Τον σπαρακτικό μονόλογο «Κόκκινη Μνήμη», μια θεατρική παράσταση με θέμα την συντροφική και ενδοοικογενειακή βία, παρουσίασε η Πωλίνα Γκιωνάκη στο Μουσείο Τσιτσάνη, χθες το βράδυ. Πρόκειται για ένα μονόλογο που η ίδια έγραψε, με το βίωμα μιας κακοποιημένης γυναίκας.
Η εκδήλωση ήταν το κορύφωμα δυο εκδηλώσεων στηριγμένες στην Τέχνη (εικαστικά και θέατρο), στις οποίες στόχευσε και πάνω σε αυτές διοργάνωσε φέτος, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, το Κέντρο Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών του Δήμου Τρικκαίων.
Το κοινό της παράστασης ήταν στην συντριπτική του πλειοψηφία, γυναίκες όλων των ηλικιών που κατέκλεισαν την αίθουσα εκδηλώσεων του Μουσείου Τσιτσάνη και δυστυχώς για ακόμη μια φορά, αποδείχθηκε, εκ του αποτελέσματος, ότι η αίθουσα είναι εντελώς ακατάλληλη να φιλοξενεί θεατρικές παραστάσεις.
Μόνο οι θεατές που βρίσκονταν στο κέντρο της αίθουσας μπορούσαν να έχουν καλή θέαση στη σκηνή, καθώς οι κολώνες που υπάρχουν στο κέντρο «εξαφανίζουν» στα μάτια όσων κάθονται στα πλάγια, την ορατότητα στη σκηνή, άρα και όλων όσων διαδραματίζονται σε αυτή.
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Μουσείου Τσιτσάνη, «επιστράτευσε» όσες καρέκλες έχει διαθέσιμες το Μουσείο, για να χωρέσουν όλες οι γυναίκες που έσπευσαν να δουν την παράσταση.
Οι άντρες λιγοστοί, αν και η κακοποίηση – για να λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους – κάποιες φορές, αφορά κι εκείνους. Σπάνια, αλλά οι ρόλοι ορισμένες φορές, αντιστρέφονται και αυτή είναι μια παράμετρος την οποία οφείλουμε να σημειώσουμε.
Να σημειώσουμε, επίσης, ότι το κοινό, δεν σεβάστηκε την ηθοποιό και την παράσταση, καθώς, ορισμένα κινητά χτυπούσαν συνεχώς, αποσπώντας την ίδια από την ερμηνεία ενός τόσο δύσκολου και τόσο απαιτητικού γυναικείου μονολόγου, αλλά και αποσπώντας τους άλλους θεατές από την παρακολούθηση της παράστασης.
Το γεγονός, το σημείωσε φανερά ενοχλημένος, αποκλειστικά στο trikalanews.gr μετά το τέλος της παράστασης, και ο σκηνοθέτης της παράστασης κ. Γιάννης Βαμβακάς, αλλά και η ίδια η κ. Πωλίνα Γκιωνάκη.
Η παράσταση ξεκίνησε πριν ακόμη βγει στη σκηνή η ηθοποιός, όταν ακούστηκαν από τα μικρόφωνα κάποιοι στίχοι από το ποίημα της Κικής Δημουλά «Ο Πληθυντικός Αριθμός».
Η μνήμη
κύριο όνομα των θλίψεων
ενικού αριθμού,
μόνον ενικού αριθμού
και άκλιτη
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη…
Την παράσταση σκηνοθέτησε ο Γιάννης Βαμβακάς και το κοστούμι της κ. Π. Γκιωνάκη αποτελεί μια δημιουργία της Λουκίας.
• Αποκλειστική δήλωση του σκηνοθέτη Γιάννη Βαμβακά στο trikalanews.gr .
Μετά το τέλος της παράστασης ρωτήσαμε τον σκηνοθέτη της : Πώς χειριστήκατε εσείς, ένας άντρας, το μονόλογο μιας κακοποιημένης γυναίκας; με τον κ. Γιάννη Βαμβακά, να απαντά:
«Είναι μια πολύ καλή ερώτηση, γιατί δεν είναι όλοι οι άντρες βιαστές. Μερικά πράγματα παρεξηγούνται. Η παράσταση είναι ένα πολύ καλό μάθημα για όλους τους ανθρώπους, άσχετα αν είναι γυναίκες ή άντρες. Και άντρες βιάζονται από γυναίκες, σε πολύ μικρότερο βαθμό, αλλά ισχύει. Πολλοί άντρες αν δουν την παράσταση, μπορούν να καταλάβουν, πιστεύω την ψυχολογία μιας γυναίκας.
Όταν κατανοήσουμε όλοι οι άνθρωποι – άντρες και γυναίκες – τι είναι εκείνο που παραβιάζει τον άλλο, νομίζω ότι μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Τότε και οι σχέσεις θα είναι καλύτερες. Οι οικογένειες θα είναι καλύτερες και οι κοινωνίες που αποτελούνται από οικογένειες και σχέσεις, θα είναι καλύτερες»
