Οι εκλογές στη Κεντροαριστερά είναι μια αφορμή ίσως για να ξεκινήσει μια συζήτηση.
Η αφορμή δίδεται μιας και μιλάμε για την ίδρυση ενός νέου φορέα που έχει τη μοναδική δυνατότητα να αποβάλλει τις πρακτικές των παλαιοτέρων κομμάτων βασιζόμενο στην παρθενογένεση του.
Κάποιοι θα πουν ότι «δεν άλλαξε ο Μανωλιός γιατί γύρισε τη κάπα αλλιώς» επειδή η τελική αναμέτρηση για τη προεδρία έγινε μεταξύ δύο ανθρώπων που προέρχονται από ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο αλλά είναι στο χέρι της ηγεσίας να το αλλάξει αυτό.
Πρέπει να γίνει κατανοητό στην ηγεσία του νέου φορέα ότι πρέπει να λάβουν τα μηνύματα του παρελθόντος και να τα αποβάλλουν για να κάνουν κοινωνούς τους πολίτες. Οι υπάρχοντες πολιτικοί σχηματισμοί έχουν αποξενωθεί από τη κοινωνία. Σε κάθε πόλη υπάρχει απλά μια νομαρχιακή επιτροπή που στη καλύτερη των περιπτώσεων θα ακούσουμε νέα της μια φορά στο δίμηνο.
Δεν υπάρχει βάση. Δεν υπάρχουν ομάδες εργασίες. Δεν συζητούνται επίκαιρα θέματα και ο λόγος τους δεν είναι παρεμβατικός. Δεν προτείνουν ούτε στη τοπική κοινωνία ούτε και επιδεικνύουν λύσεις προς τη κεντρική διοίκηση.
Κάπως έτσι γύρισε και ο νέος κόσμος τη πλάτη στη πολιτική ζωή. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις το μισό ποσοστό του πληθυσμού δε πάει να ψηφίσει αλλά και από αυτούς που πηγαίνουν το ποσοστό των νέων είναι απελπιστικά μικρό καταδεικνύοντας ότι το ενδιαφέρον για τη πολιτική δε κατάφερε να περάσει από γενιά σε γενιά. Σαν το Κουρτάκη ένα πράγμα.
Ήμουν πολύ μικρός όταν στην οικογενειακή επιχείρηση (εμπόριο οίνων ποτών ) μεταδίδαμε στόμα με στόμα το «και ρετσίνα και Κουρτάκη». Την εποχή εκείνη το σλόγκαν αυτό αλλά και η ηλικιακή τάξη στην οποία απευθύνονταν απογείωσαν το προϊόν αλλά δυστυχώς δεν υπήρχε συνέχεια από την ηλικία που ακολουθούσε με αποτέλεσμα τη κατάρρευση του.
Μια κατάρρευση που δεν έρχεται στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο γιατί πολύ απλά σε κάθε πόλη, συνοικία και χωριό υπάρχουν κάποιοι που το αγαπούν με αποτέλεσμα να βλέπουμε ομάδες, περιποιημένα γήπεδα αλλά και τμήματα υποδομής. Τα τμήματα αυτά υποδομής θα αποτελέσουν τη βάση της μελλοντικής ανδρικής ομάδας. Θα ποτίσουν με ιδρώτα τη φανέλα γιατί μεγάλωσαν με το σήμα της στο στήθος τους. Τα λαχανιασμένα στόματα θα τραγουδούν τον ύμνο και το πόδι θα μπαίνει πιο εύκολα στη φωτιά.
Όπως γίνεται αντιληπτό από τα παραπάνω παραδείγματα αυτό που μετράει είναι η βάση. Να εκμεταλλευτεί ο νέος φορέας αυτή τη λίστα μελών που έχει στα χέρια του και να δημιουργήσει ομάδες εργασίας σε κάθε δήμο. Να ενταχθούν σε αυτή άνθρωποι από όλα τα κοινωνικά στρώματα και από όλα τα επαγγέλματα. Να μπορούν να παρέμβουν στα τοπικά δρώμενα.
Να αντληθούν από αυτή τα επόμενα στελέχη και να μην έχουμε το φαινόμενο των ουρανοκατέβατων σωτήρων που απλά η ταυτότητα τους έχει σαν τόπο γέννησης τη πόλη μας (να σας θυμίσω το μπασκετμπολίστα, το σεναριογράφο και τόσους άλλους που μετά την αποτυχία της εκλογής ή της επανεκλογής τους εξαφανίστηκαν από τη τοπική σκηνή).
Να είναι άνθρωποι που ανδρώθηκαν με τις τοπικές ιδιαιτερότητες και γνώστες των τοπικών προβλημάτων. Να νιώθει ο πολίτης ότι υπάρχουν κάποιοι που τον ακούν και μεταφέρουν τη φωνή του. Να συνδεθούν όλες οι ηλικίες με σκοπό να επανέλθουν οι νέοι άνθρωποι.
Ο νέος φορέας πρέπει συναντήσει την ιστορία και να θυμηθεί τον αρχικό σκοπό δημιουργίας των κομμάτων ως «συλλογικός διανοούμενος» μέσα από εθελοντικές ενώσεις πολιτών. Η παρουσία του σε μια περιοχή ή η ανάπτυξη των κοινωνικών πρωτοβουλιών από τα «κάτω», θα ενισχύσει την κοινωνική υλικότητα του και θα δώσει δυνατότητα συμμετοχής των απλών μελών σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα στην εσωκομματική ζωή.
Είναι ίσως μια αναγκαία -αν όχι ικανή από μόνη της- συνθήκη για να τονωθούν οι σχέσεις κοινωνικής εκπροσώπησης που θα αποτελέσουν τα θεσμικά κοινωνικά αντίβαρα στο γραφειοκρατικό συγκεντρωτισμό που επιδεικνύουν τα κόμματα . Με το τρόπο αυτό θα λειτουργήσει σαν υπαρκτή κοινωνική οντότητα με υπαρκτά μέλη και υπαρκτό κοινωνικό περίγυρο.
ΥΓ. Σκοπός του άρθρου είναι να συνειδητοποιήσει ο νέος φορέας την ευκαιρία που διαθέτει αλλά και να βάλει σε σκέψεις τα στελέχη των υπολοίπων κομμάτων γιατί όσο καλές θα είναι οι ομάδες (παρατάξεις) που κατεβαίνουν στο γήπεδο (πολιτική ζωή) να αγωνιστούν τόσο οι θεατές (πολίτες) θα απολαύσουν ένα καλύτερο πρωτάθλημα (διάλογος και προτάσεις προς όφελος των πολιτών).
