«Ο Έλληνας πολίτης είναι αβοήθητος και εγκλωβισμένος σε ένα σισύφειο δράμα, ενώ εσείς ακυρώνετε καθημερινά τις προσπάθειές του όπως τόσες κυβερνήσεις έκαναν στο παρελθόν», τόνισε ο ανεξάρτητος βουλευτής Χάρης Θεοχάρης κατά τη δευτερολογία του στη συζήτηση στην Ολομέλεια επί του προϋπολογισμού 2018.
Αποδομώντας την επιστολή Τσακαλώτου κατά την εισαγωγή του προϋπολογισμού, ο κ. Θεοχάρης επεσήμανε:
1. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ο προϋπολογισμός του 2018 θα σηματοδοτήσει την έξοδο της χώρας από τα προγράμματα. Τα μνημόνια τελειώνουν για τους δανειστές που δε θα ξαναδώσουν χρήματα, αλλά συνεχίζονται για τους Έλληνες επαγγελματίες που θα δουλεύουν για να αποπληρώνουν το 3,5% που συμφωνήσατε για τα επόμενα χρόνια.
2. Η κυβέρνηση πέτυχε υπέρβαση στόχων κόβοντας τον ΟΑΕΔ και την υπόλοιπη κοινωνική πολιτική.
3. Η κυβέρνηση προσφέρει υπερλιτότητα ενώ οι εταίροι απαιτούν λιτότητα.
4. Η κυβέρνηση αναφέρει ότι η προσαρμογή συνοδεύτηκε από τη σταδιακή ενίσχυση της προστασίας των πιο ευάλωτων στρωμάτων και παρεμβάσεων για την αντιμετώπιση της παιδικής φτώχειας, αλλά ξεχνάει ότι πάγωσε το ΚΕΑ για δύο χρόνια, ότι ο δείκτης κοινωνικού αποκλεισμού παραμένει πρακτικά αμετάβλητος επί δύο χρόνια, ότι η παιδική φτώχεια αυξήθηκε κατά μία μονάδα από το 2014, ότι και τα παιδιά που διαβιούν σε συνθήκες υλικής στέρησης αυξήθηκαν.
5. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι για το 2018 οι εξοικονομήσεις δαπανών θα χρηματοδοτήσουν δράσεις κοινωνικής προστασίας όταν περικόπτει κοινωνικές δαπάνες 1,6 δισ. ευρώ, και βρίσκει 260 εκ. για ανακούφιση.
6. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι στα επόμενα έτη οι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης είναι επαρκείς για να διευρυνθούν οι παρεμβάσεις ενίσχυσης της κοινωνικής προστασίας όταν περιμένει ανάπτυξη 2,7% και τελικά πετυχαίνει 1,3% δηλαδή ούτε το μισό.
Και κατέληξε υπογραμμίζοντας πως «χωρίς στρατηγικό σχέδιο προσέλκυσης επενδύσεων για να έρθουν σοβαροί επενδυτές και όχι κοράκια με αμφιβόλου ποιότητας κεφάλαια, χωρίς στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης της χώρας για να μείνουν τα παιδιά μας εδώ που γεννήθηκαν και να μη χαρίζουν τα καλύτερά τους χρόνια σε ξένες πατρίδες, χωρίς στόχους βελτίωσης σε δείκτες κοινωνικής ευημερίας για να σηκωθούν οι γονατισμένοι συμπολίτες μας και να ξαναχτίσουν τα όνειρά τους, χωρίς όραμα από το πολιτικό σύστημα, ο Έλληνας πολίτης είναι αβοήθητος και εγκλωβισμένος σε ένα σισύφειο δράμα».
