Απόγευμα 13ης Σεπτεμβρίου 2018, Πλατεία Προσφυγικού Συνοικισμού, Τρίκαλα. Δυο μεσήλικες άντρες παίζουν τάβλι, μερικά παιδιά κάνουν βόλτες με τα ποδήλατα γύρω από το Μνημείο Γενοκτονίας Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας
Παραμονή της ημέρας που έχει καθιερωθεί ως Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας (14 Σεπτεμβρίου) και στον προσφυγικό συνοικισμό στα Τρίκαλα, όλα είναι ήσυχα. Τίποτα δεν χαλάει την καθημερινότητα και δεν μαρτυρά το γεγονός ότι ακριβώς 96 χρόνια πριν – την 13η Σεπτεμβρίου 1922 – συντελέστηκε μια από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες του 20ου αιώνα και γράφτηκε μια από τις πιο μαύρες σελίδες της Ελληνικής Ιστορίας. Η Καταστροφή της Σμύρνης.
Ο Αποστόλης Προύσσαλης, 108 ετών, είναι ο τελευταίος από τους υπερήλικες (άνδρες και γυναίκες) που ζει ακόμη στον παλιό προσφυγικό συνοικισμό των Τρικάλων, αλλά δεν είναι λόγω των χρόνων του σε θέση να μιλήσει για την ημερομηνία ορόσημο στη νεοελληνική ιστορία, η οποία και διαμόρφωσε τις γενιές που ακολούθησαν μετά το 1922.
«Οι εκδηλώσεις μνήμης θα γίνουν την Κυριακή, έτσι γίνεται πάντα, μετατίθεται η ημέρα για την πρώτη Κυριακή μετά την επέτειο. Μετά την εκκλησία, έρχονται οι αρχές και καταθέτουν στεφάνι στο Μνημείο. Αυτά τα τυπικά, έμειναν. Οι άνθρωποι με τις μνήμες και τις μαρτυρίες που έλεγαν στα παιδιά σαν αληθινά παραμύθια, έχουν φύγει. Δεν έμεινε παρά ένας υπερήλικας παππούς. Όλες οι οικογένειες εδώ, από το ίδιο χωριό καταγόμαστε, από το Νεοχώρι Νικομήδειας» λέει στο trikalanews.gr η Σουλτάνα Σαββουλίδου, κάτοικος της περιοχής, η οποία ανήκει ηλικιακά στη τρίτη γενιά των μικρασιατών προσφύγων – με παππού από τον Πόντο και γιαγιά από την Μικρά Ασία – που ρίζωσαν στα Τρίκαλα, αφού πέρασαν από την Μυτιλήνη και τον Βόλο και προσθέτει: «Θα θέλαμε οι εκδηλώσεις μνήμης να συμπεριλάμβαναν εδώ στην πλατεία, ομιλίες, προβολή βίντεο, ντοκουμέντων, έκθεση φωτογραφιών – δράσεις δηλαδή πέρα από τις τυπικές εκδηλώσεις. Έτσι ίσως κάτι περισσότερο θα μάθαιναν τα παιδιά, αλλά και εμείς οι μεγαλύτεροι».
