Γράφει ο Χρήστος Γκίμτσας
Υπήρξε εποχή που αετονύχηδες με το ψέμα και την παραπληροφόρηση, βοηθούμενοι από μίσθαρνα πολιτικά και δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, έγδυσαν ένα ολόκληρο λαό στο χρηματιστήριο , αλλά από ότι θυμάμαι κανένας δεν μπήκε φυλακή, ούτε καν από τους ανθρώπους της κεφαλαιαγοράς, τους εντεταλμένους φρουρούς της χρηματιστηριακής εντιμότητας. Άλλωστε το έγκλημα έχαιρε της προστασίας και των ευλογιών του τότε πρωθυπουργού της χώρας.
Όταν ο Χριστοφοράκος εκμαύλιζε ολόκληρο υπουργικό συμβούλιο, και ΚΥΣΕΑ, και κρουνοί χρήματος έρρεαν στα κομματικά λογιστήρια αλλά και στα θυλάκια πολιτικών κοστουμιών, η τυφλή δικαιοσύνη ‘’άργησε’’ να οσμισθεί το έγκλημα ,που το είχαν διαγνώσει ακόμα και οι πέτρες. Κανένας , μα κανένας εισαγγελέας δεν βρέθηκε να κρατήσει αυτόν τον άνδρα εγκαίρως εντός των συνόρων και του έδωσαν όλο τον χρόνο για να φύγει ανενόχλητος στην Γερμανία, όπου δικάστηκε –στάχτη στα μάτια- με ποινή αντάξια πλημμελήματος.
Μόνο ο Κύριος γνωρίζει πόσοι συνταξιοδοτήθηκαν με πλαστές ιατρικές γνωματεύσεις και άλλες τόσες αποφάσεις υγειονομικών επιτροπών και πόσοι εγκληματίες και δολοφόνοι με επίσης τουλάχιστον ύποπτες ιατρικές γνωματεύσεις και ανάλογες δικαστικές υπογραφές και σφραγίδες, αφέθηκαν ελεύθεροι.
Κανείς υπεύθυνος από τα μεγάλα τουλάχιστον πολιτικά κόμματα και τους τραπεζικούς ηγήτορες δεν μπήκε φυλακή όταν εξασφάλιζαν από τις χρηματοδοτούμενες από τα Ελληνικά υποζύγια τράπεζες ,με κολπάκια και διάφορα δήθεν, τεράστιες κομματικές δανειοδοτήσεις, με εγγυήσεις ,φούσκες. Δηλαδή την αναμενόμενη εκλογική πελατεία! Χρήματα που ουδέποτε επιστράφηκαν. Κανείς δεν κυνήγησε τους υπεύθυνους , ούτε τους έδιωξε από την δουλειά τους, ούτε κατάσχεσε το σπίτι τους, ούτε τους φυλάκισε για μία δεκαετία.
Τα μισά νησιά – και όχι μόνο αυτά- ιδίως τα τουριστικώς προνομιούχα οικοδομήθηκαν με θολές οικοδομικές άδειες η και εντελώς παράνομα, και με πολεοδομικούς ελέγχους που μυρίζουν από μακριά συναλλαγή, αλλά κανείς υπεύθυνος δεν τιμωρήθηκε έστω με απόλυση και όχι με δεκαετή στέρηση της ελευθερίας. Απεναντίας, την αμαρτία του παράνομου και του αυθαιρέτου όλες οι κυβερνήσεις την ευλόγησαν και την συγχώρεσαν , με το αζημίωτο βέβαια. Επί Παπισμού τέτοιοι εξαγνισμοί γινόταν με τα γνωστά συγχωροχάρτια ενώ, τα Ελληνικά αυθαίρετα με την λεγόμενη οικονομική τακτοποίηση.
Άρχοντες της τοπικής Αυτοδιοίκησης που καταδικάστηκαν για κακουργηματικές πράξεις όπως η κλοπή δημοσίου χρήματος και η παράβαση καθήκοντος, με ιατρικές και δικαστικές υπογραφές είναι ελεύθεροι , διατυμπανίζοντας πως έλαμψε η αλήθεια, ενώ για την ελευθερία της κας Δήμητρας της καθαρίστριας από τον Βόλο , έπρεπε να ξεσηκωθεί ένας ολόκληρος και αγανακτισμένος λαός.
Και τι να πει κανείς για τις απάτες και τις παρανομίες του επονομαζόμενου αθλητικού χώρου. Κανένας δικαστικός δεν είδε το διαρκές έγκλημα που τελείται χρόνια τώρα στο όνομα του αθλητισμού. Το ‘’έγκλημα’’ όμως της κας Δήμητρας της καθαρίστριας από τον Βόλο , το είδαν καθαρά!
Και όλα αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά στο κακούργημα των ‘’λευκών κολάρων’’ , που ψήφισαν τον νόμο ‘’περί ευθύνης υπουργών’’ και που πίσω απ’ αυτόν τον νόμο κρύβονται οι μεγαλύτερες απάτες σε βάρος του Έθνους.
Και όχι μόνον αυτό , αλλά οι ίδιοι απατεώνες που θωρακίστηκαν πίσω απ’ αυτόν τον νόμο, εξακολουθούν να ζητούν την ψήφο της κοινωνίας που κατ’ επανάληψη βίασαν.
Κυρία Δήμητρα , καθαρίστρια από τον Βόλο, που τον σταυρό του μαρτυρίου σου τον φορτώσαμε εμείς οι ‘’αναμάρτητοι’’ καταδικάζοντας σε, σε δεκαετή εξόντωση, επειδή πλαστογράφησες 160 διδακτικές ημέρες δημοτικού σχολείου, ευτυχώς που υπάρχεις και κατέδειξες σε όλους μας, κυρίως όμως στους δικαστές σου, ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε ένα απόστημα και σε ένα μπιμπίκι. Φρόντισε γρήγορα να βρεις καινούργια εργασία, γιατί ξέρεις πόσα ’’σκουπίδια’’ σε περιμένουν για να τα καθαρίσεις σ’ αυτή την κοινωνία;
Υ.Γ. Αλήθεια, γιατί δεν έχουμε τα ονόματα και καμία φωτογραφία αυτών που σε δίκασαν και μάλιστα εξ ονόματος του Ελληνικού Λαού;
