Σίγουρα υπάρχει ένα πρόβλημα στη κοινωνία μας, του σήμερα και χτες που διχάζει τη κοινή γνώμη.
Το όνειρο κάθε γυναίκας ένα μωράκι στα χέρια της. Ένα όνειρο που η αδυναμία πραγματοποίησής του το μετατρέπει σ εφιάλτη.
Εκεί αρχίζει το κύκλωμα της παράνομης υιοθεσίας. Η γραφειοκρατία οδηγεί ζευγάρια σε αυτό το μονοπάτι.
Το ξέρουν το σωστό, αλλά φαντάζει απίστευτα μακρινό, παιδάκια στα ιδρύματα λαχταρούν να τα διαλέξουν οικογένεια να αποκτήσουν΄
Αλλά αργεί και έτσι ξεκινά το αλισβερίσι από άτομα που δεν έχουν όνειρα μόνο ταρίφα θες κορίτσι-αγόρι?
Από 6.000-8000 έναρξη ταξιδιού κυρίως από Βουλγαρία το τέλος η γέννα.
Η μάνα πουλάει και μια μάνα αποκτάει΄
Το 1996 νόμος που ψηφίστηκε επιτρέπει την απευθείας υιοθεσία μεταξύ βιολογικών και θετών γονέων, χωρίς την παρέμβαση κρατικού ιδρύματος.
Έτσι αρχίζει το κύκλωμα γιατροί δικηγόροι άτομα υπεράνω υποψίας.
Τους πιάνουν αλλά έχουν εξαπλωθεί.
Κάτι η ανέχεια ,το όνειρο καλύτερης ζωής, να ζήσουν τα άλλα παιδιά, θυσιάζεται το ένα από τη μια μεριά. Από την άλλη μια γυναίκα πιάνει το όνειρο΄.
Πάνω στο όνειρο, στη φτώχεια , στήνουν χορό οι επιτήδειοι, τα γρανάζια τους απλώθηκαν.
Κάποια στιγμή οι ειδικοί ας εντατικοποιήσουν τις προσπάθειες να εμποδίσουν τη γραφειοκρατία να είναι άθελά της , αρωγός των επιτηδείων γιατί τα όνειρα δεν έχουν τιμή και τα μωρα οι πιο αθώες ψυχόύλες στο πλανήτη μας δεν κοστολογούνται.
