Η περιπλάνησή μας στη 2η συνάντηση με Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Erasmus στην Σλοβενία ξεκινά την Κυριακή της 22ας Απριλίου με το ταξίδι μας από τα Τρίκαλα προς την Αθήνα.
Εκεί επιβιβαστήκαμε στο αεροπλάνο και μετά από μια ευχάριστη πτήση προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο της Βενετίας όπου μας περίμενε λεωφορείο το οποίο μας μετέφερε στον προορισμό μας, το Domzale.
Φτάσαμε αργά τη νύχτα αλλά οι οικοδεσπότες μας μάς υποδέχτηκαν με χαρά και ανυπομονησία.
Την επόμενη μέρα επισκεφθήκαμε το Junior High School του Domzale, όπου ξεναγηθήκαμε. Μείναμε όλοι εντυπωσιασμένοι από τις εγκαταστάσεις αλλά και τους τρόπους διδασκαλίας, καθώς η ξενάγηση έγινε κατά τη διάρκεια τέλεσης του σχολικού προγράμματος. Στη συνέχεια, φυτέψαμε στους κήπους του σχολείου τους καρπούς της κάθε χώρας που συμμετείχε (Σλοβενίας, Σουηδίας, Πολωνίας, Ελλάδας) προκειμένου να φυτρώσουν φυτά αντιπροσωπευτικά όλων των χωρών ως αναμνηστικά της συνεργασίας μας. Στο τέλος της ημέρας γευτήκαμε πιάτα τα οποία είχαν μαγειρέψει οι μαθητές κάθε χώρας. Η ελληνική αποστολή προσπάθησε επίσης να προσφέρει ό,τι καλύτερο γνωρίζαμε από την ελληνική κουζίνα.
Τρίτη 24/4
Το πρωί της Τρίτης, όλοι οι μαθητές του προγράμματος συναντηθήκαμε στις 8:00 στο σχολείο του Ihan, ένα χωριό 3 χλμ. έξω από το Domžale. Εκεί, ξεκινήσαμε τη μέρα μας παρακολουθώντας δύο τάξεις αγγλικών, χωρισμένοι σε δύο ομάδες.
Την πρώτη ώρα απαντήσαμε σε προσωπικές ερωτήσεις χρησιμοποιώντας αγγλικό λεξιλόγιο, στοχεύοντας στην προσέγγιση και στην βαθύτερη γνωριμία όλων. Η δεύτερη διδακτική ώρα ήταν όμως αυτή που μας ενθουσίασε πραγματικά, καθώς πάνω στα θρανία της αίθουσας υπήρχαν κουτιά με Lego! Δουλειά μας ήταν, χωρισμένοι σε μικτές ομάδες, να αναδιατάξουμε τα Lego όπως θέλαμε και να σκαρφιστούμε ταυτόχρονα μια έξυπνη ιστορία για να παρουσιάσουμε.
Στη συνέχεια, μιας και η ώρα πλέον ήταν 10, όλοι οι μαθητές πήγαμε στην καντίνα του σχολείου για ένα σνακ. Έπειτα από αυτό, οι υπεύθυνοι καθηγητές της Σλοβενίας μας χώρισαν σε δύο γκρουπ και ακολούθησε η ξενάγηση στις υποδομές του σχολείου. Ήμασταν όλοι συνεπαρμένοι απ’ το πόσο εκσυγχρονισμένο και καλαίσθητο ήταν το σχολείο τους· παντού υπήρχαν τεράστια παράθυρα που σου επέτρεπαν να θαυμάσεις το καταπράσινο τοπίο της Σλοβενίας.
Ύστερα, συγκεντρωθήκαμε όλοι στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, όπου είχαμε μια σοβαρή συζήτηση για την αειφόρο ανάπτυξη που μας βοήθησε να κατανοήσουμε τη σημασία της. Όταν πια η συζήτηση έληξε κατά τις 12, ήμασταν ελεύθεροι να φάμε το μεσημεριανό μας στην σχολική καντίνα και να ξεκουραστούμε. Μία ώρα αργότερα, οι Σλοβένοι καθηγητές μας χώρισαν σε πέντε ομάδες δίνοντας μας χάρτες και πυξίδες.
Στόχος της δραστηριότητας ήταν κάθε ομάδα να καταφέρει μόνη της, ακολουθώντας τις οδηγίες πεζοπορήσει έως το σχολείο στο Domžale, με ενδιάμεσες στάσεις σε προκαθορισμένα “σημεία ελέγχου”, για να αποδείξει πως είχε ολοκληρώσει κάποιο μέρος της διαδρομής. Μετά από αρκετό περπάτημα, λίγη κούραση, στάσεις μια στο τόσο για να ξαποστάσουμε και να παρατηρήσουμε το όμορφο φυσικό τοπίο και τελικά μια διαδρομή σχεδόν τριών ωρών, φτάσαμε στο σχολείο του Domžale. Εκεί, οι καθηγητές μας υποδέχτηκαν ενθουσιασμένοι δίνοντάς μας σνακ καθώς και τα βραβεία μας που κατορθώσαμε να ολοκληρώσουμε αυτή τη δραστηριότητα. Έπειτα από λίγη ώρα ξεκούρασης, μαζί με τα παιδιά που μας φιλοξενούσαν, φύγαμε για να συνεχίσει ο καθένας τις απογευματινές του δραστηριότητες.
Τετάρτη 25/4
Για ακόμη μια φορά ο ήλιος φώτισε την καταπράσινη Σλοβενία και εμείς είχαμε μπροστά μας μια μέρα γεμάτη περιπέτεια. Αρχικά, φύγαμε από το γυμνάσιο του Domžale και κατευθυνθήκαμε στο Τεχνικό Λύκειο της πόλης.
Εκεί, ο καθηγητής της πληροφορικής μας δίδαξε τα μυστικά της φωτογραφίας και με μεγάλη μας χαρά μάθαμε να επεξεργαζόμαστε φωτογραφίες στους υπερσύγχρονους υπολογιστές του σχολείου. Σίγουρα, όμως, η πιο ωραία εμπειρία μας σε αυτό το λύκειο ήταν το μάθημα ρομποτικής.
Με την καθοδήγηση των μαθητών καταφέραμε να προγραμματίσουμε τα αυτοσχέδια ρομπότ μέσω υπολογιστών και να τα κάνουμε να κινούνται όπως θέλαμε με τις δικές μας εντολές. Αφού αποχαιρετίσαμε τους μαθητές, στη συνέχεια πήγαμε στο Ειδικό Σχολείο του Domžale. Τα παιδιά μας τραγούδησαν το "La vie est bell" και εμείς έπειτα φτιάξαμε τα δικά μας μπρελόκ από ξύλο στο εξοπλισμένο εργαστήριο ξυλουργικής του σχολείου.
Η επίσκεψή μας μάς έκανε να συνειδητοποιήσουμε πόσο "μικρά" είναι τα όσα θεωρούμε ως προβλήματα και κατά συνέπεια να επανεκτιμήσουμε τη ζωή στο σύνολό της. Επιστρέφοντας ξανά στο γυμνάσιο και αφού γευματίσαμε, ξεκινήσαμε να προετοιμαζόμαστε για τις παρουσιάσεις.
Κάποιοι μαθητές ασχολήθηκαν με τις πρόβες και την προετοιμασία του τραπεζιού με τα ελληνικά προϊόντα, ενώ οι υπόλοιποι μαζί με τους καθηγητές τους συμμετείχαν στη συνάντηση με θέμα την εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη. Μετά το πέρας των παρουσιάσεων όλων των χωρών, φυτεύτηκε στην αυλή του σχολείου "Το δέντρο της φιλίας", που είχε κρεμασμένες στα κλαδιά του φωτογραφίες από τις χώρες που συμμετείχαν στο πρόγραμμα. Με αυτόν τον τρόπο οι ίδιοι θα θυμούνται για πολύ καιρό την επίσκεψή μας που αφορούσε την προστασία του περιβάλλοντος. Έπειτα είχαμε ελεύθερο χρόνο το απόγευμα για να κάνουμε παρέα με τους καινούριους μας φίλους.
Πέμπτη 26/4
Το πρωί της Πέμπτης ετοιμάσαμε τις βαλίτσες μας και αναχωρήσαμε από το σχολείο του Domžale με προορισμό τη Λουμπλιάνα. Με την άφιξή μας εκεί η ξενάγηση στην πόλη ξεκίνησε με την επίσκεψη στο κάστρο της Λουμπλιάνα, ένα επιβλητικό κτίριο μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής με πανοραμική θέα.
Η ξενάγηση αποτέλεσε μια ζωντανή ιστορική αναδρομή μέσα από αναπαραστάσεις ηθοποιών με κατάλληλη ενδυμασία, που αν μη τι άλλο ήταν ιδιαίτερες και θαυμάσιες. Έπειτα, συνεχίσαμε την πορεία μας στους πεζόδρομους της Λουμπλιάνα, την λαϊκή αγορά, το δημαρχείο και την κεντρική πλατεία της πόλης.
Τελευταία στη σειρά ήταν η βόλτα με το ποταμόπλοιο στη Λουμπλιάνιτσα, ένα ποτάμι που διασχίζει το κέντρο της πόλης και αποτελεί «σμαράγδι» στα πόδια της.
Την χαλαρωτική βόλτα αυτή ακολούθησε η επιστροφή και η μετακίνηση προς τα φημισμένα σπήλαια της Ποστόινα. Μετά από διάλειμμα και φαγητό επισκεφτήκαμε το μουσείο που φιλοξενείται δίπλα στις σπηλιές, ενημερωθήκαμε και ετοιμαστήκαμε για τη μεγάλη εξερεύνηση των σπηλαίων.
Η διαδρομή διήρκεσε 2 ώρες καλύπτοντας 5 χιλιόμετρα με τραινάκι-πεζοπορία. Αναμφισβήτητα ήταν η πιο εκθαμβωτική εμπειρία, η οποία μας εκστασίασε. Τελευταίος σταθμός της ημέρας ήταν το κάμπινγκ του Πιράν όπου εγκατασταθήκαμε, βολευτήκαμε, φάγαμε, και διασκεδάσαμε με εκπαιδευτικές δραστηριότητες και παιχνίδια μέχρι το βράδυ. Ώρα για ξεκούραση!!!
Παρασκευή 27/4
Μόλις ξυπνήσαμε πλέον στην περιοχή του παραλιακού θέρετρου Πιράν, πήγαμε στην αίθουσα όπου παίρναμε τα γεύματά μας. Ύστερα από ομόφωνη απόφαση των καθηγητών μας, τα κινητά μας απομακρύνθηκαν έως το βράδυ έτσι ώστε να απολαύσουμε την φύση, να συσφίξουμε τις σχέσεις μας αλλά και να θυμόμαστε την τελευταία μέρα μας στη Σλοβενία.
Πήραμε πρωινό και κατευθυνθήκαμε με τα πόδια προς το κέντρο του Πιράν το οποίο απείχε ένα χιλιόμετρο. Μέχρι το μεσημέρι ξεναγηθήκαμε στα αξιοθέατα της περιοχής και γυρίσαμε να απολαύσουμε το μεσημεριανό μας στην κατασκήνωση. Μετά το γεύμα χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες οι οποίες περιείχαν παιδιά απ’ όλες τις χώρες και η κάθε ομάδα είχε αναλάβει μια ενασχόληση. Με την πρώτη ομάδα απολαύσαμε τη φύση και αντιληφθήκαμε την ευεργετική της επίδραση στην ψυχή και στο σώμα μας.
Γαληνέψαμε σωματικά και ψυχολογικά. Στην 2η ομάδα ανακαλύψαμε διάφορα μικρά θαλάσσια ζωύφια τα οποία εξερευνήσαμε και μετά τα επιστρέψαμε στον χώρο τους. Τέλος στην 3η ομάδα κάναμε ένα πείραμα όπου συγκρίναμε το νερό της λίμνης με το νερό της θάλασσας και την διαφορά στην οξύτητά τους. Όταν όλοι οι μαθητές τελείωσαν όλες τις δραστηριότητες είχαν χρόνο όσοι ήθελαν για μια σύντομη βουτιά στην παγωμένη θάλασσα του Πιράν, πάντα βεβαίως με την επίβλεψη των καθηγητών μας.
Πριν τελειώσει η μέρα δημιουργήσαμε αναμνηστικές κάρτες με τις καλύτερες εντυπώσεις μας από αυτή την εμπειρία και βραβευτήκαμε για την συμμετοχή μας στο πρόγραμμα!
Σάββατο 28-Κυριακή 29 Απριλίου
Το τελευταίο πρωινό στο πανέμορφο Πιράν της Σλοβενίας. Όλοι ξυπνήσαμε με μια περίεργη διάθεση, θαρρώ. Από τη μία, ο ενθουσιασμός και η προσδοκία για την επίσκεψη στη Βενετία διαγραφόταν στα πρόσωπά μας και από την άλλη, η σκέψη του αποχωρισμού μας είχε κατακλύσει.
Αφού μαζέψαμε τα πράγματα, κατεβήκαμε κάτω για να αποχαιρετίσουμε τους καινούριους φίλους, με τους οποίους είχαμε μοιραστεί πέντε γεμάτες μέρες. Με αγκαλιές, θερμές ευχές, και υποσχέσεις για ανανέωση της συνάντησής μας για τον επόμενο Απρίλιο στα Τρίκαλα, κοιτάξαμε πίσω μας για τελευταία φορά τη θάλασσα του Πιράν, προσπαθώντας να ρουφήξουμε όσες περισσότερες εικόνες μπορούσαμε από το τοπίο και φύγαμε για την Βενετία.
Στη Βενετία μας περίμενε η Christina Zoleto, φίλη των καθηγήτριών μας από προηγούμενο Erasmus, για να μας ξεναγήσει στην πανέμορφη πόλη. Τα γραφικά-στενά σοκάκια, τα κανάλια με τις γόνδολες και τους γονδολιέρηδες, καθώς και το άκουσμα της ιταλικής γλώσσας μας μάγεψαν αμέσως. Το αποκορύφωμα φυσικά αποτέλεσε η έκπληξη της κ. Zoleto η οποία μας ανέβασε στο πιο ψηλό σημείο του Fondaco dei Tedeschi απ’ όπου μπορεί κανείς να θαυμάσει ολόκληρη την πόλη να επιπλέει πάνω στο νερό.
Έπειτα εξερευνήσαμε για αρκετές ώρες την πόλη, περνώντας από κομβικά σημεία όπως η Γέφυρα Ριάλτο και η Γέφυρα των Στεναγμών. Κάναμε βόλτα στην Πλατεία του Αγίου Μάρκου εντυπωσιασμένοι από την αρχιτεκτονική των κτιρίων και καταφέραμε έστω και από απόσταση να θαυμάσουμε το Παλάτι των Δόγηδων, ελπίζοντας πως θα ξαναβρεθούμε κάποια μέρα.
Γυρίσαμε στην Ελλάδα γεμάτοι από καινούριες εμπειρίες και ιστορίες που θελήσαμε να μοιραστούμε μαζί σας.
Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε με όλη μας την καρδιά τις δυο υπέροχες καθηγήτριες-συνοδούς μας κ. Σαμαρά και κ. Βαργιάμη, οι οποίες μας στήριζαν καθ’ όλη τη διάρκεια του προγράμματος, καθώς και να ευχηθούμε ταχεία ανάρρωση στην κ.Furness η οποία δυστυχώς δεν κατάφερε να είναι μαζί μας, αλλά δεν παρέλειπε να μας δίνει συνεχώς συμβουλές και θετική ενέργεια.
H παιδαγωγική ομάδα
Λίλα Μπαμπούρη, Μάριος Καραδήμας, Δημήτρης Ντίνας, Χριστίνα Παπαθανάση, Γεωργία Σχορετσανίτη και Έφη Τότη
Οι συνοδοί καθηγήτριες
Μαρία Σαμαρά και Δήμητρα Βαργιάμη
