, ένας από αυτούς ήταν και ο προπάππους μου, Γκατζής- Σέμος Ιωάννης που θυσιάστηκε στη μάχη του Κιλκίς- Λαχανά με τους Βουλγάρους (19-21 Ιουνίου 1913) αφήνοντας πίσω του δύο ορφανά, ένα εξ αυτών σε νηπιακή ηλικία και το άλλο γεννηθέντα 45 ημερών προ του θανάτου του!
Καταρχήν, επιβάλλεται να προβεί σε διαμαρτυρίες, που θα έχουν αποδέκτη πρωτίστως την κυβέρνηση και δευτερευόντως τα κόμματα της αντιπολιτεύσεως, ώστε η μεν πρώτη να ακυρώσει τη συμφωνία και τα αντιπολιτευόμενα κόμματα να αναλάβουν τις πρωτοβουλίες που περιγράφηκαν παραπάνω. Σε περίπτωση που δεν φέρουν αποτέλεσμα οι άνω αντιδράσεις επιβάλλεται οι Έλληνες πολίτες να προβούν σε δυναμικές ενέργειες που θα παράγουν ουσιαστικό αποτέλεσμα. Επί παραδείγματι, κλείσιμο εθνικών οδών, ιδιαίτερα στην Μακεδονία, για μεγάλη χρονική διάρκεια και άσκηση έντονων πιέσεων στους βουλευτές, ειδικά των επαρχιών της Μακεδονίας, που φέρονται ότι θα στηρίξουν την συμφωνία.
Επίσης, αν και δηλώνω απερίφραστα ότι είμαι υπέρ των συλλαλητηρίων για το όνομα της Μακεδονίας, καθότι συμμετείχα σε όλα τα Συλλαλητήρια που πραγματοποιήθηκαν για το ζήτημα αυτό (δλδ δύο φορές στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, στο Πισοδέρι της Φλώρινας, στη Βεργίνα και στην Κατερίνη) εν τοις πράγμασι αποδείχτηκε, ότι μόνο η διοργάνωση αυτών δεν φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, γι΄αυτό και ο ελληνικός λαός πρέπει να κλιμακώσει τις κινητοποιήσεις του. Μόνον έτσι μπορούμε να προσδοκούμε ότι θα ανασχεθεί η ψήφιση αυτής της μειοδοτικής συμφωνίας, που εκχωρεί το όνομα και άλλα σημαντικά οφέλη στη γείτονο χώρα και μελλοντικά θα μας οδηγήσει σε εθνικές περιπέτειες. Εν κατακλείδι, τα προστάγματα που είναι πρέπον να μας κατευθύνουν σε αυτόν το δίκαιο αγώνα είναι η «Ισχύς εν τη ενώσει» και το «Ἔστι μὲν οὖν Ἑλλὰς καὶ ἡ Μακεδονία» που σημαίνει «είναι λοιπόν Ελλάδα και η Μακεδονία» και αποτελεί φράση του αρχαίου Έλληνα ιστορικού, φιλοσόφου και γεωγράφου Στράβων στο έργο του «Γεωγραφικά (Ζ’ 9)!
Θεοφάνης Θ. Γκατζής
Οικονομολόγος- Διεθνολόγος, αρθρογράφος
