Άναυδη η παγκόσμια κοινότητα παρακολούθησε χθες την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι. Ένα θέαμα αναβαθμισμένου Gay Pride, μια τελετή – πολιτικό μανιφέστο του political correct της Νέας Τάξης Πραγμάτων, με απόλυτη έλλειψη αισθητικής, που συνομίλησε επιλεκτικά με την εποχή της, υμνώντας το κυρίαρχο – αλλά αμφιλεγόμενο από την πλειονότητα της κοινωνίας – αφήγημα, την woke κουλτούρα.
Με πρόσχημα πάντα την καραμέλα της ελευθερία της έκφρασης, η τελετή κινήθηκε έξω από τα όρια, με σκοπό να προωθήσει την woke κουλτούρα. Και δεν άφησε τίποτε άθικτο, χωρίς να το ατιμάσει. Ατίμασε το Ολυμπιακό Ιδεώδες μέσα από εξωκοσμικές, θανάτιες, queer φιγούρες και χυδαία διακωμώδηση των ελληνικών μύθων. Ατίμασε τα ιερά και τα όσια του χριστιανικού κόσμου με την παρωδία του Μυστικού Δείπνου, όπου καρνάβαλοι και τραβεστί παρίσταναν τον Ιησού και τους Αποστόλους.
Μια τελετή κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση της πολιτικής καρικατούρας που κυβερνά τη Γαλλία. Του Εμμανουέλ Μακρόν.
Μια τελετή που έδειξε ότι ακυρώνονται ιδεώδη που εδραίωσαν την Γαλλική Δημοκρατία, ιδεώδη που έχτισαν τον Μάη του ‘68. Mια τελετή που ακύρωσε τη γαλλική κουλτούρα που ενέπνευσε γενιές νέων στην Ευρώπη.
Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη (Liberté, Égalité, Fraternité)
Ποιά Ελευθερία, Ισότητα και Αδελφοσύνη, όταν η Κοινωνία αναγκάζεται να υποταχθεί σε μια “Κοινότητα”; Όταν το Ολυμπιακό Πνεύμα πολιτικοποιείται και γίνεται εργαλείο επιλογής του «καλού» και του «κακού» πολέμου; Πώς είναι δυνατόν να κάνουν αναφορές στην παγκόσμια ειρήνη, τη στιγμή που η Γαλλία στέλνει στρατεύματα στην Ουκρανία; Γιατί αποκλείστηκαν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες οι Ρώσοι αθλητές, αλλά συμμετείχαν οι του Ισραήλ; Οι Γάλλοι θεατές, βέβαια, αποδοκίμασαν αυτήν την επιλογή, εξέφρασαν βροντερά την αντίθεση της γαλλικής κοινής γνώμης απέναντι στις επιλογές του Μακρόν και διέσωσαν την τιμή του γαλλικού Κράτους.
Η Γαλλία, με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έχασε μια ιστορική ευκαιρία να παρουσιαστεί στην παγκόσμια κοινότητα ως η Γαλλία της Δημοκρατίας. Έχασε την ιστορική ευκαιρία να ζητήσει Ολυμπιακή Εκεχειρία, να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, να πάψουν οι σφαγές στη Γάζα. Μια ολυμπιακή ειρηνευτική συμφωνία, έστω προσωρινή, που θα ενέπνεε την ανθρωπότητα. Αλλά μιλάμε για τη Γαλλία του Μακρόν, που πνίγεται από τις πολεμικές ιαχές κατά του Πούτιν, αλλά κωφεύει απέναντι στον ομογάλακτό του, Νεντανιάχου, για την γενοκτονία στη Γάζα. Οι συμβολισμοί της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων 2024 στο Παρίσι, ήταν καταλυτικοί για την ανάδειξη ενός άλλου, ξένου, προσώπου της σημερινής Γαλλίας. Ήταν η απογοητευτική αποδόμηση μιας εικόνας που είχαν για τη Γαλλία οι άνθρωποι, σε όλον τον κόσμο.
Βαθειά παρακμή αντί για τη θρυλική γαλλική κουλτούρα, προσβολή ιερών και οσίων, χυδαία εκμετάλλευση των Ολυμπιακών Αγώνων για πολιτικές σκοπιμότητες.
Κάποιοι λένε, ότι ο δυτικός πολιτισμός τελείωσε χθες στο Παρίσι. Ας το σκεφτούν αυτό οι φίλοι Γάλλοι. Κατά τ’ άλλα, «τη γλύτωσαν από τη Λεπέν»!
ΕΠΑΜ
