Είναι ένα εκκλησάκι που βρίσκεται εντός του Παγασητικού κόλπου, σε μία βραχονησίδα, η οποία απέχει εκατό μέτρα από τη στεριά, στην περιοχή του Αγίου Στεφάνου (Σωρού) στον Βόλο.
Χρονολογείται από τον Μεσαίωνα και η ιστορία του χάνεται στον 14ο ή 15ο αιώνα, χωρίς ακομα να μπορεί να ταυτοποιηθεί.
Η παλαιότερη έγγραφη αναφορά για το συγκεκριμένο εκκλησάκι που είναι γνωστή, υπάρχει στο έργο του Ρήγα Φεραίου «Νέος Ανάχαρσις» (Βιέννη 1797), όπως έχει καταγράψει ο Δ. Καραμπερόπουλος. Συγκεκριμένα ο Ρήγας αναφέρει: «Εις αυτόν τον λιμένα κατά την βάσιν του ακρωτηρίου Πύρρας και Δευκαλίωνος, λεγόμενον την σήμερον Αγκίστρι, κείνται τα ερείπια της Δημητριάδος. Αντικρύ του νησιού όπου είναι ο Άγιος Νικόλαος, επάνω εις το Αγκίστρι είναι ένα οίκημα μεγάλον πελεκημένον με σφυρί εις μίαν μόνην πέτραν και λέγεται Δασκαλιό κατά παραφθοράν του Δευκαλίων».
Επίσης ο Ρήγας Φεραίος αναφέρει στη «Χάρτα» ότι στη βραχονησίδα, υπάρχει το σημείο του Σταυρού που δηλώνει την ύπαρξη προσκυνήματος.
Εικάζεται οτι πρόκειται για ναό που έχτισαν και αφιέρωσαν ψαράδες της περιοχής , οι οποίοι πιθανά να κινδύνευσαν και να σώθηκαν κοντά στο νησάκι “Δευκαλίων” ή “Αγκίστρι” όπως λέγεται σήμερα.
Πάντως ακόμα και σήμερα, οι αλιείς της περιοχής, κάνουν μία στάση στο νησάκι για να περιποιηθούν τον ναό και να προσκυνήσουν.
Δείτε φωτογραφίες:
Πηγή: thenewspaper.gr
