Κεντρική ἔννοια τοῦ ἐργατικοῦ δικαίου εἶναι ἡ ἀνθρώπινη ἐργασία πού τίθεται στην ὑπηρεσία ἑνός ἄλλου προσώπου, τοῦ ἐργοδότου, δεδομένου ὅτι ἡ ἐργασία ἀποτελεῖ το κύριον μέσον βιοπορισμοῦ για την πλειονότητα τῶν συνανθρώπων μας καταλαβαίνουμε την τεράστια σημασία τοῦ ἐργατικοῦ δικαίου στην κοινωνική ζωή.
Το ἐργατικόν δίκαιον τῆς Ἑλλάδος μετά την ἔνταξιν εἰς την Ε.Ε.,την ἀνεξέλεγκτον προσέλευσιν ἐργατικῶν χειρῶν ἀπο τα Βαλκάνια, τις χῶρες τῆς Μέσης Ἀνατολῆς και τῆς Ἀφρικῆς και την ἐπέλασιν τῶν ἀπανωτῶν μνημονίων ὑπέστη βαρεῖαν καταστροφήν τοῦ δομικοῦ ἱστοῦ δηλαδή την βάσιν προστασίας τῶν ἐργαζομένων.
Το θέμα με το ὁποῖον ἀσχολούμεθα, ἀκροθιγῶς βεβαίως,ἀφορᾶ ἕνα χῶρο ἔντονης ρευστότητος ὁ ὁποῖος ἐξελίσσεται ταχύτατα εἰς βάρος τῶν ἐργαζομένων.
Τι δέον γενέσθαι;
Το ὑπουργεῖον ἐργατικοῦ δικαίου θα πρέπει να συνοργανωθεῖ με τα ἀντίστοιχα ὑπουργεῖα τῶν γειτονικῶν χωρῶν Ἀλβανίας, Σκοπίων (ὁ ὅρος χρησιμοποιεῖται συμβατικῶς και ὁ γράφων ἀναγνωρίζει το δικαίωμα τῆς κάθε πληθυσμιακῆς ὁμάδος να αὐτοονοματίζεται )και Βουλγαρίας.
Στόχος και σκοπός αὐτῆς τῆς συνεργασίας εἶναι ἡ συγγραφή βιβλίου ἐκ 10 (δέκα) σελίδων κοινοῦ ἐργατικοῦ δικαίου στη γλῶσσα τῆς χώρας ἀπο την ὁποίαν προέρχεται ὁ μετανάστης, πρόσφυγας, καταδιωκόμενος, εἰς την ἑλληνικήν και την Ἀγγλικήν. Τοιουτοτρόπως χαλαρώνει ἡ χρονία ἔνταση, ἐπιθετικότητα και πολεμοχαρής νόσος τῶν συνόρων, οἱ ἄνθρωποι ἐξανθρωπίζονται και οἱ ἐργαζόμενοι προστατεύονται.
Σε ὅλα τα συντάγματα τῶν προαναφερθέντων χωρῶν ἀναγράφεται σαφῶς ὅτι «ὑποχρέωση τῆς Πολιτείας εἶναι να σέβεται και να προστατεύει την ἀξίαν τοῦ ἀνθρώπου , δια την Ἑλλάδα ἄρθρον 2 παράγραφος 1».
Τό ἐργατικόν δίκαιον τῶν οὕτως εἰπεῖν Ἡνωμένων Βαλκανίων (πρώϊμος μορφή σταδιακῆς ἑνοποιήσεως) ταυτίζεται με τα ἀτομικά και κοινωνικά δικαιώματα τῶν ἀνθρώπων διά ἴσην μεταχείρησιν, προστασίαν τῆς ζωῆς και σωματικῆς ἀκεραιότητος, προσωπικήν ἐλευθερίαν, ἐλευθερίαν ἀναπτύξεως τῆς προσωπικότητος, ἐλευθερίαν θρησκευτικῆς συνειδήσεως, ἐλευθερίαν ἐκφράσεως, δικαίωμα εἰς την ἰδιωτικήν σφαῖραν, δικαίωμα παροχῆς ἔννομης προστασίας.
Ἡ παρατεταμένη οἰκονομική κρίση ἀπαιτεῖ γενναῖες ἀποφάσεις, ὁ τολμῶν νικᾶ.
Εὐάγγελος Κουτσιμπέλας